Συνέντευξη στον Λουκά Κατσίκα
«Δεν θα ήθελα να ήμουν παντρεμένος με αυτή τη γυναίκα» μου ψιθυρίζει ένας σαραντάρης συνάδελφος, ακούγοντας την Ντόσον να απαντά επί δέκα λεπτά στην ίδια ερώτηση. Τον κοιτώ απορημένος. «Μα, μιλά ακατάπαυστα» αποκρίνεται εκείνος. Του συστήνω να αντικρίσει καλύτερα το εντυπωσιακό θηλυκό που έχει μπροστά του.
Η Ροζάριο είναι απλά πανέμορφη. Στα 28 της, εκτός από τα έκδηλα φυσικά χαρίσματα, έχει να επιδείξει και ένα ζηλευτό βιογραφικό γεμάτο συνεργασίες με περιζήτητους σκηνοθέτες. Εχει συμμετάσχει σε μια ευρύτατη γκάμα ταινιών, που περιλαμβάνει από το «Κids» και την «Αμαρτωλή Πόλη» μέχρι τον «Αλέξανδρο» και την «25η ώρα». Τελευταίος της σταθμός, ένας απόλυτα σέξι ρόλος στο «Death Ρroof» του Κουέντιν Ταραντίνο. Εχουν προηγηθεί, στο μεταξύ, ένα σωρό χρόνια στις πλάτες της.
«Γύρισα το «Κids» όταν ήμουν ακόμη δεκαπέντε ετών» θυμάται και η ίδια. «Με βρήκαν μια μέρα στον δρόμο και μου πρότειναν να παίξω. Γιατί όχι; τους είπα. Τι είχα να χάσω; Οταν μετά από καιρό είδα ολοκληρωμένο το φιλμ, η εμπειρία μου φάνηκε εκπληκτική. Μου άρεσε επίσης αρκετά ο εαυτός μου στην οθόνη. Ισως αυτό να είναι το εισιτήριό μου σε κάτι ολότελα διαφορετικό από ό,τι είχα φανταστεί για το μέλλον, θυμάμαι πως είπα στον εαυτό μου». Και τι ήταν αυτό που είχε φανταστεί; «Σκεφτόμουν να γίνω ωκεανολόγος. Και κατέληξα όσο πιο μακριά μπορούσα από ένα τέτοιο ενδεχόμενο: έγινα ηθοποιός» λέει και σκάει ένα χαμόγελο.
Αμέσως μετά το «Κids» και τη ραγδαία μεταστροφή προς στην υποκριτική, «έφτιαξα μια λίστα με τις ταινίες που πίστευα ότι έπρεπε να δω για να με βοηθήσουν να κατανοήσω καλύτερα αυτό που πήγαινα να κάνω. Ρώτησα και τη γνώμη του πατέρα μου. Ξέρεις ποια ήταν η πρώτη ταινία που μου σύστησε εκείνος; Το «Reservoir Dogs». Το είδα εφτά φορές σε μία εβδομάδα. Το πρώτο πράγμα που εκτίμησα στο φιλμ ήταν η ικανότητα του Κουέντιν να πλάθει τα πιο υπέροχα διαλογικά μέρη. Ολα τα υπόλοιπα ακολούθησαν μετά. Σκέψου ότι από τις πολλές φορές που παρακολούθησα το φιλμ, έμαθα απ έξω τον διάλογο για την Μαντόνα και το «Like Α Virgin». Από εκείνη τη στιγμή ονειρεύτηκα πολλές φορές να μου δινόταν κάποτε η ευκαιρία να δουλέψω με τον Ταραντίνο. Μέχρι πρότινος, δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να είναι εφικτό».
Η Ροζάριο εξομολογείται πόσο επέμεινε να πάρει τον ρόλο στο «Death Ρroof». «Πέρασα δυο φορές από οντισιόν. Προσπάθησα πολύ για να τον κερδίσω. Τον ήθελα όμως παθιασμένα και δεν σκόπευα να εγκαταλείψω εύκολα. Πιστεύω ότι σε κάθε γενιά υπάρχει ένας τουλάχιστον σκηνοθέτης που να επιχειρεί να κάνει τη διαφορά μέσα από την τέχνη του. Στη δική μας γενιά ένας τέτοιος σκηνοθέτης είναι ο Ταραντίνο». Ακόμη κι αν διαφωνούσα μαζί της, δεν θα της το έλεγα. Για να μην της χαλάσω χατίρι...
Τα επόμενα σχέδια της Ροζάριο Ντόσον περιλαμβάνουν τα «Κillshot» του Τζον Μάντεν και «Sin City 2» των Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και Φρανκ Μίλερ.
