e-go: Πείτε μας λίγα λόγια για αυτή τη νέα δισκογραφική δουλειά

Πάνος Γουργιώτης: Πρόκειται για μια δουλειά φτιαγμένη από φίλους με πάρα πολλή αγάπη. Όλο το παραγωγικό κομμάτι ανέλαβε ο Νίκος Βογιατζάκης και η Mad Hat Music. Ο δίσκος κυκλοφόρησε με τη βοήθεια του Γιάννη Δήμα και της newsville.be. Είναι ένας πιο ακομπλεξάριστος δίσκος σε σχέση με τον προηγούμενο. Ξεπεράσαμε τα εμπόδια και τα όρια που οι ίδιοι είχαμε θέσει στον εαυτό μας ως προς το πώς θα πρέπει να ηχεί και συνθέσαμε ένα μωσαϊκό ετερόκλητων τραγουδιών, ενορχηστρώσεων και ήχων. Ηλεκτρισμός, γκάζια, εσωτερικές στιγμές, ποπ στιγμιότυπα, πήγαμε όπου μας οδήγησε το κάθε τραγούδι.

Ποιες συνεργασίες θα ανακαλύψουμε στο «Πίσω από τις Βροχές»;

Θα ακούσετε αγαπημένους φίλους και σπουδαίους συναδέλφους να τραγουδούν παρέα μου κάποια τραγούδια. Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μανώλης Φάμελλος, Δέσποινα Ολυμπίου, Ελισσάβετ Καρατζόλη, Κόμης Χ. Επίσης, θα ακούσετε και ένα τραγούδι σε στίχους της Λίνας Δημοπούλου.

Ποιο τραγούδι ξεχωρίζετε περισσότερο;

Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να απαντήσω εν ψυχρώ και να έχω κατασταλάξει. Προς το παρόν αυτό αλλάζει κάθε εβδομάδα. Αυτές τις μέρες προτιμώ τα «Πίσω από τις βροχές», «Κορίτσι» και «Ήρωας».

Ζήσατε αρκετά χρόνια στις Βρυξέλλες και γενικά έχετε ταξιδέψει πολύ με τη μουσική σας. Που πιστεύετε και αν πως η Ελλάδα υστερεί μουσικά;

Ακόμα η βάση μου είναι στις Βρυξέλλες και η αλήθεια είναι ότι κάποιες η μετάβαση από το ένα περιβάλλον στο άλλο είναι περίεργη. Σε επίπεδο δημιουργίας δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα υστερεί σε τίποτα. Πιστεύω ότι το επίπεδο ήταν ανέκαθεν υψηλότατο και ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με το στίχο. Ο λόγος είναι ένα κομμάτι που στο εξωτερικό δε δίνεται μεγάλη σημασία. Αν κάπου υστερούμε αυτό είναι ίσως ο πολλές φορές επιφανειακός τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους μουσικούς και τη μουσική την ίδια, η έλλειψη σεβασμού. Επίσης, κάτι που μου αρέσει πολύ στο εξωτερικό είναι πως οι άνθρωποι πάνε σε μια συναυλία ελπίζοντας να ακούσουν καινούργια τραγούδια, οι χώροι γεμίζουν με κοινό που ακούει για πρώτη φορά τη δουλειά των καλλιτεχνών εκείνη τη στιγμή. Παίζοντας διασκευές κινδυνεύεις να αποδοκιμαστείς. Στην Ελλάδα συμβαίνει το ανάποδο. Υπάρχει τόση δημιουργία κι όμως όλοι θέλουν να ακούν τα ίδια και τα ίδια στα live. Τις πιο πολλές φορές στα νέα τραγούδια δε δίνεται καν μία ευκαιρία.

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας όνειρο αναφορικά με τη μουσική;

Να καταφέρω να ζω χωρίς τεράστιο άγχος κάνοντας αυτό που αγαπώ. Και να φτιάξω ένα τουλάχιστον τραγούδι που να θεωρώ αριστούργημα.

Πόσο εύκολο είναι να ζήσει κάποιος από τη μουσική αν δεν υπηρετεί το εμπορικό;

Για όλους είναι εξαιρετικά δύσκολο πια. Και για τους εμπορικούς και για όλους. Σέβομαι τις προσπάθειες του καθενός να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του άσχετα αν η ποιότητα των ονείρων αυτών δε μου κάνει. Άλλωστε τελικά το κοινό αποφασίζει και κρίνει. Το μόνο μας όπλο είναι να γινόμαστε όλο και καλύτεροι, να μπορούμε να λέμε «έκανα ότι μπορούσα». Από εκεί και πέρα είναι θέμα τύχης, υπομονής, επιμονής και πάνω απ’όλα αντοχής και γερού στομαχιού.

Ποιους μουσικούς ξεχωρίζετε στο ελληνικό στερέωμα;

Τους αδελφούς Κατσιμίχα, το Μάνο Χατζιδάκι, τον Τσιτσάνη, το Ζαμπέτα, τον Παπαδημητρίου, τον Μανώλη Φάμελλο, τις Τρύπες, τα Σπαθιά, το Νίκο Παπάζογλου, το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τους Raining Pleasure, τους pulsedot, τους Δραμαμίνη, τον Αδριανό Νόνη, το Σταμάτη Κραουνάκη, τον Κύριο Κ, το Λεωνίδα Μαράντη, το Ζακ Στεφάνου, το Φοίβο Δεληβοριά και θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμα.

Θα σας δούμε κάπου τη φετινή σεζόν;

Το Φεβρουάριο θα γίνει η παρουσίαση του δίσκου στην Αθήνα και μάλλον και στη Θεσσαλονίκη. Δουλεύουμε ήδη σκληρά για αυτές τις παραστάσεις. Εκεί θα έχουμε και τη βοήθεια των φίλων που συμμετέχουν στο δίσκο καθώς και άλλων αγαπημένων συναδέλφων. Επίσης, ετοιμάζουμε λίγες και καλές εμφανίσεις για το καλοκαίρι. Ανακοινώσεις σύντομα!

Γεωργία Οικονόμου [[email protected]]