Με το που ανέβηκε στον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας ο Βασιλιάς Γεώργιος ο ΣΤ΄, το 1936, άρχισε να γίνεται γνωστό ότι ήταν τραυλός και σχεδόν ανίκανος να βγάλει ένα λόγο της προκοπής. Οι συνθήκες της στέψης του ήταν ήδη ιδιότυπες, αφού διαδέχθηκε τον αδελφό του, Εδουάρδο Η΄, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την επιμονή του να παντρευτεί μια διαζευγμένη Αμερικάνα, ενώ ο Πόλεμος δεν ήταν μακριά.
Αυτό που δεν έγινε γνωστό πάντως ήταν η φιλία του με ένα απλό λογοθεραπευτή, ο οποίος τον είχε αναλάβει πριν την στέψη και τον βοηθούσε να εκφωνεί τα ραδιοφωνικά διαγγέλματά του.
Μέσα σ΄ αυτό το αληθινό ιστορικό πλαίσιο, η φιλία δυο τόσο αντίθετων ανθρώπων αποκτά ένα εξαίσιο μυθολογικό βάρος και απλοποιεί την κινηματογραφική δομή. Το δραματικό υπόβαθρο υποχωρεί, η κομεντί διαμορφώνει τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, ενώ αληθινός βασιλιάς της ταινίας αναδεικνύεται ο Κόλιν Φερθ με την λεπτών αποχρώσεων ερμηνεία του.
Μένοντας πιστός στην βρετανική σχολή, αποστρέφεται την χολιγουντιανή υπερβολή της μίμησης και τις εκφραστικές ευκολίες που γέννησε η εξάντληση της μεθόδου του ακτορς στούντιο. Είναι ακριβής και πιστικός χωρίς να επιμένει στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του Γεωργίου και χωρίς να χρησιμοποιεί το τραύλισμα ως επίδειξη τεχνικής. Είναι μια ερμηνεία μεγάλων διαστάσεων προσαρμοσμένη στους ψιθύρους και όχι στις κραυγές.
Μάλλον πρότυπό του είχε την Ελεν Μίρεν που κι αυτή δούλεψε το ρόλο της (στη «Βασίλισσα» του Φριάρς) με μια γνήσια κινηματογραφική εσωτερικότητα.
Ηθοποιός χαμηλών τόνων, ο Φερθ μπαίνει μπροστά στη φετινή οσκαρική κούρσα, ενώ καταπληκτικός ?κι εξίσου χαμηλών τόνων- είναι ο Τζέφρι Ρας στο ρόλο του λογοθεραπευτή. Στην πραγματικότητα το επίτευγμα του Φερθ ανήκει κατά το ήμισυ στον Ρας ο οποίος χτίζει την ερμηνεία του πάνω στην πλαστικότητα που δημιουργούν οι εντάσεις και η φιλία του παράξενου αυτού ζεύγους.
Ορέστης Ανδρεαδάκης
