O τρόπος με τον οποίο ο Ρεγκ ασχολήθηκε μέσα στη δεκαετία του 70 με τόσο διαφορετικά είδη μεταμορφώνοντάς τα κάθε φορά σε ένα πολύ προσωπικό υβρίδιο, μου θύμιζε πάντα ελαφρώς τον Κιούμπρικ. Πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου υποστηρίζοντας ότι ο Ρεγκ υπήρξε πολύ πιο άνισος, διέθετε ωστόσο κάτι που ο περφεξιονίστας και γεννημένος την ίδια χρονιά Κιούμπρικ δεν είχε: τη δυνατότητα να συνδυάζει την ψυχρή στιλιστική και διανοητική τελειότητα με τη συναισθηματική εμπλοκή του θεατή. Ο Ανθρωπος Που Επεσε Στη Γη και Η Δύναμη Της Σάρκας είναι δύο τέτοια παραδείγματα. Το πρώτο, διασκευασμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ουόλτερ Τέβις, παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση ενός εξωγήινου επισκέπτη που αρχικά έρχεται στη γη για να σώσει την οικογένεια και τον πλανήτη του που μαστίζεται από την έλλειψη νερού. Παρά την πεσιμιστική εικόνα μιας αλληγορίας για την παρακμή του ανθρώπινου πολιτισμού, το δράμα γίνεται πειστικό και σε προσωπικό επίπεδο, μέσα από τις εικονοκλαστικές αναμνήσεις του Μπόουι από την άγονη έρημο του πλανήτη του και την προηγούμενη ζωή του, που ξεθωριάζουν σταδιακά. Επιδεικνύοντας αλάνθαστα κριτήρια στην επιλογή των ηθοποιών, ο Ρεγκ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την περσόνα του Ziggy Stardust, σε μια περίοδο που ο ίδιος ο Μπόουι αντιμετώπιζε προβλήματα με την κοκαϊνη, αντιπαραθέτοντας την υπνωτισμένη του ερμηνεία στην εκρηκτική ενέργεια της Κάντι Κλαρκ.
Τα χωροχρονικά παιχνίδια και το αντισυμβατικό μοντάζ, σήμα κατατεθέν του Ρεγκ, χαρακτηρίζουν και τη Δύναμη Της Σάρκας, που ξετυλίγει την παράφορη σχέση δύο άκρως διαφορετικών χαρακτήρων μέσα από έναν περίτεχνο αφηγηματικό λαβύρινθο. Ο συγκρατημένος Αλεξ και η ανεξάρτητη Μιλένα γνωρίζονται στη Βιέννη κάτω από τη σκιά του Κλιμτ και του Σίλε και ερωτεύονται, σύντομα όμως η αδυναμία τους ή η άρνησή τους να αποδεχτούν ο ένας τη φύση του άλλου, η ζήλια και ο εγωισμός μετατρέπει την αγάπη σε νοσηρή σχέση εξάρτησης. Ισως ποτέ άλλοτε το σινεμά δεν συνέλαβε μια τόσο τρομακτική εκδοχή του amour fou, του καταστροφικού έρωτα που παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Και εμείς βρισκόμαστε συντετριμμένοι να παρακολουθούμε μια ιστορία μυστηρίου (στην οποία όλοι αναγνωρίζουμε κομμάτια του εαυτού μας που θα προτιμούσαμε να αγνοούμε) να μετατρέπεται σε μπαρόκ ερωτικό δράμα και αντίστροφα. Το casting κάνει πάλι θαύματα με τον Αρτ Γκαρφάνκελ να μετατρέπεται σε ηθοποιό αξιώσεων, ενώ η -μόλις 22χρονη και μετέπειτα σύζυγος του σκηνοθέτη- Τερέζα Ράσελ δίνει την σημαντικότερη ερμηνεία της.
if you like this...
...βιώστε την μυστηριακή εμπειρία του WALKABOUT (1971, περιοχής 1, The Criterion Collection), μέσα από τη σύγκρουση φύσης και πολιτισμού στην αυστραλιανή έρημο.
...ανατριχιάστε ξανά με την ανεπανάληπτη κινηματογράφηση της Βενετίας και το φινάλε- σοκ του αριστουργηματικού DONT LOOK NOW (1973, περιοχής 2, Warner).
...ανακαλύψτε το άνισο αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον EUREKA (1981, περιοχή 2, MGM), άλλη μια συνεργασία της Τερέζα Ράσελ με τον Νίκολας Ρεγκ.
...δείτε τον Ντέιβιντ Μπόουι σε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ως βαμπίρ στο cult ΤΗΕ HUNGER (1983, περιοχή 2, Warner) του Τόνι Σκοτ.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ΝΙΚΟΛΑΣ ΡΕΓΚ... «Ο λαβύρινθος είναι σαν τη ζωή, είναι επίσης ένας υπέροχος γρίφος σαν τον κύβο του Ρούμπικ, μια εξαιρετική μορφή τέχνης που πολύ δύσκολα διαπερνάς. Πάντοτε με γοήτευαν οι λαβύρινθοι».
«Κάποιες φορές παρουσιάζεται η πλοκή μιας ιστορίας, η οποία αντικατοπτρίζει πράγματα που σε προβληματίζουν. Νομίζω ότι ήταν ο Βερλέν που είπε: Γράφω ιστορίες και μετά τις αφήνω να μου συμβούν. Υπάρχουν πράγματα που σου συμβαίνουν, η τοποθέτηση σου απέναντι σε αυτά, τον έρωτα, την οργή, και τότε ξαφνικά μια ιστορία εμφανίζεται, όπου μπορείς να κρύψεις αυτούς τους συλλογισμούς. Αυτό συνέβη με το BAD ΤΙΜΙΝG».
ΤΕΡΕΖΑ ΡΑΣΕΛ... «Το σενάριο ήταν γραμμένο στο μεγαλύτερο βαθμό με χρονολογική σειρά κι έτσι περίπου κινηματογραφήθηκε. Θυμάμαι ότι παρακολούθησα κάποιες φορές τη διαδικασία του μοντάζ και ήταν σαν ο Νικ να έφτιαξε ολόκληρο το φιλμ ξανά από την αρχή, αλλάζοντας τη σειρά των γεγονότων. Δεν νομίζεις ότι ο κόσμος μπορεί να μπερδευτεί; τον ρώτησα. Κι εκείνος μου απάντησε: Δε νομίζω ότι προκαλεί σύγχυση, γιατί έτσι ακριβώς λειτουργεί ο ανθρώπινο μυαλό όταν θυμάται πράγματα. Κανείς δεν έχει αναμνήσεις σε χρονολογική σειρά, έτσι δεν είναι;. Κάτω από αυτό το πρίσμα η επεξεργασία του είχε λογική».
«Το BAD TIMING ήταν μια τεράστια εξέλιξη για μένα, έμαθα πολλά σαν ηθοποιός και καλλιτέχνης, αλλά και σαν γυναίκα. Συγκινούμαι κάθε φορά που το σκέφτομαι, δεν νομίζω όμως ότι θα άντεχα να περάσω μια τόσο έντονη συναισθηματικά εμπειρία τώρα. Δεν έχω ιδέα πως κατάφερα να βγω αλώβητη!».
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΟΟΥΙ... «Το να είμαι απλώς ο εαυτός μου ήταν απόλυτα επαρκές για τον ρόλο μου, δεν άνηκα σε αυτό τον πλανήτη εκείνη την περίοδο».
