Συνεχίζοντας με επιμονή την παρουσίαση κειμένων - ντοκουμέντων (μαρτυρίες αληθινών προσώπων, όπως είναι κι αυτή της Αγγέλας Παπάζογλου) η Άννα Βαγενά από την Παρασκευή 20 Μαϊου και για μόνο δέκα παραστάσεις μέχρι την Κυριακή 29 Μαϊου, θα μεταφέρει στην σκηνή του θεάτρου Μεταξουργείο, ένα σπαρακτικό μονόλογο από το βιβλίο της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς «Τσέρνομπιλ: Ένα χρονικό του μέλλοντος - μαρτυρίες».

Πρόκειται για την αφήγηση μιας γυναίκας που επέζησε από την έκρηξη του Πυρηνικού Σταθμού του Τσέρνομπιλ της τότε Σοβιετικής Ένωσης του Απριλίου του 1986 και της οποίας ο άνδρας, που ήταν πυροσβέστης, χάθηκε εκεί.
Το βιβλίο είναι μια συλλογή μαρτυριών από ανθρώπους που έζησαν ή συναντήθηκαν (ιστορικά ή βιολογικά) με την έκρηξη του Πυρηνικού Σταθμού Ενεργείας του Τσέρνομπιλ της τότε Σοβιετικής Ένωσης, τον Απρίλιο του 1986. Η Λευκορωσίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, δέκα χρόνια μετά, περιπλανήθηκε στην απαγορευμένη ζώνη -όχι χωρίς τίμημα και για την δική της υγεία- μίλησε με δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία εφημερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκομείων, αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήματα των απωλειών. Η Σβετλάνα Αλεξίεβιτς συγκέντρωσε αληθινές μερτυρίες κατοίκων του Τσέρνομπιλ, που με σπαρακτικό τρόπο περιγράφουν την εμπειρία τους από την μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή της ιστορίας μας. «Μαγνητοφωνώντας τους, είχα την αίσθηση πως ηχογραφώ το μέλλον», γράφει η Αλεξίεβιτς στην μοναδική δική της μαρτυρία μέσα στο πολυφωνικό βιβλίο.

Η συλλογή μαρτυριών της Αλεξίεβιτς είναι ένα σπαρακτικό, ολόπικρο βιβλίο, όμοιο με το βιβλάριο της Αποκάλυψης- εδώ όμως η πίκρα ξεκινάει από το στόμα κιόλας και συνεχίζει στα σωθικά. Οι ήρωες του είναι ταπεινοί άνθρωποι που είχαν μάθει να ερωτεύονται με το σώμα και να θρησκεύονται με τη φύση- αυτοί βλέπουν το σώμα τους να παραμορφώνεται και να λιώνει, τη φύση να γίνεται απαγορευμένη ζώνη, την ουτοπία της επιστήμης να γίνεται όλεθρος.

Και σελίδα με σελίδα το ολόπικρο βιβλίο γίνεται ένα ευαγγέλιο απεγνωσμένης και παράφορης αγάπης- οι γονιοί αγαπούν τα παραμορφωμένα παιδιά τους, τα ετοιμοθάνατα παιδιά αγαπούν του γονείς που τα γέννησαν με την μοίρα προγραμμένη, οι άνθρωποι αγαπούν το χώμα, το νερό, τα ζώα, και τα λουλούδια, το Θεό, τους προγόνους τους, αγαπούν όλους τους αθώους, τα θύματα των έργων του ανθρώπου, απομένουν καθημαγμένες ψυχές που πλέον προσδιορίζουν την ύπαρξη τους αγαπώντας τον άλλον.

Η παράσταση παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Ο Ηθοποιός και ο Σκηνικός του Λόγος» που πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας τον Σεπτέμβριο του 2002.

Από Παρασκευή 20 Μαϊου μέχρι Κυριακή 29 Μαϊου

Κείμενο : Επιλογή από το υλικό του βιβλίου «Τσέρνομπιλ: Ένα χρονικό του μέλλοντος -  Μαρτυρίες» της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς.
Μετάφραση : Ορέστης Γεωργιάδης.
Θεατρική προσαρμογή κειμένου : Άννα Βαγενά.
Σκηνοθεσία : Άννα Βαγενά - Δημήτρης Οικονόμου.
Φωτισμοί : Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Σύνθεση και Σκηνοθεσία Video : Κατερίνα Ευαγγελάκου