Η ταινία που προηγείται της "Μίας Γενναίας Καρδιάς" στην φιλμογραφία του Μάικλ Γουίντερμπότομ είναι ο φόρος τιμής του Βρετανού σκηνοθέτη στο ίδιο το σινεμά. Ένα "8 1/2" που σε αντίθεση με την ψυχαναλυτική διάθεση του Φελίνι βρίσκει εδώ αναφορές σε κάθε πιθανή προβληματική γύρω από την αφήγηση και πως αυτή μπερδεύεται με τις προσωπικές ιστορίες όσων εμπλέκονται σε αυτήν τόσο σε φανταστικό (ήρωες) όσο και σε πραγματικό επίπεδο (ηθοποιοί, τεχνικοί).

Στην πραγματικότητα ο Γουιντερμπότομ προσπαθεί να μεταφέρει σε κινηματογραφικούς όρους την "αποτυχία" του μυθιστορήματος του Στερν, ο οποίος παρασυρμένος από τις διαδρομές της σκέψης του δεν κατάφερε να διηγηθεί την ιστορία της ζωής του φτάνοντας μόλις μέχρι τη γέννηση του κάνοντας το "Τρίστραμ Σάντι" ένα από τα πιο εμβληματικά λογοτεχνικά έργα του 20ου αιώνα. Και το καταφέρνει με μαύρο χιούμορ και ευφυείς ερμηνείες (ειδικά από το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Κούγκαν - Μπράιντον), κατασκευάζοντας τελικά μία ταινία για μία ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, μέσα στην οποία βρίσκουν χώρο και σκηνές από την υποτίθεμενη ταινία και υστερικές αντιδράσεις των μελών του συνεργείου και σινεφίλ αναφορές που δεν σταματούν στην μουσική του Νίνο Ρότα για το 8 1/2.

Μανώλης Κρανάκης