Η μετριότητα στην Αμερική είναι σαν μια κατάρα που σε κυνηγάει σε κάθε έκφανση της κοινωνικής σου ζωής. Τα πράγματα για τους έφηβους είναι ακόμα πιο δύσκολα από την απλοϊκή σύνοψη της επιτυχίας του Τόνι Μοντάνα στον «Σημαδεμένο» με τη φράση «πρέπει πρώτα να κάνεις λεφτά. Όταν παίρνεις λεφτά, παίρνεις δύναμη. Όταν έχεις δύναμη, παίρνεις τις γυναίκες». Η ζωή ενός επιτυχημένου έφηβου στην Αμερική πρέπει να ακολουθεί πιστά τους κανόνες που είχε θέσει το «Popular» των Nada Surf πριν καμιά δεκαριά χρόνια: "Θα πρέπει να έχεις το δικό σου αμάξι, να παίζεις στην ομάδα του American Football του σχολείου σου, να μην έχεις περιττά κιλά, να είσαι γυμνασμένος, να έχεις το σωστό attitude και ακολουθείς ένα σωρό άλλους cool περιορισμούς..."
Η παρέα που πρωταγωνιστεί στο «Superbad» ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγόρια εφήβων. Ο Σεθ, ο Έβαν και ο Φόγκελ έχουν look σπασίκλα, άθλια σώματα και περίεργες για την ηλικία τους ανησυχίες. Το «Superbad» είναι ένας αντι-cool θρίαμβος για μια γενιά που είναι απίστευτα καταπιεσμένη από τα εξωφρενικά πρότυπα που τους έχουν επιβληθεί με το ζόρι. Το «Superbad» είναι η καλύτερη απάντηση στο επιτηδευμένο φτηνό χαβαλέ του «American Pie» και των κωμωδιών της σειράς. Το «Superbad» είναι ο καθρέφτης των εφήβων που περνούν καλά χωρίς να ασχολούνται με το εύκολο σεξ και τα ακριβά αμάξια.
Η κωμωδία του Γκρεγκ Μοτόλα πάνω από όλα έχει πλοκή, σκηνοθεσία και κοινωνική σάτιρα σωστά συνδυασμένη με το σαρκασμό και τον εφηβικό χαβαλέ. Το σενάριο του «Superbad» μπορεί να μην ξεφεύγει από τους αναγκαστικούς συμβιβασμούς μιας εμπορικής παραγωγής, αλλά σε διασκεδάζει, σε κάνει να γελάς με την καρδιά σου και σε αναγκάζει να σκεφτείς αν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από τα αληθινά αισθήματα. Το αμερικανικό χιούμορ βρήκε τον σωτήρα του στο πρόσωπο του Άπατοου (που είναι παραγωγός της ταινίας) και τον ήρωα του στην x-large φιγούρα του Τζόνα Χιλ. Τελικά, αυτή η κωμωδία δεν είναι καθόλου Superbad...
Γιάγκος Αντίοχος
