Οι αμήχανες καταστάσεις και οι δυσάρεστες συμπτώσεις που μόνιμα κυνηγούν τον Λάρι Ντέιβιντ, μεσόκοπο σεναρίστα και παραγωγό του Χόλιγουντ με πολλά λεφτά, διάσημους φίλους και μια αξιολάτρευτα στωική σύζυγο, δεν απέχουν καθόλου από εκείνες τις οποίες σχεδόν καθημερινά αντιμετωπίζουμε όλοι. Είναι, ωστόσο, οι αντιδράσεις του σ' αυτές που κάνουν τη διαφορά -και το γεγονός ότι το ίδιο το περιβάλλον του μένει σταθερό και αμετάβλητο- σε τούτο το εντελώς ιδιαίτερο sitcom που δεν παραλείπει σε κάθε του επεισόδιο να υμνεί σε νότα όλο και υψηλότερη την ανθρώπινη παρορμητικότητα. Μοιάζει μισάνθρωπος ο Λάρι Ντέιβιντ, κι όμως δεν παύουμε να τον ζηλεύουμε για τον τρόπο με τον οποίο λέει και κάνει αυτά που σκέφτεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Συμμεριζόμαστε τον εκνευρισμό του, θαυμάζουμε την αγένειά του, χειροκροτούμε (ξεκαρδισμένοι) κάθε του αυθόρμητη απάντηση σε οτιδήποτε «πολιτικά ορθό». Ο Ντέιβιντ αντιπροσωπεύει εκείνον που θα μπορούσε ο καθένας μας να είναι- και συχνά θα έπρεπε να είναι, προκειμένου να φροντίσουμε για την προστασία της ψυχικής μας υγείας μπροστά σε καταστάσεις που βρίσκονται φαινομενικά και μόνο έξω από τον έλεγχό μας. Το ότι ο πρωταγωνιστής είναι όντως αυτός που δηλώνει (παλιός συνδημιουργός της σειράς «Seinfeld»), σε συνδυασμό με την αυθεντικότητα των χώρων στους οποίους περιφέρεται και των ανθρώπων τους οποίους συναντά, δίνουν νέες διαστάσεις στον όρο «situation comedy» έτσι όπως ξηλώνουν το είδος από το στουντιακό κόντρα πλακέ και το αφήνουν ελεύθερο να αυτοσχεδιάσει στους δρόμους. Από την στιγμή που θα μπεις σ' αυτή τη ντοκιμαντερίστικη λογική είναι βέβαιο ότι τίποτα δεν θα συγκρατήσει τον ενθουσιασμό σου, κόντρα στην προσταγή της υπέροχα και υπόγεια εκρηκτικής αυτής σειράς, της οποίας ο δεύτερος κύκλος (δέκα επεισόδια χωρισμένα σε δύο δίσκους) μόλις κυκλοφόρησε, δυστυχώς όμως, χωρίς διόλου extras.