Οι Καλοκαιρινές Μου Διακοπές

16.03.2012
Ένας εγκληματίας, ο Ντράιβερ, συλλαμβάνεται από τη μεξικανική αστυνομία, όταν προσπαθεί να περάσει τα σύνορα με ένα αυτοκίνητο γεμάτο κλεμμένα χρήματα. Οδηγείται στην κακόφημη φυλακή El Pueblito και, ενώ κανείς δε γνωρίζει το μέρος όπου κρατείται, τον επισκέπτεται ένας διεφθαρμένος υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας, ο οποίος τον εκβιάζει πως αν δεν του δώσει χρήματα, θα τον παραδώσει στις Αρχές. Παράλληλα, ο Ντράιβερ γνωρίζεται με ένα μικρό φυλακισμένο αγόρι, που του μαθαίνει τους κανόνες επιβίωσης στη φυλακή, αλλά κρύβει ένα μεγάλο μυστικό.

Περιπέτεια-κομπολόι επαρκώς διασκεδαστική χάρη στο νεύρο της σκηνοθεσίας, στην ενέργεια και το χιούμορ του Γκίμπσον. Αν και σποραδικά ευρηματικό, το σενάριο όλο και βραχυκυκλώνει όσο προχωρεί η παροξυσμικής γραφικότητας δράση.

Μετά την ανατροπή του αυτοκινήτου διαφυγής του στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, ένας Αμερικανός ληστής καταλήγει αιχμάλωτος δύο διεφθαρμένων Μεξικανών αστυνομικών που του παίρνουν τη λεία και τον παραδίδουν σε μια μαζική φυλακή.

Πριν οι συγκρατούμενοί του προλάβουν να του πάρουν τον αέρα, ο «γκρίνγκο» θα ξεκινήσει την οργάνωση ενός νέου κόλπου μέσα στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος, βοηθούμενος κι από έναν πιτσιρικά, γιο μιας κατάδικης πρώην εμπόρου ναρκωτικών, που γνωρίζει καλά τα κατατόπια κι όσους κινούν τα νήματα... Είναι νευρώδης μεν, αλλά όχι πρωτότυπος ο τρόπος που ο σκηνοθέτης Εντριαν Γκούνμπεργκ πάει να συνδυάσει το ρεαλιστικό θρίλερ φυλακών με την... υπερρεαλιστικής δράσης, μαύρου χιούμορ και αιματηρής βίας περιπέτεια της σχολής Ταραντίνο.

Όχι ότι δεν κυλά σαν νερό η ταινία, χάρη και στην ενέργεια του αγέρωχου Μελ Γκίμπσον, που εδώ μοιάζει να θυμάται τον χαβαλέ των «Φονικών όπλων», απλά τίποτε άλλο πέρα από τις γραφικότητες δεν σου μένει στον νου μετά το τέλος.

Ρόμπυ Εκσιέλ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ