Συνέντευξη με τους Locomondo!

12.06.2007
Με χαρά φιλοξενούμε τη συνέντευξη που μας παραχώρησαν οι Locomondo!
Η σύμπραξη των Locomondo με σημαντικούς καλλιτέχνες του εξωτερικού συνεχίζεται και σε αυτό το άλμπουμ... Παρουσιάζουν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες αυτού του καλοκαιριού... Αναμειγνύουν τις μουσικές τους με ένα μοναδικό τρόπο... Στα Live τους είναι απερίγραπτοι...
Με χαρά φιλοξενούμε τη συνέντευξη που μας παραχώρησαν οι Locomondo και σας συνιστούμε να τους απολαύσετε το συντομότερο δυνατόν!

Εβελίνα Σαρρή

Παρουσιάζετε ένα είδος μουσικής ρέγκε-λάτιν-σκα, που η αλήθεια είναι ότι δεν ανθεί στη χώρα μας. Έχετε πολύ καινούργιο και φρέσκο αέρα, και το σίγουρο είναι ότι προτείνετε κάτι διαφορετικό. Εσείς νιώθετε ότι μπορείτε να περάσετε τα μηνύματα που θέλετε στο ελληνικό κοινό εύκολα, ή συναντάτε δυσκολίες στην 'επικοινωνία' μέσω των τραγουδιών σας?
Είναι λίγο κλισέ αυτό που θα πούμε, αλλά η μουσική είναι μία από τις πιο δυνατές μορφές επικοινωνίας. Είμαστε ένα συγκρότημα που κάνει πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε διάφορους χώρους και αυτό που είδαμε από την πρώτη στιγμή είναι η ευχάριστη αντιμετώπιση του κόσμου απέναντι μας, προφανώς επείδη η μουσική αλλά και τα live μας θέλουμε να έχουν αυτό το συναίσθημα της γιορτής, της συνεύρεσης ανθρώπων που τους αρέσει να είναι μαζί και να περνάνε καλά. Μάλλον ευκολίες συναντάμε και όχι δυσκολίες με άλλα λόγια.

Το νέο σας άλμπουμ έχει εκπλήξει πάρα πολλούς, πολύ ευχάριστα. Θεωρείτε κι εσείς ότι είναι πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα ή όχι? και αν ναι, με τί τρόπο?
Και οι τρείς δίσκοι έχουν κάτι που τους διαφοροποιεί μεταξύ τους. Ο πρώτος ήταν ο πρώτος δίσκος, ο δεύτερος σημαδεύτηκε με το ταξίδι στην Τζαμάικα, ο τρίτος έχει την εμπειρία των δύο προηγούμενων, αλλά και την τόλμη να παίξουμε περισσότερο, να είμαστε περισσότερο τολμηροί με τις ιδέες μας και τον τρόπο που θέλουμε να παντρέψουμε πράγματα που αγαπάμε, όπως π.χ. το βιολί και την γκάιντα με τους reggae ρυθμούς. Τεχνικά μιλώντας, ξέραμε πολλά περισσότερα πράγματα για το πως έπρεπε να δουλέψουμε στο studio για να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε, όπως και είχαμε περισσότερο χρόνο.

Οι τέσσερις εμφανίσεις σας στα πλαίσια του "Surprise yourself in Athens" ξεκίνησαν. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις?
Πολύ καλή οργάνωση, ωραίος ηχητικός εξοπλισμός, πολύ ήλιος (λώγω της μεσημεριανής ώρας διεξαγωγής)! Το να μπορεί ο κόσμος να παρακολουθήσει δωρεάν τόσες διαφορετικές συναυλίες σε ολόκληρη την Αττική μέσα σε ένα μήνα είναι μιά πολύ όμορφη ιδέα, η οποία καλό θα ήταν να συνεχιστεί και στο μέλλον.

Ποιο κομμάτι θεωρείτε το πιο 'έξυπνο' σας μέχρι τώρα?
Κάθε κομμάτι γράφεται για κάποιο λόγο, με κάποια αφορμή. Οι στίχοι στα κομμάτια μας δεν έχουν στόχο να είναι έξυπνοι, αλλά να περιγράψουν τις περισσότερες φορές μία κατάσταση η οποία μας έχει συμβεί ή μας έχει κάνει εντύπωση για κάποιο λόγο. Αγαπάμε όλα τα κομμάτια μας το ίδιο, συνεπώς δεν μπορούμε να ξεχωρήσουμε κάποιο λόγο «εξυπνάδας».

Να γυρίσουμε λίγο πίσω...

Ο τέως τρομπονίστας του Bob Marley και νυν μέλος των Skatalites Vin Gordon, σας κάλεσε στη Τζαμάικα, όπου και πήγατε για την ηχογράφηση του προηγούμενου δεύτερου άλμπουμ σας, παρέα με μουσικούς που κάποτε συνόδεψαν τον Bob Marley. Ήταν πράγματι όσο απίστευτη, τιμητική και ενδιαφέρουσα εμπειρία ακούγεται?

Ήταν ένα ταξίδι και μία εμπειρία η οποία μας έχει σημαδέψει και έχει αλλάξει πολλά πράγματα στον καθένα μας. Εκτός του ότι παίξαμε με έναν άνθρωπο ο οποίος παίζει αυτή την μουσική από την γέννηση της, μάθαμε πάρα πολλά και μαγευτίκαμε από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την μουσική στην Τζαμάικα αλλά και την ζωή γενικότερα. Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, γεννιέται και ζεί μέσα από τους απλούς ανθρώπους. Ο καθένας στην Τζαμάικα παίζει κάποιο όργανο ή τραγουδάει και είναι πραγματικά μαγικό. Την όλη διαδικασία του ταξιδιού και της ηχογράφησης στην Τζαμάικα μετά από δύο χρόνια θα μπορούσε πάντως να την περιγράψει κάποιος σαν ένα όνειρο.

Πώς προέκυψε η ιδέα της διασκευής στην Φραγκοσυριανή?
Όλες αυτές οι ιδέες ξεκινάνε από ένα «τι θα γινόταν εάν;». Στι συγκεκριμένη περίπτωση αναρωτηθήκαμε τι θα γινόταν εάν δύο διαφορετικές μουσικές οι οποίες έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία αλλά βρίσκονται τόσο μακριά μεταξύ τους (γεωγραφικά και όχι μόνο) συναντιόντουσαν σε ένα κομμάτι; Εκτός από το ότι και το Ρεμπέτικο και η Reggae ξεκινάνε και οι δύο με το γράμμα Ρ, είναι μουσικές που έχουν δημιουργηθεί από τον απλό λαό, είναι λαϊκές μουσικές δηλαδή. Ακόμα, προέρχονται και οι δύο από ανθρώπους οι οποίοι έχουν ζήσει τον ξεριζωμό από τον τόπο τους. Βλέπουμε οτί υπάρχουν κοινά σημεία επαφής δηλαδή. Η ιδέα ήταν να φέρουμε αυτές τις δύο μουσικές κοντά, διασκευάζοντας την Φραγκοσυριανή.

Eίναι αλήθεια ότι οι Todomondo το γκρουπ που εκπροσώπησε τη Ρουμανία στη φετινή Eurovision, άλλαξαν το όνομά τους από Locomondo μετά από δική σας παράκληση?
Ήταν μία απλή παρεξήγηση που έληξε με πολύ όμορφο τρόπο και σε πολύ καλό κλίμα. Υπάρχει ένα συγκρότημα που λεγόταν Locomondo και συμμετείχε για λογαριασμό της Ρουμανίας στην φετινή Eurovision. Ήρθαμε σε επαφή μαζί τους και επείδη εμείς έχουμε δισκογραφία αλλά και το όνομα από το 2003, το όλο ζήτημα έλειξε πολύ απλά με την μετονομασία τους σε Todomondo

Διαφωνείτε αμετάκλητα σε θέματα δουλειάς? πχ Έχει τύχει να μπει κάποιο τραγούδι σε άλμπουμ, που σε κάποιον δεν άρεσε?
Ποτέ δεν έχει συμβεί αυτό. Το μεγαλύτερο ποσοστό τραγουδιών είναι τραγούδια τα οποία δοκιμάζονται ζωντανά και διαμορφώνονται στις ζωντανές μας εμφανίσεις πολύ καιρό πρίν φτάσουν σε κάποιο δίσκο. Υπάρχει δηλαδή μιά διαδικασία επιλογής, αλλά και διαμόρφωσης του τελικού αποτελέσματος.

Τι είναι πιο ευχάριστο και τι πιο άχαρο στη διαδικασία δημιουργίας και προώθησης ενός άλμπουμ?
Δεν υπάρχει κάτι δυσάρεστο στην δημιουργία ενός δίσκου όταν το κάνεις με αγάπη.

Σε σχέση με την καριέρα σας, τι όνειρα κάνετε?
Το πιό σημαντικό, επειδή δεν είμαστε μία μπάντα από μερικούς μουσικούς που έχουν μαζευτεί για να παίξουν αλλά είμαστε μια μπάντα από φίλους, είναι να μην χάσουμε αυτό το οποίο μας κάνει να ανεβαίνουμε στην σκηνή ή να πηγαίνουμε στο studio και να περνάμε καλά, την χημεία που υπάρχει μεταξύ μας. Το μόνο που θέλουμε είναι να συνεχίσουμε να παίζουμε και να αγαπάμε αυτό που κάνουμε.