Η Deepti Barth παρουσιάζει στο Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας και στο the Office, παράλληλα, τη σειρά φωτογραφιών και video που φέρουν τον τίτλο Transgression.

Το εγχείρηµα επικεντρώνει την προβληµατική του στη συνθήκη του περιορισµού. Το υλικό έχει τραβηχτεί το Νοέµβρη του 2012 στον κλειστό µετά την εισβολή του 1974 Διεθνή Αερολιµένα Λευκωσίας (ΝΙC). Ο φακός καταγράφει την κίνηση ενός Κύπριου παραπληγικού στο χώρο του αεροδροµίου, µια περιοχή εντός της νεκρής ζώνης που ελέγχεται από την ειρηνευτική αποστολή των Ηνωµένων Εθνών.

Οι φωτογραφίες και το video αφηγούνται µε αποσπασµατικό, όχι πάντα γραµµικό τρόπο, την κίνηση του πρωταγωνιστή, η οποία ξεκινά από το δίαυλο του αεροδροµίου και προχωρά στην αριστερή ράµπα του τερµατικού σταθµού.

Στη συνέχεια, η κλειδωµένη και φραγµένη µε συρµατοπλέγµατα πόρτα εισόδου παραβιάζεται από τον πρωταγωνιστή και καταγράφεται η πορεία του στους διαδρόµους του κεντρικού κτηρίου για να καταλήξει στην αίθουσα αναµονής των αναχωρήσεων. Αξίζει να σηµειωθεί πως ύστερα από απόφαση της UNFICYP (Ειρηνευτική Δύναµη Ο.Η.Ε. στην Κύπρο) πριν ενάµιση χρόνο η διέλευση σε όλες τις εγκαταστάσεις του αεροδροµίου απαγορεύεται ‘για λόγους ασφαλείας’ (sic).

Όπως προσεγγίζει το θέµα η Deepti Βarth επιστρατεύει στοιχεία που αλληλεπιδρούν στενά το ένα µε το άλλο στο βαθµό που εντέλει συγχωνεύονται. Με άλλα λόγια, µια σειρά από φυσικά γεγονότα µαζί µε συνειδητές επιλογές τροφοδοτούν συνεχώς το θέµα. Για παράδειγµα ο περιορισµός ελεύθερης διέλευσης που υπόκειται ο αερολιµένας - δηλαδή το παρόν πολιτικό-στρατιωτικό status quo της αυστηρά ελεγχόµενης εισόδου - και ο ρεαλισµός της κάµερας της που καταγράφει την κίνηση δίχως επιπρόσθετη επεξεργασία ή παρέµβαση στα χρώµατα φωτίζουν µε ωµότητα το γεγονός.

Ο περιορισµός αγγίζει τα άκρα, καθώς ο πρωταγωνιστής φορά ρούχα που εµποδίζουν την κίνηση και υποδήµατα, τα οποία είναι βουτηγµένα σε ελαστικό υλικό, που δεν επιτρέπουν την κίνηση ενός ατόµου - παραδόξως - όµως, όχι και πάνω στην αναπηρική καρέκλα. Τα κάτω άκρα του όπως και το κλειστό αεροδρόµιο δεν λειτουργούν - κίνηση ωστόσο υπάρχει. Σε αυτήν την απροσδόκητη κατάσταση, ο πρωταγωνιστής φτάνει κατά ειρωνικό τρόπο στο πλέον κεντρικό σηµείο της Κύπρου, το Διεθνή Αερολιµένα Λευκωσίας, ένα κατεξοχήν σύµβολο ελεύθερης διακίνησης για µια ελεύθερη χώρα και βρίσκεται αντιµέτωπος µε τις συνέπειες της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης, σε ένα καίριο σηµείο απολυτής αλήθειας - µέσα στο χώρο αναµονής του αεροδροµίου - γεµάτο από συσσωρευµένα κόπρανα περιστεριών και διαλυµένες καρέκλες - δεν υπάρχει πλέον κάτι να περιµένει.

H εµπειρία του περιορισµού όσο πιο έντονη γίνεται τόσο περισσότερο παραµένει ένα προσωπικό βίωµα σε ατοµικό ή συλλογικό επίπεδο. Εναπόκειται στον ίδιο τον επισκέπτη πως θα αντιδράσει σε αυτήν την συνθήκη µια και κανείς δεν θα του υποσχεθεί ότι και η δική του η είσοδος παραµένει εγγυηµένα ανεµπόδιστη.

Τάσος Α. Γκέκας

Info:

DEEPTI BARTH – Transgression

Συντελεστές
Πρωταγωνιστής: Χάρης
Ρούχα/Υποδήµατα: CAROL CHRISTIAN POELL
Ήχος: Αντώνης Αντωνίου
Τεχνική υποστήριξη: Αντώνης Μηνάς
Ειδική ευχαριστία στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς

24/10/13 – 16/11/13
Ώρες λειτουργίας: από Τρίτη ως Σάββατο 17:00 – 20:00
Εγκαίνια στο Φυτώριο την Πέµπτη 24/10/13, 19:00
Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας, Δηµοτικός Κήπος, Νεχρού 2, 1102, Λευκωσία
the Office, Κλεάνθη Χριστοφίδη 32, 1011, Λευκωσία εντός των τειχών