O Marc Collin και ο Olivieur Libaux αποφάσισαν πριν μερικά χρόνια να φτιάξουν ένα δημιουργικό σχήμα, με στόχο να τιμήσουν τα εφηβικά τους ακούσματα, διασκευάζοντας punk, post punk, new wave groups αλλά με ένα τρόπο ...διαφορετικό. Κρατώντας μόνο τον μελωδικό πυρήνα κάθε σύνθεσης και επανεκτελώντας τα πάντα από την αρχή, με λιτές, ακουστικές ενορχηστρώσεις, που παραπέμπουν σε bossa nova, jazz του ’50 και ποπ του 60.
Λίγες μέρες πριν το live τους στο αθηναϊκό κοινό, μιλήσαμε με τον Marc Collin για όσα τους οδήγησαν εκεί, όσα τους εμποδίζουν, όσα τους αρέσουν... Enjoy! Εβελίνα Σαρρή

Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα με τις νέες εκτελέσεις παλιών κλασικών κομματιών?
Δε θυμάμαι πώς ξεκίνησε για να είμαι ειλικιρνής, θυμάμαι όμως ότι ήμουν μεγάλος fan του new wave και αργότερα όταν έγινα κι εγώ συνθέτης και παραγωγός συνειδητοποίησα ότι το 80 υπήρξαν μερικά πολύ καλά τραγούδια, κι έτσι αποφάσισα να κρατήσω τα λόγια, και να ξεχασω το attitude, την πολιτική και το ύφος εκείνης της δεκαετίας.

Είναι αλήθεια ότι ψάχνετε να βρείτε τραγουδιστές και τραγουδίστριες που δεν έχουν ακούσει τα original versions των κομματιών που διασκευάζετε?
Εν μέρει.. Είναι αλήθεια ότι αυτό συνέβη στο πρώτο άλμπουμ, αλλά δεν έγινε εσκεμμένα, απλά συνέβη γιατί η κοπέλα που τραγουδούσε ήταν Βραζιλιάνα κι έτσι απλά δεν είχε ακούσει ποτέ τα κομμάτια.

Αν έπρεπε να διαλέξετε, ποιον τραγουδιστή από όσους διασκευάζετε, θα επιλέγατε να πει τη δική σας version στο δικό του κομμάτι?
Ενδιαφέρουσα σκέψη... δεν την είχα κάνει ποτέ. Νομίζω τη Debbie Harry (έχουν διασκευάσει το Heart of Glass στο δεύτερο άλμπουμ τους).

Ποιο είναι το αγαπημένο από τα remakes σας?
Το Friday night, Saturday morning (από το πρώτο τους άλμπουμ, των The Specials)

Εχετε 6 Γαλλίδες, μία βραζιλιάνα και μία νεοϋορκέζα στο τραγούδι. Αυτή θα είναι σταθερά η δομή της μπάντας?
Όχι, ήδη στο δεύτερο άλμπουμ είναι τέσσερα κορίτσια και ένας άντρας, οπότε κάθε φορά θα αλλάζει η σύνθεση.

Πώς θα προχωρήσετε? Θα συνεχίσετε να κάνετε άλμπουμ με επανεκτελέσεις ή σκοπεύετε να κάνετε και δίσκο με νέα κομμάτια, δικές σας συνθέσεις?
Όχι όχι, έχω διάφορα project, τώρα ετοιμάζω το δικό μου άλμπουμ με δικές μου συνθέσεις που θα κυκλοφορήσει την Ανοιξη.

Υπάρχουν περιορισμοί στο ποια τραγούδια θα διακευάσετε? Εχει τύχει ποτέ να μην μπορέσετε να κάνετε κάποιο remake θέλατε?
Ναι προσπαθήσαμε να ‘πειράξουμε’ Japan (το Ghosts) και μια φορά θέλαμε να επανεκτελέσουμε Stranglers, αλλά δεν τα καταφέραμε δυστυχώς. Δε βγήκε δηλαδή το αποτέλεσμα που θέλαμε.

Γιατί νομίζετε ότι συνέβη αυτό? Τι έφταιξε?
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω. Ίσως δεν είχα στο μυαλό μου τη σωστή προβολή του πώς θέλω να το κάνω ή ίσως δεν είχα καταλάβει καλά την ταυτότητα του κομματιού και έτσι όταν το άλλαζα χάλαγε το αποτέλεσμα... ίσως να είναι και πιο απλοί λόγοι, όπως να μην ταίριαξε η φωνή στο ηχητικό αποτέλεσμα που ήθελα.

Εχετε ένα πολύ τακτικό και όμορφο website. Ασχολείστε μ αυτό, ψάχνετε τα forum σας, είστε gadget freaks?
Χμ.. όχι freaks J, αλλά ναι είμαστε εξοικειωμένοι με την τεχνολογία. Είμαστε ένα project που αλοίμονο αν δεν είχαμε σχέση με νέες τεχνολογίες, νέα εργαλεία και το διαδίκτυο. Κοιτάμε τα forum, το myspace μας και το τι λένε οι fan για μας, φυσικά. Σχετικά με τα live σας τώρα.

Βρίσκετε διαφορές ανάμεσα στο αμερικάνικο και το ευρωπαϊκό κοινό?
Ναι, αλλά βρίσκω και ανάμεσα σε ευρωπαϊκές χώρες. Δε μπορώ να συγκρίνω ούτε την Πορτογαλία με τη Στοκχόλμη, πόσο μάλλον την Ευρώπη με την Αμερική. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι στις χώρες που μητρική γλώσσα είναι τα αγγλικά, το κοινό τραγουδάει περισσότερο γιατί ξέρει τη γλώσσα, και άρα τους στίχους, κι έτσι ‘αναγκαστικά’ βλέπεις να συμμετέχουν περισσότερο...

Ωραία λοιπόν, θα σας δούμε σε λίγες μέρες ζωντανά κι εδώ.
Σας ευχαριστώ πολύ, ανυπομονούμε για την εμφάνισή μας στη χώρα σας.

Οι Nouvelle Vague εμφανίζονται την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου στο Gagarin 205, σε μία συναυλία που ανοίγουν οι Mary And The Boy, ενώ στα decks θα είναι η ομάδα Fresh and Yellow.