Αντίθετα με τα χαλασμένα φρένα του τροχόσπιτου (το RV του τίτλου) που τελικά μετατρέπει μία βαρετή οικογενειακή εκδρομή σε ένα συναρπαστικό ταξίδι αυτογνωσίας, τα φθαρμένα ελαστικά αυτής της οικογενειακής κωμωδίας δεν της επιτρέπουν ούτε στιγμή να λοξοδρομήσει από την προδιαγεγραμμένη πορεία της. Να ξεφύγει από την πολύχρωμη απεικόνιση μίας Αμερικής σε διαρκές πανηγύρι και να αποτελέσει μία βαθιά κριτική της οικογενειακής «εστίας» και του αμερικανικού ονείρου. Ανώδυνη, όχι πολύ αστεία και με επιτηδευμένες δόσεις συγκίνησης, μοιάζει τελικά να μην είναι ούτε κωμωδία, αλλά ένα σλάπστικ road movie που φτιάχτηκε για να σώσει την καριέρα του Ρόμπιν Γουίλιαμς και για να αγοραστεί από τα τηλεοπτικά κανάλια για απογευματινές κυριακάτικες προβολές. Δυστυχώς ούτε η καριέρα του Γουίλιαμς περίμενε αυτή την άγευστη διαδρομή για να του χαρίσει και πάλι τον τίτλο του «βασιλιά της κωμωδίας» (και είναι ειρωνικό ότι η μοναδική σκηνή που σου θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του είναι ο «δραματικός» λόγος του λίγο πριν το τέλος), αλλά ούτε το κυριακάτικο απόγευμα έχει πια ανάγκη από αφελείς γκάφες και σωλήνες που αδειάζουν ανεπιτυχώς μία αποχέτευση.
Αντίθετα με τα χαλασμένα φρένα του τροχόσπιτου (το RV του τίτλου) που τελικά μετατρέπει μία βαρετή οικογενειακή εκδρομή σε ένα συναρπαστικό ταξίδι αυτογνωσίας, τα φθαρμένα ελαστικά αυτής της οικογενειακής κωμωδίας δεν της επιτρέπουν ούτε στιγμή να λοξοδρομήσει από την προδιαγεγραμμένη πορεία της. Να ξεφύγει από την πολύχρωμη απεικόνιση μίας Αμερικής σε διαρκές πανηγύρι και να αποτελέσει μία βαθιά κριτική της οικογενειακής «εστίας» και του αμερικανικού ονείρου. Ανώδυνη, όχι πολύ αστεία και με επιτηδευμένες δόσεις συγκίνησης, μοιάζει τελικά να μην είναι ούτε κωμωδία, αλλά ένα σλάπστικ road movie που φτιάχτηκε για να σώσει την καριέρα του Ρόμπιν Γουίλιαμς και για να αγοραστεί από τα τηλεοπτικά κανάλια για απογευματινές κυριακάτικες προβολές.