&00 Γεννήθηκε στη Μασσαλία στις 1 Ιανουαρίου 1927 και ξεκίνησε την καριέρα του στο Παρίσι, αρχικά ως χορευτής και αργότερα ως χορογράφος. Ιδρυτής των " Μπαλέτων του 20ού αιώνα " στις Βρυξέλλες το 1960, 25 χρόνια αργότερα μετακινείται μαζί με την ομάδα του στη Λωζάννη όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα με τα " Μπαλέτα Μπεζάρ Λωζάννης ".

Η βασική εκπαίδευση του Μπεζάρ ως χορευτή συνδέεται με τα ονόματα δασκάλων του κλασικού μπαλέτου, της Egorova, της Rousanne και του Leo Staats. Έκανε την παρθενική του εμφάνιση στη σκηνή το 1946 στο Βισύ. Στη διάρκεια μιας περιοδείας στη Σουηδία με τα Μπαλέτα Cullberg (1949), του δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύψει τον χορογραφικό εξπρεσιονισμό, ενώ ένα συμβόλαιο για μια σουηδική ταινία τον φέρνει για πρώτη φορά σε επαφή με τον Στραβίνσκι.

Το 1955, το έργο του Συμφωνία για έναν μοναχικό άνθρωπο (μουσική Π. Ανρί και Π. Σάφερ) σηματοδοτεί την έξοδο από τις χορογραφικές συμβάσεις της εποχής στο πλαίσιο της αναζήτησης της δικής του γλώσσας. Στο ίδιο ύφος ανήκουν τα έργα, Υψηλή Τάση, Προμηθέας, Σονάτα για τρεις (εμπνευσμένο από το Κεκλεισμένων των θυρών του Ζ - Π. Σαρτρ).
Το 1959 υπογράφει την Ιεροτελεστία της Άνοιξης, ένα από τα αριστουργήματά του, ύστερα από πρόσκληση του νέου διευθυντή του Theatre Royal de la Monnaie, Maurice Huisman, στις Βρυξέλλες. Και ακολουθούν, το Μπολερό (1961), η Λειτουργία για τον παρόντα χρόνο (1967) και το Πουλί της Φωτιάς (1970). Η έλξη του από το κοσμοπολίτικο πνεύμα, οδηγεί αυτό τον γιο του φιλοσόφου Gaston Berger, στη δημιουργία έργων όπως τα ( Μπαχτί, Γκολεστάν, Καμπούκι, Ντιμπούκ, Πυραμίδα ), καθώς και στην εικονογράφηση ενός πλούσιου μουσικού ρεπερτορίου που εκτείνεται από τον Μπουλέζ ως τον Βάγκνερ.

Παιδαγωγός πάνω απ' όλα, έχει στο ενεργητικό του τη δημιουργία της σχολής Mudra στις Βρυξέλλες το 1970, στη συνέχεια μια ανάλογη στο Ντακάρ το 1977, και το 1992 τη σχολή - εργαστήριο Rudra, στη Λωζάννη. Την ίδια εποχή ο Μπεζάρ αποφασίζει να περιορίσει τον αριθμό χορευτών της ομάδας σε τριάντα περίπου, για να " ξαναβρεθεί η ουσία της ερμηνείας ". Ανάμεσα στα πολυάριθμα μπαλέτα που δημιούργησε για την ομάδα αυτή συγκαταλέγονται, Ο θαυμαστός Μανδαρίνος, Βασιλιάς Ληρ - Πρόσπερο, Για την Σεχραζάντ, Ο Δρόμος του Μεταξιού, Παιδί - Βασιλιάς, Το Φως των υδάτων, Φως. Πολυεπίπεδος δημιουργός, έχει υπογράψει μεταξύ άλλων τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων, όπερας και κινηματογραφικών ταινιών.

Έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία και διακρίσεις : αναγορεύτηκε από τον αυτοκράτορα Χιροχίτο στην Τάξη του Ανατέλλοντος Ηλίου (1986) και από τον βασιλιά Μπαντουέν Αξιωματούχος της Τάξεως του Στέμματος (1988).
Το 1994 ο Μωρίς Μπεζάρ εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Ινστιτούτου της Γαλλίας.