Η ιστορία των ιδεών γεννιέται από τους κόλπους της φιλοσοφίας; Είναι αναγκαία η μαθητεία; Υπάρχει «κατώφλι» στο ερευνάν; Πώς ο υποψήφιος γίνεται ξανά και ξανά το ον που γνωρίζει; Ποιο είναι το κοινωνικό φύλο του υποψήφιου ερευνητή και της υποψήφιας ερευνήτριας; Ποιον ευνοεί η ανάδραση διδασκαλίας και έρευνας; Διανύει κάθε υποψήφιος το «στάδιο του καθρέφτη»; Πώς στοιχειοθετείται η «έξις του ερευνάν»; Η πράξη της «ανάγνωσης» πώς τελεσφορεί; Ποιος «συνοριοφύλακας» καταγράφει την «παρανάγνωση»; Παραμένει η «ιστορική αίσθηση» ως «έκτη αίσθηση» του ανθρώπινου όντος; Σε τι ακριβώς συνίσταται το «ιστορικώς εννοείν»; Η ιστορικο-κριτική ανάγνωση στρέφει το κείμενο προς το «συγκείμενο»; Ο υποψήφιος ιστορικός των ιδεών πώς κατανοεί την ιστορία;
Τι καθιστά την Ερμηνευτική διαλεκτική; Στο παρόν βιβλίο δίδονται απαντήσεις σε περίπου διακόσιες τριάντα ερωτήσεις με αντικείμενο το σχεδιασμό και την πραγματοποίηση της επιστημονικής εργασίας, στο πεδίο των «επιστημών του ανθρώπου» και σε ό,τι μπορεί να νοηθεί ως «Ιστορία των Ιδεών».
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ταξιδευτής
Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universität). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σήμερα είναι καθηγητής της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας (1987/1988) εκπαιδευτικής άδειας εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια Ι, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994/1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Los Angeles) και New York University. Κατά την άνοιξη του 1999 ήταν ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Princeton.
Με ερευνητικά ενδιαφέροντα: Κοινωνική και Πολιτική φιλοσοφία, Φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, Νεοελληνική φιλοσοφία, Νεότερη και Σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, Φιλοσοφία της ιστορίας, Κοινωνικό Πεδίο της Λογοτεχνίας, Πανεπιστημιακός θεσμός, δημοσίευσε σειρά αυτοτελών βιβλίων (βλ. τις σελίδες 7-10 του παρόντος βιβλίου) στην ελληνική και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες.
Άρθρα και μελέτες του έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιαπωνική, ισπανική, ιταλική, ουγγρική και τουρκική γλώσσα.
Κατά τα έτη 1991-1994 (πριν ακόμη εμφανισθούν οι «επαγγελματίες Πρυτάνεις») ήταν Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Συνέβαλε στην οργάνωση και τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών: «Ελληνική Φιλοσοφία»–«Φιλοσοφία των Επιστημών» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
