Εσρέφ ντουρμίσι το ντεμπούτο της χρονιάς

06.03.2007
Νεαρός Κοσοβάρος δίχως καμιά προϋπηρεσία στη μεγάλη οθόνη κερδίζει επαίνους χάρη στο ερμηνευτικό του ντεμπούτο στο Eduart. Οι συστάσεις ακολουθούν...

Συνέντευξη στον Λουκά Κατσίκα

Υπάρχει κάτι σχεδόν μυθιστορηματικό στην ιστορία του ταλαντούχου αυτού νεαρού. Μοναδικό αγόρι μιας πολύτεκνης οικογένειας με εφτά κορίτσια, ο Εσρέφ μεγάλωσε με αρκετές δυσκολίες σε μια χώρα την οποία έπλητταν οι πόλεμοι και οι αντιξοότητες, προτού γυρέψει λυτρωτική διέξοδο στην υποκριτική.

Στα 26 του χρόνια, με όπλο μια ασίγαστη αισιοδοξία, ο φωτογενής νεαρός είχε περιπλανηθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, μιλώντας με άνεση τέσσερις γλώσσες, κι ονειρευόταν να εμπλουτίσει τους ταξιδιωτικούς του προορισμούς, όταν χτύπησε την πόρτα του η αναγνώριση με το όνομα της ταινίας Eduart. Αφού πέρασε ενάμιση χρόνο γυρίζοντας την Αλβανία σε αναζήτηση υποψήφιων ηθοποιών, η σκηνοθέτις της ταινίας, Αγγελική Αντωνίου, εντυπωσιάστηκε από τη δύναμη και την εκφραστική αμεσότητα του Εσρέφ και του εμπιστεύτηκε τον δύσκολο πρωταγωνιστικό ρόλο. Δίχως προηγούμενη εμπειρία στο σινεμά, με μοναδικά ερμηνευτικά βιώματα αυτά που απέκτησε στο θεατρικό σανίδι και σε έργα του Ιψεν, του Μολιέρου, του Μρόζεκ, ο πρωτοεμφανιζόμενος σκιαγραφεί με εξαιρετική αφοσίωση το (βασισμένο σε αληθινά γεγονότα) πορτρέτο ενός νεαρού Αλβανού, ο οποίος γυρεύει την προσωπική κάθαρση για έναν φόνο που διέπραξε. «Θα το πω όσες φορές χρειαστεί», μου εξομολογείται ο Εσρέφ, «από την πρώτη κιόλας φορά που διάβασα το σενάριο, το ερωτεύτηκα και αγάπησα πολύ τον χαρακτήρα του Εντουαρτ. Με κάθε επαναληπτική ανάγνωση του σεναρίου ένιωθα, από την άλλη, να μεγαλώνει η ευθύνη μου απέναντι σε αυτό τον άνθρωπο που δεν γνώριζα και που βρισκόταν σε μια φυλακή, εκτίοντας την ποινή του. Κατανόησα αμέσως πόσο απαιτητικός ήταν ο χαρακτήρας και δεν σου κρύβω ότι φοβήθηκα λίγο. Η Αγγελική με καθησύχαζε όμως συνέχεια. "Ο,τι κάνουμε, θα το κάνουμε μαζί" μου έλεγε. "Δεν θα είσαι μόνος σου σε αυτό"».

Οφείλω να τον ρωτήσω πόσο εύκολο του φάνηκε το να ταυτιστεί με έναν άνθρωπο ο οποίος κουβαλά επάνω του το στίγμα μιας εγκληματικής πράξης. «Καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί με την περίπτωσή του Εντουαρτ» πιστεύει ο Εσρέφ «γιατί όλοι μας, θεωρώ, έχουμε κάτι από αυτόν μέσα μας. Το να διαπράξεις ένα λάθος, να κάνεις κάτι κακό, να μετανιώσεις για το ολίσθημά σου, να προσπαθήσεις να εξιλεωθείς αποτελούν για μένα βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ο Εντουαρτ εξιλεώνεται με την μεταμέλειά του κι αυτό τον κάνει για μένα τόσο σημαντικό ήρωα».

Με την ερμηνεία του στο φιλμ, ο 26χρονος ηθοποιός πετυχαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον: Παίρνει έναν διφορούμενο έως αρνητικό χαρακτήρα και καταφέρνει να πείσει τους θεατές να μην τον απορρίψουν και να μην αποστρέψουν το βλέμμα τους από αυτόν. Υπάρχει κάτι ειλικρινές στο παίξιμό του, κάτι που σε αποτρέπει από το να κατακρίνεις βιαστικά τον ήρωα, ακόμη και στις πιο δυσκολοχώνευτες στιγμές του. «Δεν υπήρξε τίποτα ψεύτικο από την πλευρά μου» εξομολογείται ο Εσρέφ. «Ακόμη και τα δάκρυα που έχυσα στην ταινία ήταν πραγματικά δάκρυα... Το πιο σημαντικό πράγμα όταν προσπαθείς να υποδυθείς ακόμη και τα πλέον ακραία συναισθήματα είναι να τα πιστέψεις εξαρχής. Τη στιγμή που θα τα πιστέψεις, μεταμορφώνεσαι αυτομάτως σε αυτά».

Τα σχόλια που εισέπραξε ο ηθοποιός για την παρουσία του στο φιλμ υπήρξαν όλα θετικά και ίσως ήδη αρκούν για να του εξασφαλίσουν περαιτέρω καριέρα στο σινεμά. Ο νεαρός χαμογελά. «Ο,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί» μου λέει. «Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, αλλά φροντίζω να παραμένω διαρκώς προσγειωμένος. Γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχουν όνειρα για τον εαυτό σου που να μην μπορείς να πραγματοποιήσεις. Αρκεί να προσπαθήσεις να τα πετύχεις, να μην περιμένεις να συμβούν από μόνα τους». Το καλύτερο, συνεπώς, πράγμα που θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί αυτή τη στιγμή στον Εσρέφ είναι να δει τα όνειρά του να παίρνουν σάρκα και οστά το συντομότερο...