Το δεύτερο άλμπουμ των Florence and the Machine, Ceremonials, έχουμε ξαναπεί πως είχε μυσταγωγική και μυστήρια ατμόσφαιρα, στοιχεία από εκκλησιαστικές μουσικές και μ ένα περίεργο τρόπο σ’ έκανε να φαντάζεσαι τη Φλόρενς Γουέλς (Florence Welch) να τραγουδάει με όλη της τη δύναμη σε μεσαιωνικούς καθεδρικούς ναούς προσηλυτίζοντας όλο και περισσότερους πιστούς. Ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

Η 25χρονη frontwoman της μπάντας έδωσε συνέντευξη στο Absolute Punk και οι παρομοιώσεις της όσον αφορά τα συναισθήματα της πάνω στη σκηνή, δεν ξεφεύγουν και πολύ από το παραπάνω εκκλησιαστικό κλίμα και η λύτρωση που τις προσφέρει μία live εμφάνιση την ξεπερνάει.

"Οι συναυλίες πάντα πίστευα ότι είναι σαν κάθαρση και σαν εξορκισμός αλλά μετά από λίγο επιστρέφω στον εαυτό μου. Νομίζω ότι πρέπει να δημιουργήσω μία περσόνα κατά τη διάρκεια της περφόρμανς και δεν περιφέρομαι στη σκηνή σαν μία τρελή ηλικιωμένη θεία που χαιρετάει στον κόσμο και πέφτει κάτω. Κατά τη διάρκεια των τραγουδιών, νιώθω σαν να υπερβαίνω τον εαυτό μου. Ο καλύτερος τρόπος να είσαι μέσα στην ερμηνεία είναι να μην κάνεις παύση και να ζεις τη στιγμή της έκφρασης." αναφέρει μεταξύ άλλων η Φλόρενς.

Επίσης όσο για αν θεωρεί τον εαυτό της ως πρότυπο πρόσθεσε ότι της φαίνεται τρομαχτικό αλλά της αρέσει η ιδέα να μη φοβάσαι ν αφήνεις την φαντασία σου να σε κυριεύει, να εκφράζεσαι ελεύθερα και να είσαι δημιουργικός. Σημείωσε ότι μπορεί να περιοδεύει με τους Machine τραγουδώντας κομμάτια από το Ceremonials και από το Lungs αλλά έχει ετοιμάσει ήδη τον τρίτο της δίσκο , είναι πολύ ενθουσιασμένη με την εξέλιξη του και θα ξεκινήσει να ηχογραφεί μόλις τελειώσουν την περιοδεία τέλος Σεπτέμβρη.

Κ.Π