Στην Καρδιά του Χειμώνα

22.02.2011
Πέντε ολόχρυσα αστεράκια σε μια σπαρακτικά ρεαλιστική ταινία για την αθέατη Αμερική της εξαθλίωσης. Μια 17χρονη αναζητά τον φυγόδικο πατέρα της για να τον πείσει να εμφανιστεί στο δικαστήριο. Διαφορετικά θα χάσουν το- υποθηκευμένο με την εγγύηση- σπίτι τους.

Στην καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς δεν υπάρχουν ούτε εικόνες ευημερίας ούτε mall ούτε κοινωνική πρόνοια ούτε ελπίδα. Η 47χρονη Ντέμπρα Γκράνικ εκστρατεύει στα όρη Όζαρκ (κάπου στο Μιζούρι) οπλισμένη με ελαφριές ψηφιακές κάμερες που της επιτρέπουν να ελίσσεται και να πετυχαίνει τον ρεαλισμό και την αυθεντική συγκίνηση.

Βραβευμένη στο φεστιβάλ του Σάντανς η ταινία προτάθηκε για τέσσερα Όσκαρ: καλύτερης ταινίας, σεναρίου, πρώτου γυναικείου ρόλου (Τζένιφερ Λόρενς) και δεύτερου ανδρικού (Τζον Χόουκ).

Μια 17χρονη, η οποία ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης με την άρρωστη μητέρα και τον ανήλικο αδελφό της, υποχρεώνεται να αναζητήσει τον φυγόδικο, έμπορο ναρκωτικών, πατέρα της, o οποίος υποθήκευσε το σπίτι τους ως εγγύηση. Αν δεν τον πείσει να εμφανιστεί στο δικαστήριο σε μια εβδομάδα, το σπίτι θα κατασχεθεί. Κι είναι το μόνο πράγμα που έχει απομείνει.

Στην άκρη του πουθενά, σε μια πάμφτωχη ορεινή περιοχή που θυμίζει περισσότερο Βαλκάνια παρά Αμερική, η Γκράνικ αναζητά την αλήθεια των ανθρώπινων σχέσεων και τον ζόφο της κοινωνικής παρακμής.

Μισόλογα και ψέματα είναι αυτά που ανακαλύπτει η 17χρονη αναζητώντας τον πατέρα της. Το πιο ενδιαφέρον όμως στοιχείο σ’ αυτή την πορεία της ενηλικίωσης είναι το κίνητρο. Η νεαρή κοπέλα δεν καθοδηγείται από την αγάπη για τον χαμένο πατέρα, αλλά από το πάθος για επιβίωση. Η σωτηρία του σπιτιού –και κατ’ επέκταση του ανυπεράσπιστου αδελφού της- είναι το μόνο που την ενδιαφέρει.

Το σπαρακτικό της βλέμμα (είναι εκπληκτική η ερμηνεία της Λόρενς) αποτυπώνει αυτό τον απελπισμένο της αγώνα.

Ελάχιστες φορές η εικόνα της φτώχιας και της εξαθλίωσης έχει αποτυπωθεί με τέτοια συγκλονιστική ακρίβεια στο αμερικανικό σινεμά- έστω και στο ανεξάρτητο.

Τίποτε περιττό δεν υπάρχει σ’ αυτή την ταινία, τίποτε καλλιγραφημένο ή ψεύτικο, τίποτε που θα μπορούσε να θυμίζει την χολιγουντιανή ευπρέπεια.

Κι αν αναρωτιέστε ποια θα έπρεπε να πάρει το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου αντί για την αναμενόμενη (και προκλητικά μέινστριμ) Νάταλι Πόρτμαν δείτε την Τζένιφερ Λόρενς: άμεση χωρίς να ξεφεύγει ούτε πόντο από τον στόχο της αυθεντικότητας και σπαρακτική χωρίς ποτέ να γίνεται μελό η 21χρονη ηθοποιός βάζει τα γυαλιά και στις τέσσερις συνυποψήφιές της.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ