Παρά τη φυσική πτώση, παρατηρούμε μια συνεχή βελτίωση της ψυχικής μας υγείας κατά τη διάρκεια της ζωής μας, σύμφωνα με τη μελέτη.

Όχι μόνο τα ποσοστά της κατάθλιψης και του άγχους μειώνονται, αλλά στην πραγματικότητα, τα 20 και τα 30 είναι οι πιο αγχωτικές δεκαετίες της ζωής μας.

Ο συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Jeste από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, δήλωσε: «Αυτή η περίοδος της “πηγής νεότητας” συνδέεται με πολύ χειρότερα επίπεδα ψυχικής ευεξίας από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της ενηλικίωσης.

Καθώς προχωράμε στη μέση ηλικία, η ευτυχία μας βελτιώνεται με τον κάθε χρόνο και τη κάθε δεκαετία που περνά, πρόσθεσε.

«Η βελτιωμένη αίσθηση της ψυχολογικής ευεξίας ήταν γραμμική και ουσιαστική» είπε. «Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους και τη ζωή τους κάθε χρόνο και κάθε δεκαετία που περνάει».

Οι επιστήμονες έχουν γενικά συμπεράνει ότι η ψυχική υγεία των ηλικιωμένων αντικατοπτρίζει την επιδείνωση της σωματικής και νοητικής τους λειτουργίας.

Αλλά ο καθηγητής Jeste είπε ότι η πραγματική έρευνα, αν και περιορισμένη, παράγει μικτά ευρήματα.

Ο ίδιος είπε: «Κάποιοι ερευνητές έχουν αναφέρει μια καμπύλη ευεξίας σε σχήμα U κατά τη διάρκεια της ζωής, με πτώσεις από την πρώιμη ενηλικίωση έως τη μέση ηλικία, ακολουθούμενη από βελτίωση στη μετέπειτα ενηλικίωση.

«Το ναδίρ της ψυχικής υγείας σε αυτό το μοντέλο εμφανίζεται κατά τη μέση ηλικία, περίπου στα 45 με 55.

Τόνισε ότι η μελέτη δεν περιοριζόταν στην ψυχική ευεξία, αλλά περιελάμβανε και την «ψυχική υγεία».

Αυτός είναι ένας ευρύτερος όρος που περιλαμβάνει την ικανοποίηση από τη ζωή και τα χαμηλά επίπεδα αντιληπτού άγχους, ανησυχίας και κατάθλιψης.

Οι περισσότερες μελέτες αναφέρουν χαμηλότερα επίπεδα όλων των ψυχικών ασθενειών στους μεγαλύτερους ενήλικες, εκτός από την άνοια.

Ο καθηγητής Jeste δήλωσε: «Κάποια νοητική παρακμή με την πάροδο του χρόνου είναι αναπόφευκτη, αλλά η επίδρασή της είναι προφανώς όχι ομοιόμορφη σε πολλούς ανθρώπους και όχι κλινικά σημαντική - τουλάχιστον όσον αφορά στην επίδραση στην αίσθηση της ευημερίας και της απόλαυσης της ζωής».

Στην τελευταία μελέτη, ο καθηγητής Jeste και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη σωματική υγεία, τη γνωστική λειτουργία και άλλους παράγοντες ψυχικής υγείας σε 1.546 άνδρες και γυναίκες.

Οι ηλικίες τους ήταν από 21 έως 100 ετών, ζούσαν στην κομητεία του Σαν Ντιέγκο και επιλέχθηκαν τυχαία.

Διαπίστωσαν ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι είχαν βαθμολογίες ψυχικής υγείας σημαντικά υψηλότερες από τους νεότερους συμμετέχοντες, παρά το γεγονός ότι η σωματική και η νοητική λειτουργία της ηλικιωμένης ομάδας ήταν αισθητά μειωμένη.

Ο καθηγητής Jeste απεφάνθη για τους ηλικιωμένους ότι μαθαίνουν «να μην περιμένουν με αγωνία τα μικρά πράγματα και πολλά από τα προηγούμενα μεγάλα πράγματα, γίνονται λίγα», ενώ πρόσθεσε ότι ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είνάι ότι η σοφία μας αυξάνεται με την ηλικία.

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ηλικιωμένοι τείνουν να είναι πιο ικανοί στη ρύθμιση των συναισθημάτων τους και τη σύνθετη κοινωνική λήψη αποφάσεων, ενώ πίσης, βιώνουν και διατηρούν λιγότερα αρνητικά συναισθήματα και μνήμες.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στη Journal of Clinical Psychiatry.