"Tι μπορεί να λέει μια κυριακάτικη ιστορία; Με τις καμπάνες να χτυπούν από το ξημέρωμα, τα παρατεταμένα χασμουρητά, τις σκόρπιες εφημερίδες, τις ευωδιές από την κουζίνα και τη Δευτέρα να περιμένει έξω από το σπίτι μέχρι να 'ρθει η σειρά της -τι μπορεί να λέει; Αν ήθελε να μιλήσει για τον εαυτό της ειλικρινά και ανυστερόβουλα θα έπρεπε να το κάνει λέγοντας την ιστορία του Σαββάτου. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Όπως ήμασταν παιδιά και γράφαμε Δευτεριάτικα στο σχολείο πως περάσαμε την Κυριακή. Γράφαμε αναπολώντας την και προσμένοντάς την, επειδή πιστεύαμε πως η Κυριακή ήταν γεμάτη παιχνίδι για μας και γεμάτη γέλιο για τους μεγάλους. Το μικρό μας μπόι μας εμπόδιζε να δούμε μέχρι τον πάτο της ημέρας. Όταν γίναμε κι εμείς μεγάλοι, διαπιστώσαμε ότι οι Κυριακές δεν είναι γεμάτες από χαρά, όπως νομίζαμε, αλλά μισογεμάτες, γιατί από τα μισά και κάτω είναι φορτωμένες μελαγχολία. Αυτές οι Κυριακάτικες Ιστορίες γράφτηκαν σχεδόν όλες για την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και τη Μακεδονία της Κυριακής. Και γράφτηκαν όλες Δευτέρα πρωί- τελευταία μέρα παράδοσης του κειμένου. Λες και ήμουν πάλι στο σχολείο. Ίσως γι' αυτό πολλές μιλάνε για παιχνίδι, όπως τότε που ήμουν πάλι στο σχολείο. Ίσως γι' αυτό πολλές μιλάνε για παιχνίδι, όπως τότε που ήμουν μικρός, και άλλες είναι γεμάτες με γέλιο και μελαγχολία, αφού σήμερα είμαι πια μεγάλος. "
Με αυτά τα λόγια ο Αντώνης Σουρούνης "παρουσιάζει" τις -σύνολο 120- Κυριακάτικες Ιστορίες του στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του. Το κύριο χαρακτηριστικό των ιστοριών αυτών είναι η αμεσότητα τους και η ξεχωριστή ζεστασιά που αποπνέει καθεμία χωριστά. Μολονότι φαντάζει λίγο δύσκολο το να γίνουν και οι 120 ιστορίες αντικείμενο ισοβαρούς ανάγνωσης, ο αυθορμητισμός και η απλότητα της γραφής του σε συνδυασμό με τη βαθύτητα των νοημάτων του κερδίζουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Εκδόσεις Καστανιώτη
Τίτλος; Κυριακάτικες Ιστορίες
Συγγραφέας: Αντώνης Σουρούνης
Σελίδες: 433 ISBN: 960-03-3231-1
Tι μπορεί να λέει μια κυριακάτικη ιστορία; Με τις καμπάνες να χτυπούν από το ξημέρωμα, τα παρατεταμένα χασμουρητά, τις σκόρπιες εφημερίδες, τις ευωδιές από την κουζίνα και τη Δευτέρα να περιμένει έξω από το σπίτι μέχρι να 'ρθει η σειρά της -τι μπορεί να λέει; Αν ήθελε να μιλήσει για τον εαυτό της ειλικρινά και ανυστερόβουλα θα έπρεπε να το κάνει λέγοντας την ιστορία του Σαββάτου. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα.