Οινόπνευμα, οξυζενέ, βάμμα ιωδίου: ιδανικά αντισηπτικά για την περιποίηση επιπόλαιων τραυμάτων.
Τραυμαπλάστ: βοηθά τις μικρές πληγές να επουλώνονται πιο εύκολα και προστατεύει από τις μολύνσεις.
Παυσίπονα ή/και αντιπυρετικά: σε μορφή χαπιού ή αναβράζοντος δισκίου, ώστε να μην ενοχλούν το στομάχι.
Οδοντόβουρτσα: καλύτερα να βρίσκεται μέσα στο ντουλαπάκι με κάλυμμα, αφού υπάρχει κίνδυνος να πεταχτούν σταγονίδια νερού από τη χρήση της τουαλέτας, μολύνοντας τη βούρτσα με βακτήρια.
Οδοντικό νήμα: απαραίτητο για την προστασία μας από την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα.
Φυσιολογικός ορός: για τον καθαρισμό τραυμάτων αλλά και για ρινικές πλύσεις, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων κρυολογήματος και καταρροής.
Κρέμα άρνικα: για επάλειψη σε περιπτώσεις μυϊκών πόνων και τραυματισμών.
Σπρέι: για μικροατυχήματα ή Rescue cream: για δερματικούς ερεθισμούς, κοκκινίλες και αλλεργίες.
Πρόπολη: για απολύμανση πληγών, για στοματικές πλύσεις και γαργάρες. (Διαλύουμε 4 σταγόνες σε 100 ml νερό.)
Αιθέριο έλαιο λεβάντας: για τον πονοκέφαλο ή την ημικρανία. (Ρίχνουμε 2-3 σταγόνες σε ένα μπολάκι νερό και κάνουμε κομπρέσες.)
Χαμομήλι ή ευφράζια: για ερεθισμένα μάτια. (Βράζουμε νερό, ρίχνουμε μια κουταλιά από το βότανο, αφήνουμε να κρυώσει, σουρώνουμε και κάνουμε κομπρέσες.)
Βαμβάκι, γάζες και επιδέσμους: για παν ενδεχόμενο.
Και φυσικά ένα οικιακό φαρμακείο χρειάζεται: θερμόμετρο, ψαλίδι και γάντια μιας χρήσης.
Πώς συντηρούνται τα φάρμακα και πόσο καιρό μετά το άνοιγμα της συσκευασίας τους μπορούμε να τα κρατήσουμε;
Εξαρτάται από τη μορφή του φαρμάκου. Ως γενικό κανόνα, μπορούμε να πούμε ότι χρειάζεται να τα συντηρούμε σε δροσερό, σκοτεινό μέρος. Οι αλοιφές και τα χάπια φυλάσσονται μέχρι και την ημερομήνια λήξης τους, που αναγράφεται στη συσκευασία τους, όμως τα σιρόπια, αφού ανοιχτούν, συντηρούνται στο ψυγείο μέχρι την αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης.
Χρειάζεται να έχουμε αντιβιοτικά στο φαρμακείο του σπιτιού μας, για ένα ξαφνικό κρυολόγημα ή ίωση;
Όχι, σε καμιά περίπτωση, εκτός κι αν μας τα έχει συστήσει γιατρός, ο οποίος είναι και ο μόνος αρμόδιος να μας τα χορηγήσει σε ειδικές περιπτώσεις, όπως π.χ. σε παιδιά ή ενηλίκους που πάσχουν από ασθένειες που επαναλαμβάνονται και χρήζουν αντιβίωσης.
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 124
Update: Νοέμβριος 2015.
