&00 Την Αντιγόνη του Σοφοκλή ανεβάζει το Εθνικό Θέατρο με τη Λυδία Κονιόρδου στον ομώνυμο ρόλο και τον Σοφοκλή Πέππα στο ρόλο του Κρεόντα. Πρώτος σταθμός της καλοκαιρινής περιοδείας είναι τα Ιωάννινα (22 Ιουλίου), ενώ στις 9 και 10 Αυγούστου το ε΄ργο θα ανέβει στην Επίδαυρο.
Η παράσταση ανεβαίνει σε μετάφραση Νίκου Παναγιωτόπουλου, σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Πάτσα, μουσική Τάκη Φαραζή και χορογραφία Βάσως Μπαρμπούση.
Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Λυδία Κονιόρδου, Σοφοκλής Πέππας, Μαρία Κατσιαδάκη, Νίκος Αρβανίτης, Θέμης Πάνου, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος κ.α.

Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε την Πέμπτη 17 Ιουλίου η σκηνοθέτις της παράστασης Νικαίτη Κοντούρη χαρακτήρισε την τραγωδία ως "ένα σύμβολο και κείμενο βαθιά πνευματικό που θέτει διαρκώς ερωτήματα στους μελετητές". Τόνισε παράλληλα ότι "η μετάφραση του έργου από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο επηρέασε σημαντικά τη μορφή της παράστασης. Η παράσταση είναι λιτή και αφαιρετική και στηρίζεται στις σχέσεις των ανθρώπων. Στο κέντρο τοποθετείται η σύγκρουση της Αντιγόνης και του Κρέοντα, η ισοτιμία των δύο αυτών προσώπων και η ισοδικία που απορρέει από το ίδιο το έργο". Χαρακτηριστικό είναι επίσης το σημείωμα της: Σ' ένα κόσμο όπου οι νεκροί ζητούν δικαίωση και οι ζωντανοί πασχίζουν να ανασυνταχθούν και να ορθοποδήσουν μετά από έναν αδελφοκτόνο, η αβυσσαλέα σύγκρουση δύο ισχυρών προσωπικοτήτων, Αντιγόνη- Κρέοντα, διχάζει την Θηβαϊκή πολιτεία, ξεθεμελιώνει τον Οίκο του Οιδίποδα, καταστρέφει ζωές, κατεβάζει την Αντιγόνη ζωντανή σε πετροκομμένο τάφο και οδηγεί τον Κρεόντα στην απόλυτη απελπισία και μοναξιά περιτρυγυρισμένος από τους δικούς του νεκρούς, του -οριστικά πια- αφανισμένου οίκου των Κάδμου. Μαζί με την Ορέστεια, τις Βάκχες. τους Οιδίποδες, η Αντιγόνη αποτελεί όχι μόνο μμια επιτομή της Αρχαίας Ελληνικής Ποίησης, αλλά και μέγα αρχέτυπο της Θεολογίας και της φιλοσοφίας του ανθρώπου.

Η Λυδία Κονιόρδου χαρακτήρισε πολύ σημαντική τη στιγμή που μία ηθοποιός "συναντιέται" με την Αντιγόνη και ανέφερε ότι "προσπάθησε να δει την Αντιγόνη ως υπαρκτό και παρορμητικό και όχι ως ιδανικό -όπως έχει επικρατήσει- πρόσωπο. Είναι μία νέα κοπέλα, όχι κατασταλαγμένη που επιλέγει έναν ωραίο και ένδοξο θάνατο. Οι αξίες της είναι διαχρονικές, γι' αυτό και είναι ζητούμενο ακόμα και στην εποχή μας. Στο έργο κυριαρχεί η σύγκρουση δύο κόσμων που θέτει ανάγλυφο το δίλημμα στο θεατή να επιλέξει την πορεία του μέσα στη ζωή."

Ο Σοφοκλής Πέππας, που θα ενσαρκώσει τον Κρέοντα τόνισε με τη σειρά του ότι "δεν θέλαμε να δώσουμε μία αποκρυσταλλωμένη άποψη. Ο Κρέοντας δεν αυθαιρετεί, αντίθετα εκφράζει τη συλλογική συνείδηση της πόλης. Ο Σοφοκλής στο έργο αυτό καταργεί το διαχωρισμό ανάμεσα στο καλό και στο κακό".
Ο κορυφαίος του χορού τέλος, Δημήτρης Πετρόπουλος έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο ότι "ο χορός στο έργο αυτό ξαναβρίσκει τη χαμένη του αμεσότητα και θέτει στους ήρωες τα ερωτήματα που κινούν τα νήματα του έργου".

Αλλες Παραστάσεις:
22 Ιουλίου: Ιωάννινα, Θέατρο Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών
27- 28 Ιουλίου: Σάμος, Πυθαγόρειο
3 Αυγούστου: Κατερίνη, Αρχαό θέατρο Δίον
9 και 10 Αυγούστου: Επίδαυρος
13 Αυγούστου: Σπάρτη, Σαϊνοπούλειο
17 Αυγούστου: Μουδανιά, Ανοιχτό αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών
19 Αυγούστου: Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
23 Αυγούστου: Φεστιβάλ Πάτρας, Αρχαίο Ωδείο
28 Αυγούστου: Υμηττός, Θεατρο Βράχων
31 Αυγούστου: Αιγάλεω, Αλέξης Μινωτής
6,7 Σεπτεμβρίου: Θεσσαλονίκη, Θεατρό Δάσους
18 Σεπτεμβρίου: Μαρούσι, Θέατρο Αναβρύτων
28, 29 Λευκωσία