Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, οι αγκαλιές μειώνουν την αρτηριακή πίεση και χαρίζουν υγεία. Μάλιστα, όπως υποστηρίζουν, ανάμεσα στα οφέλη είναι και η τόνωση της μνήμης!
Όλα οφείλονται στην ορμόνη της αγάπης ή της αγκαλιάς, την οξυτοκίνη, όπου έχουμε και στο παρελθόν αναφερθεί και η οποία εκτός των άλλων ευθύνεται για τα κολλήματά μας με τους «άκυρους». Κρατώντας αγκαλιά τον σύντροφό μας, μια φίλη ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο αυτομάτως αυξάνεται η ποσότητα της ορμόνης στο αίμα μας κάτι που σου δημιουργεί την αίσθηση της γαλήνης, μειώνοντας το άγχος αλλά και την πίεσή μας.
Να δίνεις παντού αγκαλιές;
Αν τα οφέλη της αγκαλιάς είναι τόσα πολλά μήπως να αρχίζαμε να τους αγκαλιάζαμε όλους; Η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Βιέννης,που διεξήγαγαν σχετική έρευνα, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα επιλεκτικοί, διότι το να δίνουμε και να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα αγκαλιές ακόμη και από σε άτομα που δε γνωρίζουμε καν, μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Αν δύο άνθρωποι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους ή αν η αγκαλιά δεν είναι επιθυμητή κι από τα δύο μέρη, τότε τα οφέλη χάνονται κι αυτό επειδή η ορμόνη, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν κυκλοφορεί στο αίμα. Αντίθετα, παρατηρείται έκκριση της λεγόμενης ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης αυξάνονται το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα. Σε αυτήν την περίπτωση η αγκαλιά αποτελεί παραβίαση του προσωπικού μας χώρου.
Πότε αποκομίζεις οφέλη από την αγκαλιά;
Η οξυτοκίνη, παράγεραι από την υπόφυση και είναι γνωστή για τη δημιουργία αισθημάτων ηρεμίας και εγγύτητας ανάμεσα στα ζευγάρια αλλά και τους γονείς με τα παιδιά. Αυξημένα επίπεδα οξυτοκίνης ανάμεσα σε δύο συντρόφους οδηγούν στο «δέσιμο» του ζευγαριού και στη συντροφικότητα. Στις μαμάδες, η ορμόνη παράγεται κατά τη διαδικασία του τοκετού και του θηλασμού προκειμένου να αυξηθεί το δέσιμό της με το μωράκι. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι αγκαλιές ενισχύουν τα θετικά συναισθήματα και αυξάνουν το δέσιμο των μερών στη πάροδο του χρόνου. Ωστόσο η θετική αυτή επίδραση εμφανίζεται μόνο αν οι άνθρωποι εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και υπάρχουν αμοιβαία αισθήματα.
Το να αγκαλιάζουμε κάποιον δηλαδή είναι καλό μόνο όταν υπάρχει εμπιστοσύνη και δεκτικότητα των δύο μερών! Ως εκ τούτου, εκστρατείες «δωρεάν αγκαλιάς» σε δημόσιους χώρους, που γίνονται συχνά – πυκνά σε όλο τον κόσμο, έχουν νόημα μόνο στην περίπτωση που και τα δύο μέρη επιθυμούν αυτόν τον εναγκαλισμό. Σε αυτήν την περίπτωση η αγκαλιά είναι απόλυτα αβλαβής και διασκεδαστική. Αν όμως γίνει καταναγκαστικά, τότε μπορεί να εκληφθεί ως μια συναισθηματική επιβάρυνση με αύξηση των επιπέδων άγχους κι αυτό διότι η κίνηση αγάπης εκλαμβάνεται σαν παραβίαση του προσωπικού μας χώρου.
Επιμέλεια: Δήμητρα Γκούντρα
