Είδαμε το «Ήρθες και θα μείνεις» με Βαλτινό- Μακρυπούλια

09.10.2015
Την πολυαναμενόμενη παράσταση των Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια «Ήρθες και θα μείνεις» με πρωταγωνιστές τον Γρηγόρη Βαλτινό και την Ζέτα Μακρυπούλια παρακολουθήσαμε στη λαμπερή της πρεμιέρα στο θέατρο Ιλίσια.

Και λέμε πολυαναμενόμενη γιατί ο Γρηγόρης Βαλτινός έχει ένα σταθερό πολυπληθές προσωπικό κοινό που τον ακολουθεί παντού και πάντα, ενώ η σύμπραξή του με την λαμπερή ελληνίδα ηθοποιό ήταν άκρως ... δελεαστική και εμπορική για το ευρύτερο κοινό.

Το έργο των Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια που επέλεξε να μας παρουσιάσει φέτος ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι ουσιαστικά μια σπαρταριστή ερωτική κωμωδία που αναμειγνύει την Τέχνη με τη ζωή και αντίστροφα, με τρόπο πρωτότυπο και απολαυστικό, καθώς η ζωή δανείζει υλικό στην Τέχνη και η Τέχνη του θεάτρου το κάνει παράσταση. Με φόντο την επεισοδιακή συνάντηση της άνεργης και… άφραγκης ηθοποιού Λώρα Μπλάου και του σκηνοθέτη και παραγωγού Βίτο Πινιόλι μία παραμονή Χριστουγέννων, ο θεατής βλέπει τις προσπάθειες της πρώτης αφενός μεν να επιβιώσει στο χώρο του θεάματος και να γράψει ένα δικό της θεατρικό, αφετέρου δε να «αποπλανήσει» και να ρίξει στα ερωτικά της δίχτυα τον Πινιόλι. Προσδοκά, δηλαδή, το θαύμα που θα τη σώσει, ή καλύτερα δύο θαύματα: κάποιον να ερωτευθεί και μια επιτυχία στην καριέρα της…

Ο Γρηγόρης Βαλτινός σκηνοθέτησε το έργο αυτό απλά, χωρίς ιδιαίτερα τεχνάσματα και εκπλήξεις χαρίζοντάς μας μία εξόχως απολαυστική και διασκεδαστική δύωρη παράσταση, μία παράσταση που «κλέβει» το αυθόρμητο γέλιο του κοινού με τους διαρκείς λεκτικούς διαξιφισμούς των ηρώων του. Στηρίχτηκε απόλυτα στα λόγια του κειμένου και έδειξε πως εμπιστεύτηκε απόλυτα την συμπρωταγωνίστριά του Ζέτα Μακρυπούλια στο δύσκολο ρόλο της αλλόκοτης Λώρα Μπλάου.

Και έκανε πολύ καλά, γιατί η Ζέτα Μακρυπούλια πραγματικά μας εξέπληξε με το κέφι, τη φρεσκάδα και την υποκριτική της ικανότητα. Υποδύθηκε απόλυτα φυσιολογικά τη Λώρα, δεν δίστασε να τσαλακωθεί για χάρη της, της προσέδωσε μία τελείως προσωπική της αύρα και την έκανε γλυκά δικιά της ενθουσιάζοντας το κοινό. Ο Γρηγόρης Βαλτινός ήταν, όπως πάντα άλλωστε, στιβαρός και …αλάνθαστος, καθώς ακολούθησε πειστικά τον ήρωά του σ΄όλες τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις. Αρραγής και αλώβητος αρχικά, ευάλωτος και βαθιά πληγωμένος αργότερα αποφασίζει έστω και καθυστερημένα να κυνηγήσει τα όνειρά του και να παραδοθεί στην …αγάπη.

Αξίζει να δείτε την παράσταση αυτή; Ναι, αν και μόνο αν σας συγκινούν τέτοια έργα. Η παράσταση είναι εξαιρετική, αλλά στο είδος της, δεν απευθύνεται δηλαδή σε καμία περίπτωση σε φανατικούς εναλλακτικούς θεατρόφιλους, αλλά στο ευρύτερο φάσμα του θεατρόφιλου κοινού.

Γεωργία Οικονόμου
[email protected]