Καθώς προετοιμάζει μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για μια διάσημη ζωγράφο, μια ιστορικός τέχνης συναντά στο πλαίσιο των ερευνών της τον παλιό, επί πολλά χρόνια, σύντροφό της καλλιτέχνη. Από τις μνήμες του τελευταίου και τις αφηγήσεις του για τον θυελλώδη έρωτα και τη συνεργασία τους στο Παρίσι, αλλά και τις εκδρομές τους στο χωριό του στην Αρκαδία θα βγει βαθμιαία στο φως ένα τρομερό μυστικό.

Το να μιμείται η τέχνη τη ζωή για άλλους καλλιτέχνες είναι απλά θεμιτό και για άλλους έως και απαραίτητο. Το αντίστροφο, ωστόσο, η ζωή να μιμείται την τέχνη και τελικά να καθορίζεται απ’ αυτήν μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο, όπως λέει ο έμπειρος ντοκιμαντερίστας και νεοεμφανιζόμενος εδώ στην καθαρή μυθοπλασία Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, σε μια ταινία που κινείται ανάμεσα στο ερωτικό δράμα και το θρίλερ αστυνομικού μυστηρίου με την ίδια προσοχή που ακροβατεί στα όρια μεταξύ τέχνης και ζωής. Αρρυθμο και πλατειαστικό το πρώτο μισό του φιλμ, μπορεί εύκολα να «πετάξει» έξω από το εκτυλισσόμενο δράμα τον θεατή, ωστόσο η αφήγηση γίνεται κομψότερη και επιτακτικότερη στη συνέχεια.

Ρόμπυ Εκσιέλ