Ο συγγραφέας και σεναριογράφος Martin Sherman, την Κυριακή 24 Μαρτίου θα βρεθεί στον Πολυχώρο VΑULT, στον Βοτανικό για να παρακολουθήσει την παράσταση του έργου του, "BENT", σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά. Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει Cocktail Party προς τιμήν του συγγραφέα.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ MARTIN SHERMAN
Ο Martin Gerand Sherman, γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1938 στη Φιλαδέλφια της Πενσυλβάνιας. Σπούδασε στο Boston University of Fine Arts και στο Actors Studio, στη Νέα Υόρκη, με τον μυθικό σκηνοθέτη Harold Clurman. Αν και σύντομα παράτησε την καριέρα του ως ηθοποιός, για να αφοσιωθεί στη συγγραφή, η εμπειρία του αυτή τον οδήγησε να γράφει με γνώμονα τον ίδιο τον ηθοποιό, σε αντίθεση με άλλους συγγραφείς της εποχής του, που έγραφαν για τους σκηνοθέτες ή τους κριτικούς. Από το 1980 και μετά, ζει μόνιμα στο Λονδίνο.
Έγραψε πάνω από 20 θεατρικά έργα αλλά γνώρισε παγκόσμια αναγνώριση με το "BENT", που πρωτοανέβηκε το 1979 στο West End με τον Ian Mc Kellen και την επόμενη χρονιά στο Broadway με τον Richard Gere. Αν και στην εποχή του θεωρήθηκε αμφιλεγόμενο λόγω της βίας που περιείχε και τους ισχυρισμούς για τα βασανιστήρια των ομοφυλοφίλων κατά την διάρκεια του ολοκαυτώματος, προτάθηκε για βραβείο Tony και για βραβείο Pulitzer. Μεγάλη του επιτυχία ήταν και η προσαρμογή του musical "The Boy from Oz" (βασισμένο στην ζωή και καρριέρα του Peter Allen), που του επέφερε και την δεύτερη υποψηφιότητα για Tony.
Το 1999 έγραψε τον μονόλογο Rose για το οποίο κέρδισε την υποψηφιότητα για βραβείο καλύτερου νέου έργου Laurence Olivier Award, όταν το έργο πρωτοανέβηκε στο Λονδίνο το 2000. Την ίδια χρονία η παραγωγή μεταφέρθηκε στο Broadway με πρωταγωνίστρια την Olympia Dukakis.
Το 2003 έγραψε το Absolutely perhaps (προσαρμογή του έργου "Right you Are, If You Think So", του Luigi Pirandello ) το οποίο σκηνοθέτησε ο Franco Zeffirelli, και το οποίο προτάθηκε για το βραβείο καλύτερης αναβίωσης έργου Laurence Olivier Award. Το τελευταίο θεατρικό έργο του είναι το "Aristo" (2008) που πραγματεύεται την ζωή του Ωνάση μετά την γνωριμία του με την Τζάκυ Κένεντυ.
Ως σεναριογράφος στον κινηματογράφο, η πρώτη αναγνώριση ήρθε το 1992 με το Clothes in the Wardrobe (προσαρμογή από τη νουβέλα της Alice Thomas Ellis, Alive and Kicking (1997) σε σκηνοθεσία Nancy Meckler. Το 1997 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (σε προσαρμογή δική του) το ΒΕΝΤ, με τους Clive Owen (Max), Lothaire Bluteau (Horst), Ian Mc Kellen (uncle Freddie) και τον Mick Jagger (Greta), σε σκηνοθεσία Sean Mathias. Η ταινία τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία εκ των οποίων το ένα στις Κάννες (youth award) και το άλλο στο Τορίνο (best film). Το 2002 συνεργάστηκε με τον Franco Zeffirelli για την βιογραφική κινηματογραφική ταινία Maria Callas και το 2005 έγραψε το Mrs. Henderson Presents το οποίο του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για βραβείο καλύτερου σεναρίου στα BAFTA awards.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Το "Bent" πραγματεύεται την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στη ναζιστική Γερμανία, μετά την αιματηρή Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (1934).
Η ασυδοσία, ο εγωισμός, η προδοσία, η υποκρισία, η ανθρώπινη σκληρότητα, η συναισθηματική αναπηρία, η άρνηση της ταυτότητας, η ανάγκη της επικοινωνίας, το ένστικτο της επιβίωσης, η εκμηδένιση της αξιοπρέπειας, οι τύψεις, οι ηθικές κρίσεις, η φρίκη και ο παραλογισμός του πολέμου, η τρομοκρατία, η συνειδητοποίηση της αλήθειας, είναι μερικά από τα φλέγοντα θέματα που θίγονται στο "Bent".
Εμφανής σε όλο το έργο είναι η αδάμαστη φύση της ανθρώπινης ψυχής να βρει συντροφικότητα κι αγάπη, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια, απέναντι στις πιο αντίξοες συνθήκες και μέσα από τους πιο σκοτεινούς δρόμους. Εντέλει το Bent είναι ο θρίαμβος της ελπίδας, της αγάπης και του έρωτα.
Για τις ανάγκες της παράστασης, ο Μάνος Αντωνιάδης, αφού μετέφρασε τους στίχους από το πρωτότυπο κείμενο του Martin Sherman, συνέθεσε το τραγούδι της Greta “Δρόμοι του Βερολίνου”, καθώς και τη μουσική της παράστασης. Η παράσταση έχει τιμηθεί με Bραβείo Kαλύτερης Θεατρικής Παράστασης και Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (Στέφανος Κακαβούλης για το ρόλο του Χορστ) στα Gay Theatre awards 2012.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ