Ερωτευμένος με το μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι, ο Τριφό ρίχτηκε στην κινηματογραφική μεταφορά του, το απαγορευτικό κόστος της οποίας τον οδήγησε να αποτολμήσει την πρώτη και μοναδική αγγλόφωνη ταινία του.


Σε αντίθεση με τον λογοτεχνικό του πρόγονο το κατά Τριφό «Φαρενάιτ 451» μοιάζει περισσότερο με παραμύθι για ενήλικες και η φουτουριστική του προέλευση προδίδεται μονάχα από την ύπαρξη ενός τηλεοπτικού Μεγάλου Αδελφού που ωθεί τους αποχαυνωμένους θεατές να αναζητήσουν παρηγοριά σε κάθε λογής ηρεμιστικά και διεγερτικά χάπια.


Η ανησυχία για έναν κόσμο δίχως πνευματικές απολαύσεις και ελευθερία έκφρασης είναι πανταχού παρούσα, ωστόσο παρά το χιτσκοκικό σάουντρακ του Μπέρναρντ Χέρμαν, απουσιάζει ολότελα το σασπένς και η αίσθηση απειλής.

Είτε εξαιτίας της αταίριαστης θεματολογίας, είτε εξαιτίας της παντελούς άγνοιας της αγγλικής γλώσσας ο Τριφό βρίσκεται έξω από τα νερά του και το αποτέλεσμα πάσχει από αρρυθμία, άγαρμπους διαλόγους και μια χαριτωμένη αίσθηση απλοϊκότητας, ενώ ενδεχομένως καταστροφική υπήρξε και η διαμάχη του με τον κάποτε ιδανικό πρωταγωνιστή του «Ζιλ Και Ζιμ» Οσκαρ Βέρνερ που έφτασε να κόψει τα μαλλιά του καταμεσής των γυρισμάτων μόνο και μόνο για να τσαντίσει τον σκηνοθέτη!


Ευτυχώς υπάρχει και η αλαφροΐσκιωτη Τζούλι Κρίστι για να συμπλεύσει με τη μελαγχολική ατμόσφαιρα και το αθεράπευτα ρομαντικό φινάλε που θέλει τους επαναστάτες να απομνημονεύουν τα αγαπημένα τους βιβλία για να τα σώσουν από τη λήθη.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΤΣΑΒΟΣ