Ο Μπράιαν Τζάκσον, παιδί κλασσικής μικροαστικής οικογένειας και μεγαλωμένος στο «κλειστό» περιβάλλον της αγγλικής επαρχίας ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο βήμα πηγαίνοντας να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Εφοδιασμένος με μια πληθώρα γενικών γνώσεων και παθιασμένος με τα τηλεοπτικά quiz shows εισέρχεται στην πανεπιστημιακή ζωή, προκειμένου να μάθει τις απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα της «πραγματικής» ζωής.
Ο «Πρωτάρης Της Χρονιάς» αποτελεί κλασσικό παράδειγμα ρομαντικής κομεντί ενηλικίωσης με όλα τα γνωστά κλισέ του είδους. Ο κεραυνοβόλος έρωτας με το λάθος κορίτσι, η απομάκρυνση από παλιές φιλίες, η συνειδητοποίηση ότι στη ζωή δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις όλες τις απαντήσεις -αρκεί να «γνωρίζεις τις σωστές ερωτήσεις»- είναι μερικά μόνο από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το φιλμ. Και όμως, αυτός ο «Πρωτάρης» δίνει απαντήσεις και μαθήματα στα αντίστοιχα αμερικάνικα φιλμ αντίστοιχου ύφους.
Ο λόγος βέβαια δεν είναι το βρετανικό φλέγμα ή κάποια δόση πρωτοτυπίας που δεν έχουμε ξαναδεί. Άλλωστε είναι φανερό ότι το φιλμ του Τομ Βον είναι ταινία συνταγής. Κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αν γνωρίζεις καλά το είδος της ρομαντικής κομεντί. Kαι ο Τομ Βον αποδεικνύεται ότι είναι καλός μαθητής. Αποφεύγει τις χοντράδες και με ένα αξιοπρόσεκτο τάιμινγκ... καταλαβαίνει πότε και που πρέπει να κολλήσει την «έξυπνη» ατάκα και πότε να βάλει φρένο. Παίρνοντας στοιχεία από τον «Πρωτάρη» μέχρι το «Rushmore» και τις κωμωδίες του Κέβιν Σμιθ και συνδυάζοντας τα με το ιδιότυπο αγγλικό χιούμορ καταφέρνει εν μέρει να παραμερίσει την προβλεψιμότητα του σεναρίου.
Στα συν του φιλμ μπορούμε να προσθέσουμε και ένα διακριτικό και καλοδεχούμενο σχόλιο για το διαχωρισμό των τάξεων στη «θατσερική» Αγγλία της δεκαετίας του ’80. Το χρονικό υπόβαθρο του φιλμ δίνεται και με τη χρήση ενός πραγματικά λειτουργικού soundtrack, που εμπεριέχει από Motorhead εώς (πολύ) Cure και Smiths. Απολαυστική η ρετρό αισθητικής σεκάνς του τηλεπαιχνιδιού προς το τέλος, ενώ όλοι οι ηθοποιοί με πρώτο τον ανερχόμενο Τζέιμς ΜακΑβόι («Ο Τελευταίος Βασιλιάς Της Σκωτίας») δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Παρά την όποια προβλεψιμότητα και κάποιους χαρακτήρες-στερεότυπα, όλα τα παραπάνω κάνουν το φιλμ αυτό να ξεχωρίζει από αντίστοιχες παραγωγές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι πίσω από την ταινία κρύβονται σε ρόλο παραγωγού ο Σαμ Μέντες και ο Τομ Χανκς. Κάτι ξέρανε καλύτερα....
ΝΩΝΤΑΣ ΜΕΡΜΙΓΚΗΣ
