Το ξημέρωμα της 11ης Αυγούστου 1953 η Ελλάδα γνώρισε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές εξαιτίας ενός πολύ δυνατού σεισμού με επίκεντρο την Κεφαλονιά, η οποία κυριολεκτικά ισοπεδώθηκε αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους άστεγους και εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες.
Μια από τις πόλεις του νησιού που "πέθαναν" ήταν το Ληξούρι. Την τραγική του ιστορία μας αφηγείται η συγγραφέας και αυτόπτης μάρτυρας, Καίη Τσιτσέλη. Αποστασιοποιημένη από τα προσωπικά της βιώματα παρακολουθεί και περιγράφει την επίδραση του γεγονότος στη συμπεριφορά των κατοίκων.
Η αφήγηση ξεκινά λίγο πριν το σεισμό με μια αναφορά στην ομαλή καθημερινότητα που ζούσαν οι Ληξουριώτες, η οποία διαταράσσεται βίαια από το ξαφνικό και αναπάντεχο γεγονός, το μεγάλο σεισμό ... και καταλήγει με την προσπάθεια των ντόπιων να επιβιώσουν και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους εκ νέου. Είναι ενδιαφέρον πως παρά το ότι η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική, πολλοί άργησαν να το συνειδητοποιήσουν.
Ο σεισμός δε γκρέμισε μόνο τα κτίρια, αλλά και την ίδια την κοινωνική δομή και τις ισορροπίες στις ανθρώπινες σχέσεις. "Άλλωστε ποια η διαφορά ενός ευγενή από έναν αχθοφόρο; Ενός πλουσίου από ένα φτωχό όταν κοιμούνται σε αντίσκηνα ή περιμένουν στην ουρά ή περιμένουν στην ουρά για να τους μοιράσει φαγητό;"
Με το βιβλίο αυτό η συγγραφέας μας υπενθυμίζει το πόσο ανίσχυροι είναι είμαστε μπροστά στο θυμό της γης και παρότι γράφτηκε πριν από μισό αιώνα παραμένει επίκαιρο σαν να έγινε χθες.

Εκδόσεις Αγρα
Τίτλος: Ο θάνατος μιας πόλης
Συγγραφέας: Καίη Τσιτσέλη
Μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου
Σελίδες: 115
ISBN: 960-325-368-5

Κωνσταντίνος Μποζινάκης