Πρέπει να παραδεχτώ ότι πριν γνωρίσω τον Τομ είχα ακούσει τόσες φήμες και τόσα κουτσομπολιά που φοβόμουν. Ειλικρινά, τα χρέη του από τον τζόγο, ο ζωώδης μαγνητισμός του, σε συνδυασμό με την αδιαφορία για τα αισθήματα των άλλων...
Η κομψή συλλογή όπλων, η τρελή καταναλωτική του μανία, τα λίφτινγκ στο πρόσωπο, τα ταξίδια για σκι, τα χαλασμένα ναρκωτικά και τα εκατοντάδες δωμάτια στο σπίτι του. Η φοροδιαφυγή, η δημόσια ούρηση...
Είχα πολύ τρακ να τον γνωρίσω από κοντά. Αλλά τον βρήκα ευγενικό έξυπνο, ανοιχτό, φωτεινό, εξυπηρετικό, γενναίο, με χιούμορ, ρηξικέλευθο, λαλίστατο, καθαρό και ευλαβή. Ελάτε μαζί μου για μια σπάνια φευγαλέα ματιά στην καρδιά του Τομ Γουέιτς. Βγάλτε τα παπούτσια σας και μην καπνίζετε, παρακαλώ...
Ποιο είναι το πιο περίεργο άλμπουμ της συλλογής σας;
Τη δεκαετία του 70, μια δισκογραφική εταιρεία στο Λος Αντζελες κυκλοφόρησε έναν δίσκο που λεγόταν «Τα καλύτερα του Μαρσέλ Μαρσό». Ηταν 40 λεπτά σιωπής που ακολουθούνταν από χειροκρότημα, και πήγε πολύ καλά σε πωλήσεις. Μ αρέσει να το βάζω για την παρέα. Πραγματικά, όμως με ενοχλεί όταν οι άνθρωποι μιλάνε την ώρα που το ακούμε.
Κάντε μια λίστα των καλλιτεχνών που διαμόρφωναν τη δημιουργική ζωή σας:
ΟΚ. Κάποιοι που μου έρχονται τώρα: Κέρουακ, Ντίλαν, Μπουκόφσκι, Ροντ Σέρλινγκ, Καντίφλας, Τζέιμς Μπράουν, Χάρι Μπελαφόντε, Τελόνιους Μονκ, Τζον Φορντ, Φελίνι, Τζάγκερ, Ρίτσαρντς, Τζόνι Κας, Φρανκ Σινάτρα, Λούις Αρμστρονγκ, Λι Μάρβιν, Ενρίκο Καρούζο, Χόουλινγκ Γουλφ...
Τι είναι παράδεισος για σένα;
Εγώ και η γυναίκα μου στο Ρουτ 66 με ένα φλιτζάνι καφέ, μια φτηνή κιθάρα, ένα μαγνητόφωνο από ενεχυροδανειστήριο σε ένα μοτέλ 6, και ένα αυτοκίνητο που πάει καλά, παρκαρισμένο ακριβώς δίπλα από την πόρτα.
Τι είναι δύσκολο για σένα;
Κυρίως, στέκομαι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Η πραγματικότητά μου χρειάζεται τη φαντασία, όπως η λάμπα την πρίζα κι η φαντασία μου χρειάζεται την πραγματικότητα όπως ο τυφλός το μπαστούνι του. Τα μαθηματικά είναι δύσκολα. Το να διαβάζεις χάρτη. Να εκτελώ διαταγές. Η ξυλουργική. Να θυμάμαι τα πράγματα σωστά. Οι ευθείες γραμμές. Να βρίσκω το «πιν». Υπομονή με τους άλλους. Να παραγγέλνω στα κινέζικα.
Τι δεν πάει καλά με τον κόσμο;
Είμαστε θαμμένοι κάτω από το βάρος των πληροφοριών, που συγχέονται με τη γνώση. Η ποσότητα συγχέεται με την αφθονία και ο πλούτος με την ευτυχία. Ο σκύλος της Λεόνα Χάμσλεϊ έβγαλε 12 εκατ. δολάρια πέρσι... κι ο Ντιν Μακλέιν, ένα αγρότης στο Οχάιο, έβγαλε 30.000 δολάρια. Είναι απλώς μια γιγαντιαία εκδοχή της παράνοιας που τρέφουμε μέσα στον εγκέφαλό μας. Είμαστε πίθηκοι με λεφτά και όπλα.
Σοφία Στυλιανού
