Εκπληκτικής μουσικότητας και υπνωτιστικής κομψότητας χρονικό μιας ετεροβαρούς ερωτικής σχέσης με μια αποστομωτική ερμηνεία της Ρέιτσελ Βάις. Θα θέλαμε μια ιδέα λεπτομερέστερα δοσμένο το κομμάτι της γνωριμίας και του πρώιμου ειδυλλίου των εραστών.

Στην «πρόσοψη», το «Βαθύ μπλε του έρωτα», που μεταφέρει στην οθόνη ένα από τα ονομαστά έργα του Βρετανού θεατρικού συγγραφέα Τέρενς Ράτιγκαν, δεν είναι παρά μια απλή, μάλλον συνηθισμένη ιστορία ερωτικής απιστίας και εμμονικού πάθους: Η Εστερ, όμορφη σύζυγος μεσήλικα δικαστή, ερωτεύεται παράφορα τον Φρέντι, παρασημοφορημένο πιλότο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - τις διακυμάνσεις της ταραχώδους σχέσης τους τις παρακολουθούμε σε φλας μπακ, ενώ η Εστερ προσπαθεί να συνέλθει από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, στην οποία οδηγήθηκε νιώθοντας μόνη, απελπισμένη, πλήρως παραμελημένη από τον εραστή της.

Στο βάθος, το χρονικό ξεδιπλώνει και άλλα επίπεδα: ταξικό πορτρέτο της μεταπολεμικής Αγγλίας, μικρογραφία ενός έθνους που προσπαθεί να επουλώσει τραύματα, μελέτη της γυναικείας ανασφάλειας και του φόβου απέναντι στη μοναξιά. Οπως και να το δει κανείς, εκείνο που σαφώς και με αδρότητα ξεπροβάλλει μέσα από την ιστορία της Εστερ και του Φρέντι είναι ο πόνος του ανισοβαρή έρωτα και η μεγάλη επιτυχία του βετεράνου σκηνοθέτη Τέρενς Ντέιβις έγκειται στο ότι προσεγγίζει και περιγράφει, αναλύει και συνθέτει τον πόνο αυτόν σαν ένα μελαγχολικό συμφωνικό κομμάτι. Δεν θυμόμαστε, στο πρόσφατο παρελθόν, κανένα κινηματογραφικό έργο με τέτοια αίσθηση μουσικότητας, καμία ερωτική ταινία τόσο όμορφη, κομψή, μαγευτική, καμία γυναικεία ερμηνεία τόσο ανατριχιαστικά αισθαντική όπως αυτή της Ρέιτσελ Βάις. Από τα σπουδαία φιλμ της χρονιάς.

Ρόμπυ Εκσιέλ