'Σκέψου με τις Αισθήσεις, Νιώσε με το Μυαλό'

25.06.2007
Η 52η Μπιενάλε Βενετίας που άνοιξε τις πύλες της υπό τον τίτλο «Σκέψου με τις Αισθήσεις, Νιώσε με το Μυαλό» άφησε το κοινό, σε όσους την επισκέφθηκαν, αίσθημα ότι είναι μία «ήσυχη» Μπιενάλε, που περιλαμβάνει όλες τις γενιές, από τη Μπουρζουά έως πολύ νεότερους δημιουργούς.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
[email protected]

Η 52η Μπιενάλε Βενετίας που άνοιξε τις πύλες της υπό τον τίτλο «Σκέψου με τις Αισθήσεις, Νιώσε με το Μυαλό» άφησε το κοινό, σε όσους την επισκεφθήκαμε, αίσθημα ότι είναι μία «ήσυχη» Μπιενάλε, που περιλαμβάνει όλες τις γενιές , από τη Μπουρζουά έως πολύ νεότερους δημιουργούς.
Συμμετέχουν καλλιτέχνες από τους πιο καταξιωμένους και ιστορικά τοποθετημένους στην ιεραρχία της σύγχρονης τέχνης έως άγνωστους ακόμη στο ευρύ κοινό.

Τα περίπτερα

Ωστόσο, στα εθνικά περίπτερα είδαμε έργα τα οποία τις περισσότερες φορές έμοιαζαν αμήχανα στο να εκφράσουν κάτι πιο προσωπικό, ενώ κυρίαρχη είναι η τάση μιας τέχνης που υποβάλλεται από ζητήματα πολιτικά καθώς και ένα είδος νεύρωσης απέναντι στον θάνατο και το μακάβριο. Από τα εθνικά περίπτερα ξεχωρίσαμε: το Γαλλικό με το έργο της Σόφι Καλ (γ. 1953 Παρίσι) «Πρόσεχε τον εαυτό σου».

Πρόκειται για έργο στηριγμένο σε ένα γράμμα που η καλλιτέχνιδα έλαβε και το οποίο περιείχε αυτή τη φράση. Πάνω από εκατό γυναίκες κλήθηκαν να πάρουν θέση απέναντι στο νόημα αυτής της εντολής. Ετσι το γαλλικό περίπτερο είναι γεμάτο από φωτογραφίες, βίντεο και κείμενα αυτής της εξομολόγησης.

Στο ισπανικό περίπτερο είδαμε ένα έργο με έντονα στοιχεία ποιητικού σινεμά. Ο Χοσέ Λουίς Γκουερίν (γ. 1960 Βαρκελώνη), Καταλανός σκηνοθέτης, απεικονίζει σε υποβλητικές προβολές φωτογραφιών άγνωστες γυναίκες σε πάρκα σε καφέ, στο δρόμο.

Το ελληνικό περίπτερο με «Το Τέλος» του Νίκου Αλεξίου (γ. 1960 Ρέθυμνο) είναι από τα καλύτερα ως προς την έκφραση ενός αισθήματος με νόημα.

Το λεγόμενο ιταλικό περίπτερο συγκεντρώνει μερικά κλασικά πια έργα, όπως τα καταπληκτικά ζωγραφικά του Σίγκμαρ Πόλκε (γ. 1941 Α. Γερμανία), του ΣόλεΒίτ, που φέτος έφυγε από τη ζωή, της Λουίζ Μπουρζουά (γ. 1911 Παρίσι), αλλά και ωραία έργα βίντεο νεότερων καλλιτεχνών.

Ξεχωρίσαμε το έργο της Κάρα Γουόκερ (γ. 1969 ΗΠΑ) με τις σκιές της στην καλύτερή τους εκδοχή, ένα καταπληκτικό βίντεο σε ύφος καρτούν του Ταμπάιμο (γ. 1975 Ιαπωνία) και ένα ασπρόμαυρο φιλμ, τρισδιάστατο παραμύθι στο δάσος με τα αγάλματα, του Τζόσουα Μόσλεϊ (γ. 1974 ΗΠΑ).