Tο project space της γκαλερί στην οδό Καψάλη 6 στο Κολωνάκι, εγκαινιάζουν οι Kalfayan Galleries παρουσιάζοντας μια "μονομαχία" ανάμεσα στην Αικατερίνη Γεγησιάν και τη Δέσποινα Στόκου.

Η έκθεση Accidental Woman αναφέρεται στην τυχαία συνάντηση δύο γυναικών, η οποία αποτελεί την αφορμή για τη μεταξύ τους μονομαχία. Οι δύο καλλιτέχνιδες αφηγούνται το περιστατικό:

I met her in the sleeping carriage of the train. I had to share the compartment with 5 others but did not care. This was going to be my time. I had just packed 7 years of memories and was ready to go beyond the surface of things. Or at least that was what I thought. The atmosphere was frozen. I quietly arranged my luggage and started climbing into my bed when I suddenly heard her: ‘don’t shut the window’. It was dark and I couldn’t see clearly. No one else uttered a word. I could hear their breaths around me. At dawn I was the last one to wake up. Everyone else was gone. I looked around the platform trying to guess whom she might be. I caught her with the corner of my eye. Momentarily, we looked at each other. It was as if nothing ever happened. I turned to look back at the compartment window. The glass was broken.

Τη γνώρισα στα εγκαίνια. Έψαχνα ένα χαρτί αλλά δεν πρόλαβα να το γράψω. Θα ορκιζόμουν οτι ο τύπος δίπλα μου στην προβολή αιμοραγγούσε από το αυτί. Πέρασε από μπροστά μου και ακούμπησε το χέρι της στον ώμο κάποιου. Όταν είμαι νευρική ξεκολλάω το χαρτάκι από το μπουκάλι τη μπύρας στα χέρια μου. Μετά προσπαθώ όλη την ώρα να το ξανακολλήσω, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Καθόμουν έξω από το κλαμπ το πρωί και κοίταγα τα μπλε παπούτσια μου μέσα στις λάσπες. Ένιωθα μαγική. Την είδα ξανά από μακριά να μπαίνει σε ένα ταξί. Ακούμπησε το κεφάλι της στο τζάμι. Δεν θυμάμαι πως την λένε, δεν θυμάμαι εάν μας σύστησαν καν.Υποθέτω ήταν ο τρόπος που σε κοίταξε.

Η δομή της έκθεσης ακολουθεί το τελετουργικό τυπικό της μονομαχίας που θέλει τους αντιπάλους να λαμβάνουν θέση μάχης αφού διανύσουν απόσταση 20 βημάτων. Στα πλαίσια αυτής της προαποφασισμένης διαδικασίας οι δυο καλλιτέχνιδες ξεκινούν πλάτη με πλάτη τη διαδρομή που θα τις φέρει αντιμέτωπες.

Με την ακολουθία των έργων ξεδιπλώνεται μια (φαινομενικά) προσωπική αφήγηση καθώς η κάθε καλλιτέχνις απομακρύνεται από την αντίπαλό της.
Τα "όπλα" διαφέρουν: βίντεο και φωτογραφία για τη Γεγησιάν, ζωγραφική και σχέδιο για τη Στόκου. Παράλληλα διαφοροποιείται και η -πάντοτε ελλειπτική- γλώσσα με την οποία επικοινωνούν οι καλλιτέχνιδες τις ιστορίες τους: Η Γεγησιάν γράφει στα Αγγλικά ενώ τα κείμενα της Στόκου είναι στα Ελληνικά.

Στην έκθεση εναλλάσσονται εκφραστικά μέσα και γλωσσικές πρακτικές διερευνώντας την έννοια της τυχαιότητας, τη σημασία της λεπτομέρειας και της ασυνείδητης εντύπωσης. Η ένταση κλιμακώνεται καθώς σταδιακά περιπλέκονται στοιχεία και των δύο παραπληρωματικών παραστάσεων.

Τα πολλαπλά αφηγηματικά νήματα αναδεικνύουν, μεταξύ άλλων, το ανεπίκριτο της τελικής έκβασης-την στιγμή που η μια μονομάχος ατενίζει την άλλη έχοντας πλήρη συνείδηση του επερχόμενου οριστικού τέλους ? ενός τέλους ήδη προδιαγεγραμμένου αλλά πάντοτε υπό αναστολή.

Εγκαίνια: 22 Νοεμβρίου 2007, 20.00-22.00
Διάρκεια έκθεσης: 22 Νοεμβρίου ? 15 Δεκεμβρίου 2007
Kalfayan Galleries ? PROJECT SPACE
Καψάλη 6, Κολωνάκι

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Πέμπτη, Παρασκευή: 17.00-20.00, Σάββατο: 10.00-15.00