"Eίμαι από τις ρομαντικές που πιστεύουν στην αξία του δίσκου"

05.01.2011
Μια νέα τραγουδίστρια, η Σαββέρια Μαργιολά, παρέα με τον Γιώργο Γεωργακάκη και τέσσερις φίλους, καταξιωμένους μουσικούς, σε μια μουσική διαδρομή δυόμιση ωρών, συμπυκνώνοντας το χθές και το σήμερα, με τραγούδια που αν και κάποια απ' αυτά έχουν έναν αιώνα απόσταση μεταξύ τους, συνυπάρχουν δυναμικά, τοποθετημένα με γνώση και άποψη στη θέση τους, σε μια γιορτή ηχοχρωμάτων... Αυτά περίπου λέει το δελτίο Τύπου.

Μια νέα τραγουδίστρια, η Σαββέρια Μαργιολά, παρέα με τον Γιώργο Γεωργακάκη και τέσσερις φίλους, καταξιωμένους μουσικούς, σε μια μουσική διαδρομή δυόμιση ωρών, συμπυκνώνοντας το χθές και το σήμερα, με τραγούδια που αν και κάποια απ' αυτά έχουν έναν αιώνα απόσταση μεταξύ τους, συνυπάρχουν δυναμικά, τοποθετημένα με γνώση και άποψη στη θέση τους, σε μια γιορτή ηχοχρωμάτων... Αυτά περίπου λέει το δελτίο Τύπου.

Η αλήθεια που ανακαλύπτει κανείς όμως πέρα από τις γραμμές και τις λέξεις του Δελτίου, μετά την κουβέντα με την ίδια, είναι ακόμη πιο όμορφη. Πρόκειται για ένα πλάσμα με άποψη, με μουσική παιδεία, με ευγένεια και με τη γλύκα των ματιών της να βγαίνει στο γραπτό (!) της λόγο, κατόρθωμα ιδιαίτερα εξαιρετικό.
Ευχόμαστε με τη σειρά μας, κάθε επιτυχία στα μουσικά της όνειρα.

Ε.Σ.
ΥΓ. Στον Paco de Lucia έβγαλα το καπέλο μου :o)

Ετοιμάζεστε για ένα live στο οποίο διαβάζουμε για ένα πρόγραμμα με "θέσεις, αντιθέσεις, εναλλαγές, κορυφώσεις, ισορροπίες λόγου και μουσικής καταργώντας ετικέτες, σπάζοντας στεγανά και προκαταλήψεις". Τι να περιμένουμε από αυτή τη βραδιά και τι όχι?
Να περιμένετε μια παράσταση που θα προσπαθήσει να σας ταξιδέψει στις εποχές και στα ηχοχρώματα. Αυτό που θέλω να εκφράσω μέσα απ’ αυτή την παράσταση είναι κάτι που σκέφτομαι και αισθάνομαι έντονα αυτό τον καιρό, ότι αυτό που μας ενώνει είναι οι ιδεές μας, η πίστη μας σε όμορφες και ποιοτικές δουλειές που έχουν κάτι να πούν, ιντριγκάρουν το μυαλό και μας αφυπνίζουν. Θέλω να ψυχαγωγηθούν όλοι ακούγοντας παραδοσιακά δημοτικά, λαικά παλιά και σύγχρονα και έντεχνα από το Χατζιδάκι και το Θοδωράκι μέχρι το Θηβαίο. Αυτό που δεν πρέπει να περιμένετε είναι η διασκέδαση που βρίσκουμε στις σύγχρονες λαικοπόπ σκηνές.

Η συνεργασία με τον Κώστα Μακεδόνα πώς προέκυψε?
Ο Κώστας με γνωρίζει από παιδί. Μεγαλώνοντας και παίρνοντας την απόφαση να ασχοληθώ με το τραγούδι και τη μουσική μου πρότεινε συνεργασία. Ο Κώστας είναι ένας πολύ καλός μου φίλος που ξέρει τις ανησυχίες μου, τους προβληματισμούς και την αγάπη μου γι’αυτό που έχω επιλέξει να κάνω και έτσι πάντα είναι δίπλα μου και με στηρίζει. Θα με τιμήσει με την παρουσία του στο ‘’Οξυγόνο live’’.

Αν στήνατε τη δική σας παράσταση, σε τι χώρο, με τι μουσικές και με ποιους δύο άλλους συναδέλφους της γενιάς σας θα κλείνατε μερικές εμφανίσεις?
Αυτή είναι η πρώτη δική μου παράσταση, στην οποία συνεργάζομαι με έναν νέο, αξιόλογο τραγουδιστή, τον Γιώργο Γεωργακάκη και στην παρέα μας θα εμφανιστεί και ο Κώστας Μακεδόνας ως special guest.Προτιμώ να εμφανίζομαι σε μουσικές σκηνές όπως είναι το ‘’Οξυγόνο’’ και σε συναυλιακούς χώρους, παίζοντας τραγούδια που με εκφράζουν.
Σχετικά με μελλόντικές συνεργασίες υπάρχουν πολλοί, σημαντικοί συνάδελφοι που θα ήθελα να συνεργαστώ αλλά επιτρέψτε μου να μην αναφέρω ονόματα.

Ποιον μουσικό θα θέλατε πολύ για φίλο? (εντός ή εκτός συνόρων)
Φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι μόνο ένας, όμως θα περιοριστώ στους Keith Jarrett, Paco de Lucia και Aziza Mustafa Zadeh γιατί εκτιμώ πολύ την τέχνη τους.

Με τι ακούσματα μεγαλώσατε?
Ανήκω σε μουσική οικόγενεια και μεγάλωσα με όλα σχεδόν τα είδη μουσικής, από κλασσική μέχρι δημοτικά και ξένα.

Downloading ... η δισκογραφία έχει πεθάνει τελικά ή όχι?
Προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιζήσει κι εγώ είμαι από τις ρομαντικές που πιστεύουν ακόμα στην αξία του δίσκου.

Σε ποιον θα κάνατε μήνυση αυτό τον καιρό?
Δεν έιμαι αυτής της νοοτροπίας, νομίζω ότι οι διαφορές λύνονται και με άλλους τρόπους.

Καρτούν και παραμύθια. Σε ποιο μαγικό κόσμο θα ήσασταν ηρωίδα?
Στο Μάγο του Οζ, η Ντόροθυ.

Αυτοκριτική. Τι θα αλλάζατε σε κάποια μουσική επιλογή σας? μελωδία, συνεργασία κτλ
Νομίζω ότι δεν μπορώ ακόμα να κάνω αυτοκριτική γιατί βρίσκομαι στο ξεκίνημα των δικών μου πραγμάτων.

Και για το τέλος... Αν είχατε την ευκαιρία να βάλετε ένα μόνο cd να παίξει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας στο πλαίσιο ενός υποτιθέμενου μαθήματος Μουσικής Εκπαίδευσης ποιο θα ήταν αυτό?
Θα έφτιαχνα ένα cd που θα περιείχε το ‘’Αν όλα τα παιδία της γης πιάναν γερά τα χέρια...’’ του Γ. Ρίτσου, τον ‘’Κεμάλ’’ του Μ.Χατζιδάκι και του Ν. Γκάτσου και το ‘’ Της διακαιοσύνης ήλιε νοητέ ‘’ του Μ.Θεοδωράκη και του Ο. Ελύτη.