Σε ένα μέλλον απτό, χρησιμοποιημένο, βρόμικο. Σε ένα διαστημόπλοιο οικείο. Στη μέση του απείρου. Μια χούφτα ανθρώπων δοκιμάζουν να επιβιώσουν ενός ασύλληπτου εχθρού. Με τη δεύτερη μόλις ταινία του, ο Σκοτ γίνεται διάσημος. Παντρεύοντας την επιστημονική φαντασία με τον αρχέγονο τρόμο. Την αφαίρεση (στην απεικόνιση του ξένου) με τον ρεαλισμό (σε όλα τα άλλα). Την εξωτερική απεραντοσύνη με τον εσωτερικό, κλειστοφοβικό λαβύρινθο. Άραγε, ένιωσε ποτέ ξανά ο θεατής τόσο μόνος; Ι.Π.