Η τζαζ μουσική σκηνή έχει τους δικούς της κώδικες, ηχοχρώματα και μελωδίες. Ο Γιάννης Φλώρος υπηρετεί σεμνά το ιδιαίτερο μουσικό είδος πίσω από τα ντραμς και τις μπακέτες του. Από κοινού με τους μουσικούς του, το περίφημο Κουαρτέτο, αλώνουν τις μουσικές τζαζ σκηνές της Ελλάδας προσφέροντας απλόχερα συναίσθημα στο κοινό τους.
Εικόνες: Το νέο έτος σας βρίσκει στο στούντιο για την ηχογράφηση του τελευταίου σας άλμπουμ.
Γιάννης Φλώρος: Ηχογραφούμε ως κουαρτέτο ένα άλμπουμ το οποίο ελπίζουμε να βγει μέσα στο Πάσχα. Πρόκειται για αμιγώς τζαζ μουσική, με δικές μας συνθέσεις.
Ετοιμάζετε παράλληλα και ένα άλμπουμ με διασκευές γνωστών τραγουδιών συμπεριλαμβανομένων και κομματιών του Στίβι Γουόντερ.
Είναι σε εκκρεμότητα. Μακάρι να προχωρήσει. Το συγκεκριμένο άλμπουμ περιλαμβάνει μόνο δύο κομμάτια από τον Γουόντερ. Τα υπόλοιπα είναι διασκευές από γνωστά κομμάτια.
Η επιλογή έγινε από τραγούδια που μας άρεσαν, παιγμένα με διαφορετικό ηχόχρωμα που σίγουρα θα αρέσουν στον κόσμο. Δεν ακολουθήσαμε καμιά ιδιαίτερη συνταγή.
Τι κοινό στοιχείο είχαν τα κομμάτια αυτά;
Δεν νομίζω να είχαν κάτι κοινό. Απλά ήταν πολύ γνωστά κομμάτια. Παλιά. Λάτιν, σόουλ και εμείς τους κάναμε διαφορετική πρόταση.
Τα τραγούδια αυτά δεν είναι τζαζ, απλά τα «φιλτράρετε» με τζαζ στοιχεία;
Ναι. Εχουν παρουσιαστεί και με μεγάλες ορχήστρες. Εμείς απλά κάνουμε μια διαφορετική πρόταση.
Αν καρποφορήσει θα ενδιαφέρει πολύ τον κόσμο. Αναμένεται, αν όλα πάνε καλά, να κυκλοφορήσει το καλοκαίρι. Οσον αφορά το άλλο μας άλμπουμ, εγώ είμαι ο κύριος συνθέτης του μαζί βέβαια και με τους υπόλοιπους του κουαρτέτου: Δημήτρης Τσάτας σαξόφωνο, Σάμι Αμίρι πιάνο, Περικλής Τριβόλης κοντραμπάσο.
Τι απήχηση έχει η τζαζ μουσική στο ελληνικό κοινό;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια βελτίωση, έρχεται δηλαδή όλο και περισσότερο κοινό στην τζαζ.
Συμμετέχει στα κλαμπ στις παραστάσεις και κυρίως οι νέοι.
Αυτό ισχύει και για την ελληνική τζαζ;
Παρακολουθεί τζαζ γενικά. Υπάρχει μεγάλη συμμετοχή και στους ξένους και στους Ελληνες.
Περιγράψτε μας την πορεία σας στον κόσμο της μουσικής.
Σπούδασα στο Ωδείο Αθηνών και στο Berklee College of Music. Το 1980 ως φοιτητής ακόμα του ωδείου, κέρδισα μια θέση στην ορχήστρα νέων της ΕΟΚ -στον πρώτο διαγωνισμό που γίνεται στην Ελλάδα. Ακολούθως έφυγα για Αμερική, όπου συμμετείχα σε πολλές ηχογραφήσεις, πάντα με τζαζ.
Η τζαζ ήταν πάντα η αρχική σας επιλογή;
Πάντα, ναι. Απλά επειδή εδώ δεν υπήρχε μια σχολή με αμιγώς μαθήματα στο θέμα της μοντέρνας μουσικής και σπούδασα στο ωδείο κλασική μουσική, κρουστά τα οποία με βοήθησαν στην πορεία. Η μεγάλη μου αγάπη όμως ήταν η τζαζ για την οποία αναγκάστηκα να φύγω για την Αμερική.
Οσο ήσασταν στην Αμερική εικάζω πως ήταν το έδαφος πρόσφορο για την τζαζ. Αλλά όταν επιστρέψατε στην Ελλάδα τα πράγματα ήταν διαφορετικά;
Οντως. Η Ελλάδα είναι ένας μικρός χώρος, με μικρή αγορά που φυσιολογικά δεν μπορεί να συντηρήσει έναν μουσικό που ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Κανένας μουσικός δεν μπορεί να επιβιώσει από την τζαζ στην Ελλάδα όσο γνωστός και αν είναι ή και να πουλάει πολύ.
Εχετε στο βιογραφικό σας μερικές σπουδαίες συνεργασίες με τζαζ μουσικούς.
Ναι, όντως. Με Ελληνες, αλλά και ξένους, όπως είναι οι Φιλ Ουίλσον, Μακότο Οζόνε, Τέρι Λιν Κάριγκτον, Αντόνιο Χάρτ, Ουέιν Ντόκεϊ και πολλούς άλλους.
Εχουμε συνδέσει ως κλασικό όργανο της τζαζ το σαξόφωνο. Μέσα από τα ντραμς βγαίνουν συναισθήματα;
Από όλα τα όργανα αν δεν βγει συναίσθημα δεν έχει νόημα. Απλώς ο ακροατής δέχεται στα αυτιά του ένα συγκεκριμένο άκουσμα και αν δεν τον αγγίξει είναι θέμα καθαρά αν αυτό γίνεται μηχανικά, εντελώς ψεύτικα.
Ο ακροατής το καταλαβαίνει, μπορεί να θαυμάζει την επιδεξιότητα, αλλά δεν του αφήνει κάτι. Οταν όμως είσαι εσύ απόλυτα ειλικρινής με το όργανο και τον κόσμο, τότε αυτό περνάει.
Γι αυτό θεωρείστε ένας από τους καλύτερους ντράμερ.
Αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ.
Αυτό ας το πει ο κόσμος.
Ο Γιάννης Φλώρος με το κουαρτέτο του πραγματοποιούν έναν κύκλο παραστάσεων και εμφανίσεων στο Αλεκτον (Πλατεών και Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός, τηλ.: 210 3422001) και στο Παράφωνο Jazz Club (Ασκληπιού 130 Α).
Το γκρουπ αναμένεται το Μάρτιο να περιοδεύσει σε πόλεις της περιφέρειας.
ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΧΑΛΟΥΔΗ
[email protected]
