Στις «Απώλειες Πολέμου» που σκηνοθέτησε ο Ντε Πάλμα το 1989, μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών που περιπολούν τα μέτωπα του Βιετνάμ εμπλέκονται στον βιασμό και τον φόνο μιας νεαρής επαρχιώτισσας. Δυο δεκαετίες μετά, ο σκηνοθέτης παρακολουθεί μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών, που εδρεύουν σε κάποια γωνιά του Ιράκ, να αναπαράγουν ένα παρόμοια κτηνώδες συμβάν. Ανακινώντας την ίδια κριτική επάνω στην ψυχοπαθολογία ενός πολέμου, ο Ντε Πάλμα προσπαθεί αυτή την φορά να την αντιμετωπίσει μέσα από μια γραφή που πασχίζει να φανεί υποψιασμένη όσο και αντισυμβατική.

Μπερδεύοντας τα όρια ανάμεσα στο ντοκουμέντο και την καθαρή μυθοπλασία, το «Redacted» αποτυπώνει στην οθόνη την αντίληψη ενός πολέμου μέσα από πολλαπλές οπτικές πηγές, παρουσιάζοντάς τον ως τηλεοπτικό επίκαιρο, ως διαδικτυακό κλιπάκι ή ως προσωπική καταγραφή. Οτιδήποτε βλέπουμε φιλμάρεται ή προέρχεται από το μάτι μιας κάμερας, στιλιστική επιλογή την οποία ο σκηνοθέτης μπορεί να ευχόταν ότι θα λειτουργούσε στην ταινία διαλεκτικά και δίνοντας μια επιπλέον ψευδαίσθηση ρεαλισμού στα δρώμενα, στην ουσία όμως αποστασιοποιεί τον θεατή ολοένα και περισσότερο από το τι βλέπει. Και δεν θα υπήρχε ενδεχομένως πρόβλημα με την απόσταση αυτή, αν ολόκληρη η σύλληψη και η εκτέλεση της ταινίας δεν έμοιαζε τόσο αναληθοφανής, θυμίζοντας παράσταση συνοικιακού θεάτρου για ένα θέμα που έχει πολλάκις ανακινηθεί. Και την εντύπωση αυτή ούτε οι τακτικές σοκ που επικαλείται ενίοτε ο σκηνοθέτης, ούτε η ειλικρινής οργή του μπορούν να την ανατρέψουν.

Λουκάς Κατσίκας