Μετακόμιση στην Αθήνα για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης, που από σήμερα 9 Μαρτίου, φιλοξενείται στο Θέατρο Μπροντγουαίη, με το έργο του Ιρλανδού Χιου Λέοναρντ, Ντα
Ο σκηνοθέτης, αλλά και διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης, Πάνος Σκουρολιάκος, μιλάει με καμάρι για την παράσταση: "Ζούμε και δημιουργούμε στην περιφέρεια και θεωρούμε ότι το κοινό μας έχει δικαίωμα να απολαύσει θεάματα χωρίς εκπτώσεις και κουκουλώματα. Η παράσταση, βασίζεται στον Πέτρο Φυσσούν, αν δεν υπήρχε ο Ντα, ο πατερούλης, δε θα το είχαμε τολμήσει. Πρόκειται για ένα έργο ποιητικό, αλλά τόσο καθημερινό, που κάθε θεατής αισθάνεται πως αναγνωρίζει ένα κομμάτι του εαυτού του. Είναι αυτοβιογραφικό, κι αυτό για μένα, αλλά και για τους ηθοποιούς, σήμαινε μπέρδεμα. Γιατί έπρεπε να ξεδιαλύνουμε τις προθέσεις και τα συναισθήματα του συγγραφέα." Το "Ντα" πρωτοπαίχθηκε το 1979 με τον Μάνο Κατράκη, στο ίδιο Θέατρο. "Ήταν μια περίεργη, ευτυχής σύμπτωση. Ψάχναμε για χώρο, δε βρίσκαμε για τον έναν ή τον άλλον λόγο και τελικά μέσα σε ένα 24ωρο κλείσαμε στο Μπροντγουαίη.", λέει ο Πάνος Σκουρολιάκος.
Ο Πέτρος Φυσσούν δείχνει περήφανος: "Ο ρόλος του Ντα ήταν πρόκληση. Είναι ένας ρόλος με συνεχείς ανατροπές κι αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία του. Θα μπορούσα να παίξω σε έναν αθηναϊκό θίασο, αλλά ενθουσιάστηκα με την προοπτική του ρόλου μου. Φυσικά, δεν ήταν μόνο ο ρόλος, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης μου προσφέρει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να δουλέψω. Γιατί έχω δουλέψει ξανά σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και ομολογώ ότι δεν ήταν από τις καλύτερες συνεργασίες."
Στην παράσταση κάνει την πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση η κόρη του Πέτρου Φυσσούν, η Άννια. "Νιώθω συγκινημένος, αλλά την αντιμετωπίζω σαν συνάδελφο, σαν μία νέα ταλαντούχα ηθοποιό", λέει ο μπαμπάς-συνεργάτης. Κι εσύ Άννια, ρωτάμε. "Εμένα, το να βρεθώ στη σκηνή μαζί με τον πατέρα μου, με τρόμαζε. Πίστευα πως θα ήταν πολύ αυστηρός. Αλλά τελικώς, δουλεύοντας μαζί του, ανακάλυψα μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα του".
Ο Θοδωρής Κατσαφάδος, που πριν από είκοσι χρόνια έπαιξε δίπλα στον Μάνο Κατράκη, τον ρόλο του μικρού Τσάρλι, τώρα υποδύεται και πάλι τον Τσάρλι, αλλά μεγάλο. "Δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα παίξω ξανά στο Ντα, εδώ στο ίδιο Θέατρο. Νιώθω τον Κατράκη να με κοιτάζει από την αφίσα. Ήταν έναν από τους σημαντικότερους ανθρώπους που γνώρισα μέσα στο Θέατρο. Ξέρω πως μας βλέπει από κάπου και μας ενθαρρύνει, ήταν τόσο γενναιόδωρος πάνω στη σκηνή".
Τη μουσική της παράστασης υπογράφει η Ομάδα Μουσικής "Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω". "Ήταν μεγάλη χαρά για μένα αυτή η συνεργασία", λέει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Καβαλιεράτος, "γιατί βρέθηκα με έναν θίασο που δίνει μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες". Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Δαμιανού Ζαρίφη, παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ο σκηνοθέτης νιώθει την ανάγκη να τα παινέψει: "Είναι του κόσμου αυτού και του άλλου, είναι εδώ και δεν είναι, είναι στο μυαλό μας και στην φαντασία μας. Μας βοήθησαν πολύ".
Η συνέντευξη Τύπου φθάνει στο τέλος της. Οι ερωτήσεις έχουν τελειώσει, το ίδιο και ο καφές. Η Μαρία Κανελλοπούλου θέλει να πει κάτι ακόμα: "Πριν από μερικές ημέρες μία συνάδελφος είπε πως όσο καλή κι αν είναι μια δουλειά, δε θα μπορούσε να παίζει για τα Λύκεια της Λαμίας. Εμείς, λοιπόν, δηλώνουμε ευτυχείς, που παίξαμε σε ένα κατάμεστο θέατρο, και είχαμε αυτό το έξυπνο και απαιτητικό κοινό. Αυτά, τίποτα άλλο"!