ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-52.03.661
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κολωνού & Οδυσσέως 14, Μεταξουργείο (δίπλα στο ΠΕΡΟΚΕ)
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Παρασκευή-Σάββατο
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 23:30

ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο με ποτό στο μπαρ: 15 ευρώ
Ποτό στο μπαρ: 10 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 120 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη κρασί/2 άτομα: 60 ευρώ (κομπλέ)

Ημουν κι εγώ εκεί...
Με 'παράπονα' εισβάλουν επί σκηνής ΣΥΡΜΟΥ ο Κώστας Λειβαδάς και ο Ρένος Χαραλαμπίδης. "Είμαστε", λένε, "μια γενιά που κανένας δε θέλει να μας έχει φίλους. Οι προηγούμενοι έχουν τα ωραία Πολυτεχνεία και οι επόμενοι έχουν την ωραία τεχνολογία".
Παράπονα και από το γυναικείο είδος έχουν επίσης ("Γυναίκες? Πεταμένα λεφτά"), άλλο τώρα που τα περισσότερα τραγούδια που λένε για γυναίκες είναι γραμμένα και για περαστικές γυναίκες κλαίνε ή.. προσεύχονται.
Παρά το κρύο έξω, το πρόγραμμα μέσα είναι υπαίθριο και διαθέτει όλη την "απαστράπτουσα γοητεία της ελαφρότητας".
Με ταξίδια στη Φολέγανδρο, στη Σέριφο, στο Σινεμά και στα πλούσια ελέη του μπούστου των Θηλυκών ξεκινάει ("Ευχή μου και κατάρα του στήθους η λαχτάρα/ Πέρασαν τα χρόνια τα καλά/ που ζούσαμε παρέα με δυο βυζιά",).
Με βαλσάκια, χανιώτικες ηλεκτρικές σούστες, reggae beats και γενικώς ένα ωραίο λαϊκοηλεκτρικοπαραδοσιακό τουρλού συνεχίζει.
Τραγούδια αναπάντεχα και ξεχασμένα σε ερμηνείες 'αλλιώς', τραγούδια που θεραπεύουν γρατσουνιές κι άλλα που βγάζουν τα νύχια τους κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Ανάμεσα σε άλλα γνωστά και ωραία τραγούδια του Κώστα Λειβαδά κι ένα υπέροχο ακυκλοφόρητο του Μάνου Ελευθερίου (που θα περιέχεται μέσα στο καινούργιο δισκάκι της Ελένης Τσαλιγοπούλου) με τίτλο "Μεταξουργείο" το οποίο πρέπει να σου βάλω να ακούσεις:

"Μεσάνυχτα κατέβαινε προς το Μεταξουργείο
Το Βέμπο ήτανε κλειστό, σβηστό το Περοκέ
Και μόνο τα φαντάσματα χαμένων θεατρίνων
Τριγύριζαν με νυφικά γυρεύοντας σουξέ
Παλιά χαρτονομίσματα δεν έχουν πια αξία
Θυμίζουν χαιρετίσματα μιας άλλης εποχής

Σου το 'χα πει με πείσματα θ' αδειάσουν τα ταμεία
Γι' αυτό πρέπει τα νούμερα ν' αλλάξουν απ' αρχής
Μεσ' στη βροχή περπάτησα ως την Ακομινάτου
η Πόπη ήταν στο στέκι της ο κόσμος στη σκοτεινιά
κι είδα τους επιτάφιους χαμένων θεατρίνων
ντυμένων αυτοκράτορες με ψεύτικα σπαθιά"

Ωραιότατο.
Και από τις λίγες στιγμές μεγάλης συγκίνησης που προσφέρει αυτό το εξωστρεφές και ρυθμικότατο πρόγραμμα.
(Αυτό είναι ίσως και το μόνο έλλειμμα του: το ότι γέρνει λίγο παραπάνω απ' όσο θα έπρεπε προς το αστείο και το "ελαφρό" με την καλή έννοια).
Γενικά όμως έχει όλα τα συστατικά ενός καλοστημένου γλεντιού, με καλόγουστο χιούμορ (επιτέλους διότι τελευταίως η νύχτα με χτυπάει αλύπητα με χιουμοράκια της τσόντας, Θου Κύριε) και περίσσευμα ταλέντου.


Τελικά αξίζει να πάω;
Βεβαίως και θα πας. Διότι εδώ θα ακούσεις τραγούδια που ΔΕΝ έχεις βαρεθεί να ακούς παντού, θα γελάσεις και θα απολαύσεις καθαρό και δυναμικό ήχο.
Θα πας γιατί φεύγοντας δεν θα έχεις καταλάβει πότε πέρασε η ώρα και ποιος σου έβαλε αυτό το πολύχρωμο χανζαπλάστ πάνω σ' εκείνη την γυναικο-πληγή που σε πονάει χρόνια. Η σωστή απάντηση είναι: δυο τύποι στα τριάντακάτι που βάλανε στο μπλέντερ φρούτα, στιχάκια, τραγούδια και λίγη ζάχαρη κι όταν το μηχάνημα έφτασε στο μάξιμουμ της δύναμής του ανοίξανε το καπάκι.
Ακόμα στάζει το ταβάνι (και τα μαλλιά μου) γέλια και παράπονα.

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Ρυθμικοί, δυναμικοί, κατά τόπους εντελώς 'ροκ' και ροκ, τέσσερις μουσικοί για άριστα δέκα. Ένας ήχος που δεν σου παίρνει τα αυτιά και το κεφάλι διότι αρκείται με το να σου κλέβει την καρδιά. Μπράβο τους.
Τραγούδι: Ρένος Χαραλαμπίδης, Κώστας Λειβαδάς & Ηρώ Σαϊα
Κιθάρα: Ηλίας Κατελάνος
Πιάνο: Κώστας Λειβαδάς
Τύμπανα: Τσίκο
Μπάσο: Δημήτρης Φροσίνης
Πλήκτρα: Θανάσης Σαροσέλης


Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]