Οι "Επτά επί Θήβας" είναι η Τρίτη και η μόνη τραγωδία που σώζεται από τον θηβαϊκό κύκλο του Αισχύλου, και αποτελεί μέρος της τριλογίας που συνθέτουν οι τραγωδίες Λάιος, Οιδίπους, Επτά επί Θήβας και το σατιρικό δράμα Σφίγξ. Το θέμα του πολέμου διαπραγματεύεται ο Αισχύλος στη συγκεκριμένη τραγωδία του η οποία διδάχτηκε το 467 π.Χ.
Ο βασιλιάς της Θήβας Ετεοκλής, υπερασπίζεται την πόλη του από την επίθεση του αδελφού του, Πολυνείκη, που με στρατεύματα Αργείων διεκδικεί το θρόνο. Σύμφωνα με την κατάρα του Οιδίποδα, πατέρα του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, τα δύο αδέλφια πρέπει να συγκρουστούν και να αλληλοσκοτωθούν. Επτά αργείοι πολιορκητές, γόνοι επιφανών οικογενειών, βρίσκονται αντιμέτωποι με ισάριθμους ευγενείς Θηβαίους, που υπερασπίζονται ο καθένας μία από τις επτά πύλες της Θήβας. Στην έβδομη πύλη συγκρούονται τα δύο αδέλφια και αλληλοσκοτώνονται.
Στην παράσταση του ΘΟΚ στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου οι "Επτά επί Θήβας" παρουσιάζονται σε μετάφραση Κωστή Κολώτα, σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή, σκηνικά Άντη Πατζίλη, κοστούμια Σταύρου Αντωνόπουλου, μουσική Μιχάλη Χριστοδουλίδη και χορογραφίες Λάμπρου Λάμπρου.
Τον Αισχύλιο Ετεοκλή, έναν από τους πιο δύσκολους ρόλους της αρχαίας ελληνικής γραμματείας θα ερμηνεύσει ο Γιάννης Βούρος, ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Επίδαυρο. Και αυτή, όπως λέει ο ίδιος, είναι "μια πρώτη προσέγγιση, μια πρώτη επαφή με τον χώρο που έχει καθαγιαστεί από μεγάλα συμπαντικά θέματα αλλά και μεγάλες ερμηνείες. Δεν ήταν εύκολη η απόφαση. Προσέρχομαι στην Επίδαυρο μετά φόβου Θεού και Πίστεως πως οι αγνές μου προθέσεις και η σεμνότητα με την οποία αντιμετωπίζω το "θηρίο" θα με φωτίσουν. Μακάρι, οι μεταφυσικοί δρόμοι που διασταυρώνονται στη θυμέλη του αρχαίου αυτού θεάτρου να με οδηγήσουν τουλάχιστον σε μια καλή "ανάγνωση" αυτής της δύσκολης Αισχυλικής.
Διανομή
Ετεοκλής: Γιάννης Βούρος
Πολυνείκης: Νεοκλής Νεοκλέους
Αγγελιοφόροι: Γιώργος Μουαΐμης, Ανδρέας Τσουρής, Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, Ανδρέας Βασιλείου, Χρύσανθος Χρυσάνθου, Χριστόφορος Χριστοφόρου, Δημήτρης Κωνσταντίνου
Κήρυκας: Ντίνος Λύρας
Αντιγόνη: Χριστίνα Παυλίδου
Ισμήνη: Λέα Μαλένη
Κορυφαία: Στέλλα Φυρογένη
Συντελεστές
Μετάφραση: Κωστής Κολώτας
Σκηνοθεσία: Βαρνάβας Κυριαζής
Σκηνικά: Άντης Παρτζίλης
Κοστούμια: Σταύρος Αντωνόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Χορογραφίες: Λάμπρος Λάμπρου
Μουσική Διδασκαλία: Μαρώ Σκορδή
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ισαβέλλα Γεωργίου
Βοηθός Σκηνογράφου: Irina Heckendorf
Βοηθοί ενδυματολόγου: Μελίτα Κούτα, Lars Thun
Μάσκες: Μαρία Χαραλάμπους
Είδωλα Θεών: Άντης Παρτζίλης
Φωτισμοί: Γρηγόρης Παπαγεωργίου, Γιώργος Κουκουμάς
Χορός:
Χριστίνα Παυλίδου, Λέα Μαλένη, Ελενα Ευσταθίου, Ελενα Σάββα, Βίβιαν Νικολαΐδου, Μέλανη Στέλιου, Γιολάντα Χριστοδουλίδου, Γιάννα Λευκάτη, Χριστιάννα Λάρκου, Γιόλα Κλείτου, Δήμητρα Νικολαΐδου, Μάρα Κωνσταντίνου, Χριστίνα Ρότσακα, Μαρία Φιάκα, Ελενα Καυκαλιά, Ανθή Αντωνιάδου Στρατιώτες: Αντρέι Κρουπά, Σοφοκλής Κασκαούνιας, Αντώνης Παρτζίλης, Θουκής Θουκή, Γιώργος Κωνσταντίνου, Σίμος Τσιάκκας, Ορέστης Σοφοκλέους
Οι "Επτά επί Θήβας" είναι η Τρίτη και η μόνη τραγωδία που σώζεται από τον θηβαϊκό κύκλο του Αισχύλου, και αποτελεί μέρος της τριλογίας που συνθέτουν οι τραγωδίες Λάιος, Οιδίπους, Επτά επί Θήβας και το σατιρικό δράμα Σφίγξ. Το θέμα του πολέμου διαπραγματεύεται ο Αισχύλος στη συγκεκριμένη τραγωδία του η οποία διδάχτηκε το 467 π.Χ.