Στην κινηματογραφική Κυανή Ακτή της δεκαετίας του ‘50, το έγκλημα μοιάζει με χόμπι και κάθε παραλιακό θέρετρο έχει κι από έναν αριστοκράτη απατεώνα. Μερικοί μάλιστα έχουν γίνει και μόνιμοι κάτοικοι, όπως ο Κάρι Γκραντ στο «Κυνήγι του Κλέφτη» . Ειλικρινά ανέντιμος, υποτίθεται ότι έχει βγει πλέον στη σύνταξη, αν και δεν κάνει τίποτα για να κρύψει την πηγή του πλούτου του, μοστράροντας το εξωτικό του μαύρισμα στα μούτρα της ντόπιας μπατσαρίας. Ώσπου μια σειρά από κλοπές διαμαντιών τον φέρνουν πάλι στο επίκεντρο της δημοσιότητας, και από φιλήσυχος αμπελουργός γίνεται συνήθης ύποπτος.

Όσο πολλαπλασιάζονται οι ληστείες τόσο μεγαλώνει και το σεξ απίλ του. Σε σημείο που η πλούσια παραθερίστρια Γκρέις Κέλι να απογοητεύεται τα μάλα όταν το νέο της κόρτε τής αποκαλύπτει ότι είναι αθώος. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να τον υποπτεύεται, με τις κλοπές να λειτουργούν σαν ένα είδος αφροδισιακού. Οσο μεγαλύτερη η αξία των κλοπιμαίων τόσο πιο πολύ καίγεται να τον κατακτήσει. Μόνο που τελικά δεν είναι αυτός ο αλαφροχέρης.

Φορώντας τις συγκλονιστικές της τουαλέτες σαν πανοπλία υψηλής ραπτικής, η Γκρέις Κέλι κρύβει το μυστικό της μέσα σε μια σειρά από κορσέδες, μετατρέποντας το «Κυνήγι του Κλέφτη» στη χαρά του ηδονοβλεψία κι ας είχε προηγηθεί έναν χρόνο νωρίτερα ο «Σιωπηλός Μάρτυρας». Δεν υπάρχει τίποτα πιο απολαυστικό από το να βλέπεις μια γυναίκα σαν την Γκρέις Κέλι να πετάει το ένα σεξουαλικό υπονοούμενο μετά το άλλο, χωρίς να χάνει ποτέ τον έλεγχο.

Απόλυτα ψυχρή, αδυσώπητα ξανθιά και απίστευτα προκλητική, είναι η απόλυτη χιτσκοκική ηρωίδα, ειδικά αν σκεφτεί κάνεις ότι λίγα χρόνια αργότερα στέφθηκε πριγκίπισσα λίγο πιο κάτω από εκεί που έπαιζε κάποτε την κλέφτρα. Δεν είναι να απορεί κάνεις που ο λαός του Μονακό αντέδρασε όταν ο Χιτς την πλησίασε με καινούργια ταινία. Ο ρόλος της κακομαθημένης αριστοκράτισσας που μετά βίας έκρυβε τα βίτσια της κάτω από τα μακριά της φορέματα ήταν παραπάνω απ’ όσο μπορούσαν να αντέξουν. Εξάλλου, στο σινεμά, τίποτα δεν φωνάζει «σεξ!» όσο μια καλοσχεδιασμένη ληστεία.

Δέσποινα Παυλάκη