Ταινία που στον τίτλο της εμφανίζει αποσιωποιητικά εν είδη κλεισίματος ματιού σε συνδυασμό με θαυμαστικό προς υπογράμμιση του πόσο Τρελή Κωμωδία! είναι, νομίζω πως με σχεδόν μαθηματική βεβαιότητα δε μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά προσβλητικά ανόητη. Φταίει όμως ο Γάλλος καλλιτέχνης να πληρώνει τα σπασμένα των μεταφραστών;


Στην πραγματικότητα καθόλου δε τον νοιάζει τι πιστεύουμε, καθώς η ταινία είναι δεύτερη στην -για κάποιο λόγο- δημοφιλή σειρά κωμικών κατασκοπικών περιπετειών που αναπόφευκτα θα μας επισκεφτεί για τρίτη φορά στο εγγύς μέλλον. Εδώ ο κατάσκοπος-σούργελο επιστρέφει από το Κάιρο, βρίσκει νέα αποστολή στο Ρίο, και στη διαδρομή σχολιάζει με τρελά κλεισίματα του ματιού και παγωμένες εξυπνάδες ό,τι κατασκοπική ευκολία μπορείτε να βάλετε στο μυαλό σας (χωρίς να πολυσκεφτείτε όμως).


Αν η κωμωδία ήταν αμερικάνικη θα λεγόταν "Spy Movie 2", θα βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο 'χιούμορ', αλλά θα αντάλλαζε τη νοσταλγία αυτού του φιλμ για άκρατο κυνισμό. Η -εξόφθαλμη έστω- απουσία του οποίου αποτελεί και το μοναδικό λόγο για τον οποίο η ταινία του Μισέλ Αζαναβίτσιους δεν είναι κατακριτέα και μόνο για την ύπαρξή της. Δεν την κάνει καλή αυτό, βέβαια, απλώς ασήμαντη.


ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ