«Η κώφωση δεν είναι το αντίθετο της ακοής, είναι ένας ξεχωριστός κόσμος σιωπής πλημμυρισμένος από ήχους». Η Σάρα Νόρμαν, η κωφάλαλη ηρωίδα του Μαρκ Μέντοφ, αρνείται πεισματικά να επικοινωνήσει με ήχους. Είναι κλεισμένη στο δικό της κόσμο, στιγματισμένη από την ταμπέλα του «μειονεκτήματος» που κουβαλάει και τίποτα δεν μπορεί να την κάνει να μιλήσει. Ούτε καν ο έρωτας της για τον ακούοντα δάσκαλο ορθοφωνίας Τζέημς Ληντς, ο οποίος προσπαθεί να την εισάγει στον δικό του «φυσιολογικό» κόσμο. Και οι δύο μαζί θα ανακαλύψουν ότι η αγάπη τους δεν αρκεί για να γεφυρώσει το χάσμα των δύο κόσμων. Ένα έργο ευαίσθητο, αληθινό, γραμμένο με χιούμορ, που διαθέτει όμως μία τεχνική δυσκολία, μια παγίδα. Η πρωταγωνίστρια επικοινωνεί με τη νοηματική γλώσσα -που παρεμπιπτόντως δεν έχει καμία σχέση με την παντομίμα- οπότε ο συμπρωταγωνιστής πρέπει στην ουσία να αναλάβει την ομιλία και των δύο. Ωστόσο αυτή ακριβώς η δυσκολία μπορεί να απογειώσει τη σκηνική επικοινωνία, χαρίζοντας στους θεατές μια πρωτόγνωρη θεατρική εμπειρία.

Ο Μάρκ Μέντοφ έγραψε το θεατρικό έργο «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού» το 1979. Το πρώτο ανέβασμα έγινε στο Playwriths Lab του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού, όπου ο συγγραφέας είναι δραματουργός και πρόεδρος του Drama Departement. Στη συνέχεια παρουσιάστηκε στο Longacre Theatre σε σκηνοθεσία Gordon Davidson με τους ηθοποιούς Phyllis Frelich (κωφάλαλη ηθοποιός, στην οποία έχει αφιερώσει το έργο ο Μέντοφ) και John Rubinstein (ναι, πρόκειται για το γιο του διάσημου πιανίστα) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη με τον Ουίλιαμ Χαρτ και την Μάντλιν Μάντσεν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους έκανε το έργο ευρέως γνωστό. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 1981 στο Θέατρο «Σούπερ Σταρ» με πρωταγωνιστές την Έλλη Λαμπέτη και τον Λευτέρη Βογιατζή υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Παντελή Βούλγαρη.