Γεια σου θεια Λουκια ελπιζω να διαβασεις την ιστορια μου και να με βοηθησεις να ξεκαθαρισω τις σκεψεις μου. Ειμαι 23 χρονων παντρεμενη με θ χρονια διαφορα ηλικιας και εχω ενα παιδακι 2 χρονων. Οταν γνωρισα τον αντρα μου δεν προλαβα να τον ερωτευτω και εμεινα στους δυο μηνες εγκυος πριν καν τον γνωρισω. Απλα ημουν ενθουσιασμενη μαζι του. Εγιναν ολα τοσο γρηγορα, παντρευτηκα, γεννησα, μειναμε μαζι αμεσως και οι δικοι μου εμεναν μακρια κ δν ειχα καμια βοηθεια. Απο την αρχη ξεκινησαν οι τσακωμοι. Ειμαστε πολυ διαφορετικοι. Αυτος ειχε παλαιες αποψεις, εγω πιτσιρικα καταλαβαινετε... Ολα αυτα τα χρονια τσακωνομαστε συνεχεια κ εκεινος βριζει συνεχως ειναι πολυ οξυθυμος κ νευρικος εγω προσπαθω να μην κοντραρω κ εκανα υπομονη για το παιδι μου που λατρευω να μην του λειψει ο πατερας του κ να μην ''πεινασει'' γιατι τα πραγματα εξω ειναι δυσκολα. Δεν ειμαι ερωτευμενη, δεν τον θελω σεξουαλικα, δεν θελω να ειμαι μαζι του αυτο που λενε για παντα. Στο σπιτι δεν ειμαι ευτυχισμενη μαζι του. Τα κανω ολα με το ζορι, δουλειες, απλα για να τα κανω... Τωρα ειμαι στους δικους μου για ''διακοπες'' και οι δικοι μου με στηριζουν οτι αποφαση και να παρω ας μην εχουν την οικονομικη ευχερεια, θα δουλεψω κ θα το παλεψω. Ομως εχω αναμεικτα συναισθηματα και θελω να κανω μια νεα αρχη αλλα φοβαμαι. Την μια νιωθω οτι μου λειπει, την αλλη οχι. Και το παιδι; Πως θα του στερησω το πατερα του; Να γυρισω στα σιγουρα η όχι; Και πως θα του πω τελος; Δεν ειναι συζητησιμος, εχω προσπαθησει... Ειμαι απελπισμενη.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Πωλίνα μου, δεν είσαι απελπισμένη. Μπερδεμένη είσαι ανάμεσα σ' αυτό που λέει η καρδιά σου και η λογική σου και σ' αυτό που έχεις μάθει ότι είναι "καθήκον" σου να κάνεις σε συνδυασμό με τη δύναμη της συνήθειας, που σε κάνει να φοβάσαι το καινούργιο και το διαφορετικό.
Ωστόσο, δεν είσαι αναγκασμένη να αποφασίσεις τώρα αμέσως πώς θα χειριστείς τη ζωή σου στο άμεσο μέλλον. Ευτυχώς έχεις την τύχη να έχεις στο πλάι σου τους γονείς σου κι αυτό μπορεί να σου δώσει τον χρόνο που χρειάζεσαι για να σκεφτείς τις λεπτομέρειες και να πάρεις μια οριστική απόφαση.
Τουλάχιστον όπως μου περιγράφεις τα πράγματα, δεν φαίνεται να υπάρχει ελπίδα να ευτυχίσεις στον γάμο σου. Εφόσον δεν μπορείς να φανταστείς το μέλλον σου με αυτόν τον άνθρωπο και η καθημερινότητα σου είναι μια σκέτη απογοήτευση, τότε είναι βέβαιο πως αν παραμείνεις κοντά του θα πάθεις κατάθλιψη αργά ή γρήγορα κι αυτό δεν θα είναι καλό ούτε για σένα ούτε για το παιδί σου.
Βλέπεις, τα παιδιά για να είναι καλά χρειάζονται πρώτα απ' όλα μια ευτυχισμένη μητέρα που να τα φροντίζει με χαρά κι όχι απλά δύο γονείς που μένουν μαζί με τη βία μέσα σε ένα καθεστώς καθημερινής έντασης. Βέβαια, αν η μητέρα μπορεί να είναι ευτυχισμένη μέσα στον γάμο της με τον πατέρα, θα ζήσουν όλοι μαζί καλύτερα. Αλλά δεν είσαι αυτή η περίπτωση. Έπειτα, ακόμα κι αν χωρίσεις, δεν σημαίνει ότι το παιδί σου θα στερηθεί τον πατέρα του, καθώς αφού περάσει η πρώτη θύελλα, θα μπορεί να τον βλέπει σε κάποιες καθορισμένες ημέρες και ώρες.
Όμως, αυτές είναι πρακτικές λεπτομέρειες που αφορούν το μέλλον. Προς το παρόν, μείνε με τους γονείς σου, φρόντισε να συμβουλευτείς έναν σοβαρό δικηγόρο και ανάβαλε την επιστροφή σου όσο μπορείς περισσότερο, μέχρι να είσαι σίγουρη για το τι θέλεις πραγματικά να κάνεις.
Όσο για το πώς θα του πεις ότι τελειώσατε, δεν χρειάζεται πολλή συζήτηση. Απλά θα του δηλώσεις –πρόσεξε: θα του δηλώσεις χωρίς να το συζητήσεις- ότι δεν μπορείς να επιστρέψεις σπίτι, ότι θα μείνεις με τους γονείς σου επ' αόριστον και ότι μέχρι να ρυθμιστούν τα πράγματα, θα πρέπει να μιλάει με τον δικηγόρο σου για ό,τι θέλει. Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή, αλλά αν είσαι αποφασισμένη, θα καταφέρεις να κρατήσεις τη θέση σου χωρίς πισωγυρίσματα.
Οπωσδήποτε, αυτές δεν είναι ευχάριστες καταστάσεις, αλλά δεν διαρκούν για πάντα κι αν τις συγκρίνεις με μια ολόκληρη ζωή μέσα στην απογοήτευση και την καταπίεση, αξίζει να ζοριστείς για ένα μικρό διάστημα προκειμένου να διεκδικήσεις την ευτυχία σου και την ευτυχία του παιδιού σου στο μέλλον, το οποίο διαρκεί -αβάσταχτα- πολύ, ιδιαίτερα όταν είσαι δυστυχισμένη…
