Τον Γκιγιόμ Κανέ τον ξέρουμε ως ηθοποιό από επιτυχίες όπως «H Παραλία», το «Αγάπα με αν τολμάς», το «Καλά Χριστούγεννα» ή το πρόσφατο «Χθες το βράδυ», δίπλα στην Κίρα Νάιτλι. Τον ξέρουμε και ως σύντροφο της Μαριόν Κοτιγιάρ, με την οποία μάλιστα θα αποκτήσει σε λίγους μήνες παιδί. Κάποιοι ίσως να το ξέχασαν, αλλά τον ξέρουμε και ως σκηνοθέτη από το ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου του 2006 «Μην το πεις σε κανέναν» με την Κριστίν Σκοτ Τόμας.
Ιδιότητα στην οποία επιστρέφει τώρα με τα «Μικρά αθώα ψέματα» (στις αίθουσες από την προσεχή Πέμπτη), δράμα σχέσεων γύρω από τη συνάθροιση μίας παρέας 35άρηδων φίλων με αφορμή τον τραυματισμό του ενός σε τροχαίο και πρωταγωνιστές, μεταξύ άλλων, την Κοτιγιάρ, τον Μπενουά Μαζιμέλ και τον Φρανσουά Κλιζέ.
Εχετε παραδεχθεί την επιρροή σας από τη «Μεγάλη ανατριχίλα» όταν ετοιμάζατε τα «Μικρά αθώα ψέματα». Είναι, όμως, το ίδιο προσωπικό το φιλμ αυτό για σας, όπως ήταν και η «Ανατριχίλα» για τον Λόρενς Κάσνταν;
Τελείως προσωπικό. Οταν ολοκλήρωσα τα γυρίσματα του «Μην το πεις σε κανέναν» πριν από τέσσερα χρόνια, διαπίστωσα πόσο πολύ δούλευα επί χρόνια και πόσα πολλά είχα «χάσει» στο μεταξύ. Την επαφή με ανθρώπους που αγαπώ, σημαντικά πράγματα από τη ζωή της οικογένειάς μου.
Εκείνη την εποχή ξεκίνησα να δουλεύω ένα σενάριο, άσχετο, ώσπου ξανασυνάντησα έναν παλιό φίλο, που με έπεισε να περάσουμε, μαζί και με άλλους παλιούς φίλους, δύο εβδομάδες σε ένα εξοχικό, διακοπές. Κουβεντιάζαμε όλοι και συνειδητοποιούσα ότι κανείς δεν έλεγε την αλήθεια, ο καθένας μας προσποιούνταν ότι όλα πάνε καλά στη ζωή του. Κρύβαμε πράγματα ο ένας από τον άλλον, αλλά κι από τον εαυτό μας.
Τότε μου ήρθαν διάφορα ερωτήματα. Αν έχω τη ζωή που θέλω να έχω, τους φίλους που επιθυμώ. Και παράτησα το άλλο σενάριο, ξεκινώντας ένα καινούργιο με αυτές ακριβώς τις σκέψεις.
Τα ψέματα, δηλαδή...
Ναι, τα μικρά ψέματα που κάθε τόσο, συστηματικά, συσσωρεύεις. Που χαντακώνεις κάτω από το χαλί, σαν παραδοσιακός μικροαστός, επειδή δεν τα θεωρείς σοβαρά.
Μέχρι που φθάνει η μέρα που σηκώνεις το χαλί και... καταστροφή. Ηθελα, λοιπόν, να συνθέσω μια ιστορία για χαρακτήρες τέτοιους, όχι απαραίτητα συμπαθείς, εγωιστές αλλά και ανασφαλείς, με δυσομολόγητα προβλήματα.
Τους ήθελα όμως και συγκινητικούς, να μπορούν να αγγίξουν την αλήθεια του θεατή. Πήρα τα προσωπικά μου ζητήματα, μαζί και τις ενοχές -γιατί εκείνη την εποχή είχα χάσει κι έναν παλιό φίλο- και τα έκανα ταινία.
Σε αυτό το προσωπικό φιλμ με βοήθησε πολύ και το γεγονός ότι όλοι οι ηθοποιοί του βασικού καστ είναι και στενοί μου φίλοι.
Παίξατε στο χολιγουντιανό θρίλερ «Η παραλία» δίπλα στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ενώ η δεύτερη ταινία σας ως σκηνοθέτη, το «Μην το πεις σε κανέναν», είχε απρόσμενη επιτυχία στις ΗΠΑ. Πώς και δεν προέκυψε κάποια στενότερη σχέση με την Αμερική ή το αγγλόφωνο σινεμά;
Μετά την «Παραλία», ό,τι προσφορές είχα από ΗΠΑ ήταν να υποδυθώ κάποιον χαζό Γάλλο. Στις αμερικανικές ταινίες, ξέρετε, οι Γάλλοι είναι συνήθως ηλίθιοι, με τον ίδιο τρόπο που οι Ρώσοι, ας πούμε, είναι τυπικά «κακοί». Δεν ήθελα να παίζω τέτοιου τύπου ρόλους. Με εξαίρεση μία ταινία που μου έδωσε τότε την ευκαιρία να συνεργαστώ με τον σκηνοθέτη Τζέρι Σάτζμπεργκ, αλλά και το πρόσφατο δράμα «Χθες το βράδυ», για το οποίο είμαι περήφανος, θα έλεγα ότι προτιμώ να υποδυθώ έναν ευπρεπή ρόλο στη γλώσσα μου παρά έναν ασήμαντο ρόλο στα αγγλικά.
«Είμαι καλύτερος ως σκηνοθέτης»
«Δεν θέλω να φανώ επηρμένος, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου καλύτερο σκηνοθέτη παρά ηθοποιό», απαντά ο Γκιγιόμ Κανέ στην ερώτησή μας αν νιώθει περισσότερο ολοκληρωμένος ως ηθοποιός ή ως σκηνοθέτης.
«Ισως γιατί δεν μου δόθηκε ακόμα η ευκαιρία να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε έναν αληθινά προκλητικό ρόλο. Θα ήθελα όμως να γίνω καλύτερος ηθοποιός, να ωριμάσω... Οπως και θα ήθελα να ωριμάσω ως σκηνοθέτης, χωρίς όμως να χάσω το πάθος μου, όπως συμβαίνει με πολλούς κινηματογραφιστές που ξεκινάνε εκπληκτικά αλλά φθείρονται.
ΡΟΜΠΥ ΕΚΣΙΕΛ
