ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Γυρνώντας σπίτι με τα πόδια από το Παλλάς, γύρω στη μία το πρωί, πέρασα κάτω από το ΖΟΟΜ κι είπα ν' ανέβω για να συνεννοηθώ ποια μέρα να πάω να δω το πρόγραμμα.
Οταν έφτασα επάνω (θυμάσαι ελπίζω ότι το ΖΟΟΜ, η ιστορική μουσική σκηνή που φιλοξένησε τη δεκαετία του '80 τον Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι είναι στον πρώτο όροφο του πλακιώτικου κτιρίου) ο Κώστας Λειβαδάς φώναζε τον Σταμάτη Κραουνάκη (που είχε έρθει για να δει το πρόγραμμα που έχει φτιάξει η φίλη του Λίνα Νικολακοπούλου) να ανέβει στη σκηνή. Το μεθυστικό ντουέτο που ακολούθησε ήταν ένα από τα πιο τζαζεμένα πράγματα που έχω δει.
Τζαμάρισμα με την Αχάριστη του Τσιτσάνη; Φυσικά..
"Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη/
θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς /
μα μια κατάρα πάντα θα σε δέρνει /
του προδομένου ο πόνος της καρδιάς".
Ε, μετά από αυτό, κανόνισα να πάω το επόμενο βράδυ στο ΖΟΟΜ, χωρίς να ξέρω ότι με περίμενε μια ακόμη πιο συγκινητική έκπληξη. Μερικές φορές, αυτή η δουλειά που όλο τη βρίζω, βρίσκει τρόπους να με ανταμείβει με μοναδικές στιγμές σπάνιας ομορφιάς και μεγάλης ανάτασης. Κάπου κάπου, την ποτίζω την ψυχή μου, δηλαδή.

ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-32 25 920
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κυδαθηναίων 39, Πλάκα
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο η Μελίνα Τανάγρη, το Τρίφωνο και το νεανικό γκρούπ Δίδυμο θα ξεκινούν την μουσική παράσταση στις 22.30.
Η διάρκεια του προγράμματος είναι τρεις ώρες.
Δευτέρα και Τρίτη: το πρόγραμμα θα ξεκινά στις 21.15.
Αυτές τις δύο μέρες θα δίνει το παρόν του και ένας καλεσμένος που θα τραγουδά 10 δικά του τραγούδια, παρέα με την Μελίνα Τανάγρη και το Τρίφωνο.
Κάθε Τετάρτη: βραδιές αφιερωμένες σε Έλληνες και ξένους ποιητές. Θα προβάλλονται μικρά φιλμ σχετικά με την προσωπικότητά τους και θα διαβάζονται ποιήματά τους από διακεκριμένους Έλληνες ηθοποιούς. Όσων από αυτούς τους ποιητές έχουν μελοποιηθεί ποιήματα, αυτά θα ερμηνεύονται από το Τρίφωνο.

ΤΙΜΕΣ
Είσ. με ποτό € 15, φιάλη ουίσκι €155 (κομπλέ), κρασί €80 & 90 (κομπλέ).

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Φέτος το ΖΟΟΜ γιορτάζει τα 40 χρόνια λειτουργίας του. Από την αίθουσά του έχουν περάσει τα σημαντικότερα ονόματα του σύγχρονου αξιόλογου τραγουδιού, μεγάλοι τραγουδιστές, μεγάλοι συνθέτες και στιχουργοί.
Την επόμενη βραδιά ήταν εκεί ο Γιώργος Ρωμανός, τραγουδιστής άλλης ποιότητας από αυτές που γνωρίζουμε σήμερα.
Ψηλός, αδύνατος, σεμνός. Και μια φωνή που την αισθάνεσαι να καίει το μέσα σου ό,τι και να λέει.
Αυτός ο μοναδικός τύπος, που τον έχουμε χάσει από τις ζωντανές βραδιές μας (γιατί βρε άνθρωποι;) σηκώθηκε κάποια στιγμή και έκανε ένα μαγικό. Είπε το πολύ όμορφο τραγούδι του Λειβαδά "Εγώ σ' αγάπησα εδώ/ που να 'σαι τώρα που γυρνάς/ Σε ποιο καινούργιο ουρανό χρώματα κλέβεις;" παρέα με την Ερωφίλή (το οποίο τραγούδι δεν πρέπει να είχε ξαναδεί στη ζωή του), τόσο συγκινητικά και ουσιαστικά, που έκανε τα χέρια μου να χειροκροτήσουν αυτόματα και τα βλέφαρα μου να θέλουν να κλείσουν από απόλαυση.
"Παραμυθάκι μου σκληρό
Όπου κι αν είσαι και γυρνάς
Για μένα εκεί να μη ρωτάς
Εγώ σ' αγάπησα εδώ"
Τα λόγια τα μάθαινε καθώς επαναλαμβάνονταν το ρεφρέν και στο τέλος αυτό το "εγώ σ' αγάπησα εδώ" το είπε τόσο σπαρακτικά που ακόμη και τώρα που το σκέφτομαι ανατριχιάζω ?δεν υπερβάλλω.
Διάβασα σε ένα μπλογκ πριν από λίγες μέρες, κάποιον που έγραφε ότι είχε πάει σε ένα πρόγραμμα το οποίο περίμενε να είναι όλο 'τέλειο' και παραπονιόταν ότι δεν βρήκε παρά κάποιες καλές στιγμές μόνο.
Πλάκα κάνεις φίλε μου. Βρήκες κάπου κάποιες ΣΤΙΓΜΕΣ καλές και φωνάζεις; Εγώ χρόνια τώρα μπαινοβγαίνω στο μαγαζιά και ψάχνω έστω ΜΙΑ τέτοια στιγμή. Κι όταν καμμιά φορά τη βρίσκω γυρίζω σπίτι μου και κοιτιέμαι στον καθρέφτη για να πιστέψω πόσο τυχερή είμαι.
Ετσι κι εκείνο το βράδυ. Κάτι ο δυναμισμός του Κώστα Λειβαδά, κάτι η μεγάλη φωνή του Νίκου Κουρουπάκη, και ο Γιώργος Ρωμανός που το ανατίναξε το μαγαζί, με έκαναν να φύγω πετώντας.
Τι κι αν είχα γεμίσει το μπλοκάκι μου με "παρατηρήσεις" για διάφορα ατοπήματα που είδα.
Μια στιγμή μεγάλης συγκίνησης τα ξήλωσε όλα από το μυαλό μου.
Υποπτεύομαι ότι φέτος στο ΖΟΟΜ, λόγω γενεθλίων, λόγω καλής ροής του προγράμματος (που έχει επιμεληθεί η Λίνα Νικολακοπούλου) και σωστής επιλογής πολύτιμων τραγουδιών, οι ωραίες στιγμές θα 'συμβαίνουν' κάθε μέρα. Οπερ σημαίνει ότι στην Πλάκα βρίσκεται το μαγαζί που πρέπει να επισκεφτείς οπωσδήποτε πριν έρθει η Ανοιξη και δε μαζεύεσαι.

Τελικά αξίζει να πάω;
Είπαμε ναι. Γιατί εδώ ακούγονται πολύ ωραία τραγούδια, οι μόνιμοι συνεργάτες (Τανάγρη, Τρίφωνο) είναι αποφασισμένοι να τα λένε αισθησιακά και δυναμικά και οι 'επισκέπτες' ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι εκπλήξεις θα φέρουν. Ε, όλα αυτά μαζί φτάνουν και περισσεύουν

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Παρά τα 'ζόρια' στον ήχο του ΖΟΟΜ, και οι έξι μουσικοί είναι αριστούχοι και η ορχήστρα μια από τις πιο καλοκουρδισμένες, ακριβείς και εύηχες που έχω ακούσει. Ειδική μνεία θα κάνω στο σαξόφωνο του Δημήτρη Τσάκα, που κλέβει την παράσταση με κάτι τρελά σολαρίσματα και εξαίσια 'γεμίσματα' και στο μπάσο του Γιάννη Άννινου που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Τα δάχτυλα του Νίκου Κατσίκη, δύσκολο να τα προλάβει ανθρώπινο μάτι και το πιάνο του Γιώργου Ζαχαρία, μελωδικό και πολύχρωμα πανταχού παρόν. Αριστα δέκα σε όλους λοιπόν.
Μπουζούκι/Κιθάρα: Νίκος Κατσίκης
Κιθάρα: Κώστας Μπαλταζάνης
Τύμπανα: Τόνης Αστερίδης
Μπάσο: Γιάννης Αννινος
Πιάνο, ενορχήστρωση: Γιώργος Ζαχαρίου
Πνευστά: Δημήτρης Τσάκας


Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]