Το "Caramel" ("Sukar Banat"),πήρε τ' όνομα του από την καραμέλα που χρησιμοποιούν στη χαλάουα και θα μπορούσε να έχει υπότιτλο "Όσα λένε οι γυναίκες μεταξύ τους στο ναό του θηλυκού γένους που ονομάζεται κομμωτήριο".

Οι Λιβανέζες Λαγιάλ, Ρόουζ, Νισρίν, Τζαμάλ και Ρίμα κάνουν το δικό τους group therapy κάπου στο κέντρο της Βηρυτού με την πανέμορφη Λαντίν Λαμπακί να τις σκηνοθετεί κολακεύοντας τις με το παραπάνω και να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα καταφέρει η μία να την αποδεχτούν επειδή είναι ομοφυλόφιλη; Θα βάλει η άλλη τέλος στη σχέση της με έναν παντρεμένο; Μήπως κάποια δεν είναι σωστό να παντρευτεί αφού δεν είναι παρθένα;

Γλυκόπικρο, με χιούμορ, σε αρκετές στιγμές συγκινητικό, με καλές ερμηνείες, καταπιάνεται από προβλήματα σχέσεων, σεξουαλικότητας, αναφορές στη Δύση και το Ισλάμ μέχρι θρησκευτικά θέματα. Χωρίς να καταντήσει σαπουνόπερα και να είναι ένα εντελώς επιφανειακό ξενόγλωσσο "Sex and the city" με δήθεν μελοδραματισμούς και εύκολες συγκινήσεις, σε γλυκαίνει όπως μια καραμέλα. Δεν είναι κι η ταινία που θα σου αλλάξει τη ζωή αλλά θα περάσεις καλά. Σύμπραξη γαλλικής και λιβανέζικης παραγωγής, προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών στις Κάννες και είναι κάτοχος του βραβείου κοινού στο φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν.

Κική Παπαδοπούλου