Το Παλίμψηστο του Μάκβεθ

28.09.2001
Όταν οι άνθρωποι θέλουν να επικοινωνήσουν, τότε έχει αφεθεί ελεύθερος ένας καλός αλλά πληθωρικότατος δαίμονας. Κι αυτός ο δαίμονας μπορεί να τους εξωθήσει να θέλουν να τα πουν όλα και ταυτοχρόνως... Ένα ολιγοσέλιδο και παραληρηματικό δοκίμιο για κάποιο απόσπασμα από τον Σαίξπηρ, που όμως δεν θα έβρισκε ποτέ τη θέση του ανάμεσα στα έργα της σαιξπηρολογίας, ενώ, απεναντίας, διεκδικεί εξέχουσα θέση ανάμεσα στα πολύτιμα πετράδια της λογοτεχνίας του ακατάτακτου, έχει αναταράξει τις προσωπικές μνήμες ενός άλλου ποιητή.
Όταν οι άνθρωποι θέλουν να επικοινωνήσουν, τότε έχει αφεθεί ελεύθερος ένας καλός αλλά πληθωρικότατος δαίμονας. Κι αυτός ο δαίμονας μπορεί να τους εξωθήσει να θέλουν να τα πουν όλα και ταυτοχρόνως...
Ένα ολιγοσέλιδο και παραληρηματικό δοκίμιο για κάποιο απόσπασμα από τον Σαίξπηρ, που όμως δεν θα έβρισκε ποτέ τη θέση του ανάμεσα στα έργα της σαιξπηρολογίας, ενώ, απεναντίας, διεκδικεί εξέχουσα θέση ανάμεσα στα πολύτιμα πετράδια της λογοτεχνίας του ακατάτακτου, έχει αναταράξει τις προσωπικές μνήμες ενός άλλου ποιητή.
Ο ποιητής αυτός έχει κάτι να πει για ένα άλλο απόσπασμα του ίδιου σαιξπηρικού έργου. Το επίσης ολιγοσέλιδο δοκίμιο που προκύπτει δεν θα εγγραφεί ποτέ, όπως ακριβώς, και το προηγούμενο, στον όγκο των σαιξπηρολογικών κειμένων, και θα παραμείνει κι αυτό ακατάτακτο και μυστηριώδες μέσα σ' ένα ούτως ή άλλως δυσπρόσιτο ποιητικό σύμπαν...
Το κείμενο του Τόμας Ντε Κουινσί, που δίνει το έναυσμα για τον διάλογο, δημοσιεύτηκε στο London Magazine to 1823 και αφορά εκ πρώτης όψεως την αρχή της 3ης Σκήνης στη Β΄ Πράξη του Μάκβεθ: στον πύργο του Ινβερνές, όπου το ζεύγος Μάκβεθ φιλοξένησε για μια νύχτα τον βασιλιά Ντάνκαν και τον δολοφόνησε, ακούγονται δυνατοί χτύποι στην πύλη τα χαράματα, και τρέχει ο θυρωρός ν' ανοίξει γκρινιάζοντας, σ' έναν μονόλογο εξαιρετικά χαριτωμένο μες στο παράταιρο πλαίσιό του.
Η απάντηση του Μαλλαρμέ, το 1897, είναι ένα σχόλιο για την παρουσία των Μαγισσών στο ίδιο έργο. Οι δύο συνομιλητές όμως δεν είναί μόνοι: έχουν έναν διαμεσολαβητή, τον Μπωντλαίρ, κι έναν εξηγητή, αυτόν που γνωρίζει τις συνθήκες του διαλόγου, τον Ζεράρ Μασέ, ο οποίος φροντίζει επιπλέον να μας διαφωτίσει και για τον ξεχωριστό διάλογο που είχαν οι τρεις συνομιλητές με μιαν άλλη αδελφή ψυχή, τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Ακριβώς σ΄ αυτό το σημείο έχει λάβει τη μορφή του ένα βιβλίο, όπου οι οδυνηρές και ευφορικές δολιχοδρομίες ενός διαλόγου μέσα στον χρόνο, τα κείμενα και η ερμηνεία τους τοποθετούνται στη μία πλευρά του στοχαστικού και λεκτικού αγώνα. Στην άλλη, φυσικά, αδελφό πνεύμα ή όχι, ο αναγνώστης. (Aποσπάσματα από την εισαγωγή του βιβλίου)

Ένα "παλίμψηστο" που προσελκύει ακόμα και τους μη σαιξπηρικούς λάτρεις καθώς τα κείμενα είναι πέρα για πέρα ζωντανά, γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο με απλή και στρωτή γλώσσα. Ένας πραγματικά "δαίμονας" διάλογος, εποικοδομητικός και ευχάριστος, προσιτός στον καθένα, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μας αν και πραγματοποιήθηκε λίγο πριν το 1900.

Εκδόσεις Αγρα
Τίτλος: Το παλίμψηστο του Μάκβεθ:
· Για τον χτύπο της πύλης στον Μάκβεθ του Thomas De Quincey
· H ψευδής είσοδος των μαγισσών στον Μακβέθ του Stephane Mallarme
· Οι νόμοι της προοπτικής του Gerard Mace
Μετάφραση: Σεραφείμ Βελέντζας
Σελίδες: 68
ISBN: 960-325-388-Χ