ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Ώπα και το πιάσαμε το schizo προγραμματάκι!
τον Ρωμαίο Ιανό τον ξέρεις; Αυτόν με τα δύο πρόσωπα που το ένα κοιτάζει από τη μια και το άλλο από την άλλη;
Ε, φαντάσου το αυτό σε πρόγραμμα διασκεδάσεως..
Το οποίο ξεκινάει βάσει του γνωστού και οικείου ‘πλάνου’:
Βγαίνει στην αρχή εκείνος και λέει δυο_τρεις επιτυχίες του.
Μετά, βγαίνουν «οι δύο κοπέλες» (που φοριούνται πολύ φέτος) και λένε διάφορα ξένα (η μία εκ των δύο, με κακή αγγλική προφορά).
Μετά, βγαίνει κάποιος «διαφορετικός» (στην προκείμενη περίπτωση ο MC Yinka) και λέει κάτι ‘διαφορετικό’ και ‘αναπάντεχο’, βλ. Stevie Wonder ‘Supersticious’.
Μετά, βγαίνει ‘εκείνος’ με μία ή και τις δύο κοπέλες για να του κάνουν φωνητικά, και λέει τα δικά του.
Μετά, λένε και κάποια «λαϊκά» γιατί το κοινό έχει πλέον πιει αρκετά και τα «διψάει» τα λαϊκά (εδώ, μόλις τελείωσε το «Άσ’ τη να λέει», κάποιος από το διπλανό τραπέζι φώναξε: «Μήπως σας βρίσκεται και κανένας Πλούταρχος;»
Σωστό κι αυτό).
Μετά, κανονικά, βγαίνει ο κόκορας και λέει ότι ήρθε η ώρα που όλοι πάνε για πρωινό πριν πάνε για ύπνο.
Μόνο που σε αυτό το πρόγραμμα αντί για τον κόκορα βγήκανε πυρομανείς λαγοί από το καπέλο και βάλανε φωτιά στο Σαββατόβραδο..
Μπερδεμένη με ακούς; Που να άκουγες το πρόγραμμα.

ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-92.26.975 & 210-92.39.031
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Φραντζή & Θαρύπου 37, Ν. Κόσμος
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Παρασκευή-Σάββατο
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 22:30

ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο: 10 ευρώ
1ο Ποτό στο τραπέζι: 25 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 130 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη κρασί/2 άτομα: 65 ευρώ (κομπλέ)

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Τέλος πάντων με το τι δεν ήθελε να μάθει ο Θεός, με την ευρεία έννοια, το πήγαμε το πράγμα μέχρι τη μία και είκοσι.. όταν ξαφνικά ο Πλιάτσικας πήρε το τιμόνι όλο αριστερά και το γύρισε σε Pink Floyd, Dire Straits, U2 (σε διασκευή Johnny Cash), Bob Marley, Police, Σιδηρόπουλο κ.λπ.
Κοίτα να δεις που ακόμα και το κείμενο βιάζεται να φτάσει στο τέλος, πριν προλάβω να σου πω λίγα για την αρχή.
Πάμε πάλι πίσω.
Το πρόγραμμα ξεκινάει με προβολή πάνω σε ένα γιγαντιαίο, κυριολεκτικώς, video wall, ενός καλαίσθητου φιλμακίου με παιδάκια από όλο τον κόσμο που τραγουδάνε το Imagine του Lennon.
Άμα τη εμφανίσει των μουσικών, των κοριτσιών και του Πλιάτσικα, αρχίζουν να ρέουν τα γνωστά τραγούδια του ιδίου (και των Πυξ Λαξ) και τα ξένα που λένε οι κοπέλες μόνες τους.
[Σημείωση: θα ήθελα να παρακαλέσω γονατιστή, όποια κυρία θέλει να λέει σημαντικά αγγλόφωνα τραγούδια, όπως το «Personal Jesus» των Depeche Mode, να έχει φροντίσει την προφορά της. Διότι το καίω άμα ακούω: «reach out and τατς faith».]
Να πω όμως ότι τόσο η Λαμπρινή Καρακώστα όσο και η Ιωάννα Δριγκοπούλου έχουν καλές φωνές, με ωραία ηχοχρώματα και νότες, μόνο που προφανώς λόγω νεαρού της ηλικίας, είναι ασταθείς. Αποτέλεσμα: μερικές φορές καταφέρνουν να βγάζουν δύσκολα τραγούδια και κάποιες άλλες, να σε κάνουν να θέλεις να βάλεις τα στυλό στα αυτιά σου αδιαφορώντας για το αν θα διατρήσεις το τύμπανο.
Ξαναδιαβάζω τις σημειώσεις μου καθώς γράφω, και παρατηρώ ότι οι μισές σελίδες περιέχουν ξενέρωτες περιγραφές τύπου «επαρκής» (για τον κιθαρίστα, ο οποίος αργότερα αποδείχτηκε εξαιρετικότατος), ή θυμωμένες παρατηρήσεις για τον «life style» ρόλο που έδωσε ο ενορχηστρωτής στο τσέλο. Αίσχος και κρίμα, να έχεις καλούς μουσικούς με ωραία μουσικά όργανα και να τους βάζεις να παίζουν ‘διακοσμήσεις’ και ψευδοροφές.
Για να μη σε αφήσω με λάθος εντύπωση όμως, αυτά συνέβαιναν στο πρώτο ‘μισό’, διότι, όπως προείπα, στο άλλο μισό (για την ακρίβεια στο τρίτο τέταρτο) όλα αλλάζουν. Κι ένα από τα όλα είναι τόσο ο συνολικός ήχος της ορχήστρας (που γίνεται δυνατός, ρολαριστός, γεμάτος και με μουσικό ειρμό) όσο και τα σόλο των μουσικών.
Αυτό το πρόγραμμα από παπί που αγκομαχάει σε μποτιλιαρισμένες ανηφόρες μετατρέπεται σε χιλιάρα μηχανή που τρέχει σα σφαίρα σε ανοιχτό γαλάζιο δρόμο.
Με κομπέρ τον Φίλιππο Πλιάτσικα, ο οποίος (καλά νέα) αναγγέλλει όλα τα τραγούδια που πρόκειται να ακουστούν, συνήθειο που μακάρι να το είχαν όλοι.
Τον ίδιο Πλιάτσικα, ο οποίος (κακά νέα) κουνάει τα χέρια του όπως να ‘ναι όταν μιλάει, λέει συνεχώς «υπέροχος/η/ο», όταν θέλει να περιγράψει ένα τραγούδι, μια διασκευή, ένα μουσικό ή κάποιο από τα κορίτσια και βάζει το κάθε τραγούδι στο CD από το οποίο προέρχεται! [Στην αρχή με ενόχλησε αυτή η συνεχής αναφορά στη δισκογραφία του, αλλά μετά σκέφτηκα πως έτσι κάνουν και οι γυναίκες με παιδιά που θυμούνται πράγματα σε σχέση με τις εγκυμοσύνες τους].

Πούλα με Ακόμα μια Φορά, Λένε για Μένα, Ποιος έχει Λόγο στην Αγάπη, Θάλασσα (του Μικρούτσικου), Αν θα Μπορούσα τον Κόσμο να Άλλαζα, Μα δε Θα Δακρύσω Πια για Σένα, Γιατί Έπαψες Αγάπη να Θυμίζεις, Μοναξιά μου Όλα, Τι Δεν Έμαθε Ο Θεός, Όλο μ’ Αφήνεις να σ’ Αφήσω, και «Μπάμπης ο Φλου» και Για τις Παλιές Αγάπες μη Μιλάς, και Ανόητες Αγάπες, κ.λπ.
Καταλαβαίνεις ότι αν είσαι φαν των Πυξ Λαξ και του Φίλιππου Πλιάτσικα, σ’ αυτό το πρόγραμμα θα χορτάσεις «γροθιές και κλωτσιές».
Να τονίσω, τέλος, το άψογο ρυθμικό section (των δύο Αλέκων, Κούρτη & Αράπη) το οποίο είχε την ψυχή και όλα τα ‘πνεύματά’ του στη θέση του, και έσωνε την κατάσταση καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος.
Να πω επίσης ότι σε κάποια στιγμή, φεύγουν οι μουσικοί (πλην του τσέλο) και ο Πλιάτσικας με την κιθάρα του και τις δύο κοπέλες επιχειρούν ένα σύντομο «ακουστικό» μέρος, το οποίο όμως βυθίστηκε αύτανδρο, διότι το κοινό ήταν Σαββάτου (και άρα έπινε με όρεξη) και μίλαγε συνεχώς και πάρα πολύ δυνατά.
Όση ώρα τα ντεσιμπέλ ήταν στα κόκκινα η οχλαγωγία δεν ακουγόταν, αλλά με το χαμήλωμα του ήχου καταλαβαίνεις..

Τελικά αξίζει να πάω;
Πήγαινε, αλλά καμιά ωρίτσα αργότερα εκτός κι αν θέλεις να είσαι κι εσύ από εκείνους που ‘περιμένει’ ο Φίλιππος Πλιάτσικας να πιουν περισσότερο, για να ‘ανεβάσει’ το πρόγραμμα όταν θα είναι πιο ζαλισμένοι.
Αν είσαι φαν, θα πας φυσικά και στο τέλος θα σηκωθείς κι εσύ όρθιος για να ξανατραγουδήσεις μαζί με όλους το «Μοναξιά μου όλα» για εκατομμυριοστή φορά. Καλό κουράγιο.

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Κιθάρα: Κώστας Μιχαλός
Τύμπανα: Αλέκος Κούρτης
Ηλ Μπάσο: Αλέκος Αράπης
Πλήκτρα: Γιάννης Σκούταρης
Τσέλο: Ειρήνη Αναστασίου
Φωνή: Ιωάννα Δριγκοπούλου, Λαμπρινή Καρακώστα και ο MC Yinka
Ήχος: Νίκος Παππάς
Φώτα: Περικλής Μαθιέλης

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]