Ειμαι 50 , ερωτευμενη με εναν 30 χρονο. Δεν ξεκολα απο μενα, ομως θελει να ειμαι φιλη, γιατι δεν πρεπει. Φοβαται, εχει φιμωση, παει μονο σε οικο ανοχης. Ομως δεν θελει να με χασει. Ο ιδιος προκαλεσε ολο αυτο το δεσιμο και γω αφεθηκα, γιατι δεν το εχω ξαναζησει ποτε. Βεβαια ειμαι σε γαμο και εχω ενα παιδι, αλλα θελω να το ζησω.

Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook

Τι να ζήσεις ακριβώς καλή μου; Μια μισερή παθολογική σχέση συναισθηματικής εξάρτησης που δεν θα σε βγάλει πουθενά και δεν θα σου προσφέρει ούτε καν τη χαρά της σεξουαλικής εκτόνωσης; Και τι σημασία έχει τι θέλει εκείνος; Εσύ πρέπει να βρεις τι θέλεις και να κοιτάξεις να το κάνεις πραγματικότητα.

Καταλαβαίνω βέβαια ότι έχεις πήξει μέσα στον γάμο σου κι αναζητάς το πάθος και σίγουρα θα έχεις τα δίκια σου γι' αυτό, όμως η απιστία -έστω και μόνο σε συναισθηματικό επίπεδο- δεν είναι η λύση στο πρόβλημα σου.

Η λύση στο πρόβλημα του γάμου σου είναι να παραδεχτείς πρώτα απ' όλα ότι υπάρχει πρόβλημα κι έπειτα να ψάξεις να δεις τι φταίει και αν μπορείς να δουλέψεις μαζί με τον σύζυγο σου για να το διορθώσεις. Ή αν καταλήξεις ότι δεν διορθώνεται να κοιτάξεις να χωρίσεις ώστε να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να διεκδικήσει ολόκληρο το μερίδιο σου στην συναισθηματική ευτυχία με κάποιον άλλον άνθρωπο ο οποίος θα είναι διατεθειμένος να καλύψει τις ανάγκες σου στο ακέραιο.

Οτιδήποτε άλλο, όσο ρομαντικό, έντονο ή παθιασμένο κι αν είναι, είναι καταδικασμένο να περάσει και να σβήσει, αφήνοντας μέσα σου ένα ακόμα συναισθηματικό μεγαλύτερο κενό.